Dag 2 van mijn weekje in de Vogezen en vandaag staat er alweer een stevige tocht op het programma. We lopen stilaan de Hoge Vogezen in, en dat zal je zien aan de hoogteverschillen. Er staat zomaar even 1186 meters klimmen, en 762 meter dalen op het programma. Maar gespreid over 28 kilometer is dat eigenlijk best doenbaar. Het wordt niet extreem steil, maar gewoon de hele dag bergop en bergaf lopen. Maar de mooie uitzichten die je daarvoor in ruil krijgt zijn natuurlijk goud waard.
Zowel Ribeauvillé als Le Bonhomme zijn vrij toeristische dorpjes waar je meerdere hotels kan vinden. Ik ben nu eenmaal op een leeftijd gekomen waarbij ik liever in een zacht bedje lig na een lange wandeling dan in een koud tentje. En dit stuk door de Vogezen lukt net zoals de rest van de route prima als je elke nacht in een hotelletje of airbnb wil slapen.
Vannacht slaap ik in het hotel met de welluidende naam "Hôtel La Tête des Faux". En die tête dex faux, dat is ook de naam van de berg die boven het dorpje uittorent en waar we morgen langs lopen. Ze hebben hier vannacht een mooi kamertje voor mij, dus ik kan niet klagen.
We vertrekken vandaag op 265 meter hoogte in Ribeauvillé. Ons eerste doelwit is de "col de Seelacker", en als je col hoort dan weet je dat er geklommen mag worden. Deze col ligt op 673 meter hoogte, dus na een kilometer of 4 staan er 400 hoogtemeters op de teller. Als je hoopte dat het dan wel even goed was, dan ben je mis. We klimmen nog 150 meter verder in de richting van het hoogste punt in dit stukje van de Vogezen: de Koenigsstuhl waarvan de top ligt op 938 meter.
Nu mogen we even op adem komen en we lopen een kilometer of 10 vrijwel vlak rond de 800 meter. Maar al gauw komt de volgende beklimmingen van de dag er aan: eerste de Petit Brézouard (1203m) en dan de Grand Brézouard (1228m). Na van het prachtige uitzicht genoten te hebben mogen we stilaan beginnen afdalen in de richting van Le Bonhomme dat nog op 690 meter ligt. We moeten dus niet helemaal afdalen vandaag maar blijven hangen in een bergdorpje.
Vandaag laten de Vogezen weer zien wat we van hen ondertussen gewoon zijn: extreem lange, maar gelijkmatige beklimmingen. Eigenlijk zonder buiten aden te geraken is de eerste beklimming van de dag dan ook een feit.
Na even plaatsgenomen te hebben op de Koenigsstuhl en de omgeving aanschouwd te hebben, kan ik weer verder. Het is hier echt mooi en we lopen door dichte bossen met af en toe een mooie rotspartij. Het is gemakklijk lopen want de paden zijn breed en gemakkelijk beloopbaar.
We dalen af naar een dorpje waar gelukkig een soort van kruidenierswinkeltje open is en waar ik even kan schuilen voor de regen. Ik koop me een grote fles cola en giet die in 1 keer naar binnen. Dat doet goed, blijkbaar heeft de eerste beklimming van de dag dus toch wel wat van mijn krachten gekost.
Even verderop komen we langs een uitzichtspunt waar je een mooi zicht hebt op het speelterrein van de volgende paar dagen: de Grand Brézouard, de Gazon du Faing, de Hohneck, en zelfs de Grand Ballon. Je kan ze allemaal mooi op 1 lijn zien liggen en kan dus even kijken waar je de komende paar dagen zal uithangen.
Ik moet vandaag nog 1 beklimming tot een goed eind brengen: de Grand Brézouard. Dat is volgens het boekje "le col le plus septentrion des Vosges". En als je niet weet wat dat betekent, wel ik wist het ook niet. Dat is dus gewoon de meest noordelijke col van de Vogezen. Dat het hier mooi is, dat weet ik wel. Ik zet met op een bankje bij de refuge tussen de grote en de kleine Brézouard. De refuge zelf lijkt me maar vuil, ik zou hier niet graag overnachten. Maar als het regent is elke beschutting natuurlijk welkom.
Tot slot van deze dag komt er nog een stevige afdaling op ons pad. We beginnen op zo'n 1300 meter hoog en moeten naar 762. Dat is een stevige afdaling na zo'n lange dag. Maar zonder al te veel problemen geraak ik in Le Bonhomme waar de italiaanse eigenaar van het hotel me 's avonds een echt lekkere maaltijd voorschotelt.
Het was een lange dag vandaag, maar ook deze werd zonder al te veel fysieke ongemakken verteerd.
Alle foto's van vandaag vind je hier: https://photos.app.goo.gl/dHMwFi8RsUo1SftY6.
GR 5 Etappe TMV-6: Le Bonhomme - Mittlach »
GR5 Vogezen »
Zowel Ribeauvillé als Le Bonhomme zijn vrij toeristische dorpjes waar je meerdere hotels kan vinden. Ik ben nu eenmaal op een leeftijd gekomen waarbij ik liever in een zacht bedje lig na een lange wandeling dan in een koud tentje. En dit stuk door de Vogezen lukt net zoals de rest van de route prima als je elke nacht in een hotelletje of airbnb wil slapen.
Vannacht slaap ik in het hotel met de welluidende naam "Hôtel La Tête des Faux". En die tête dex faux, dat is ook de naam van de berg die boven het dorpje uittorent en waar we morgen langs lopen. Ze hebben hier vannacht een mooi kamertje voor mij, dus ik kan niet klagen.
We vertrekken vandaag op 265 meter hoogte in Ribeauvillé. Ons eerste doelwit is de "col de Seelacker", en als je col hoort dan weet je dat er geklommen mag worden. Deze col ligt op 673 meter hoogte, dus na een kilometer of 4 staan er 400 hoogtemeters op de teller. Als je hoopte dat het dan wel even goed was, dan ben je mis. We klimmen nog 150 meter verder in de richting van het hoogste punt in dit stukje van de Vogezen: de Koenigsstuhl waarvan de top ligt op 938 meter.
Nu mogen we even op adem komen en we lopen een kilometer of 10 vrijwel vlak rond de 800 meter. Maar al gauw komt de volgende beklimmingen van de dag er aan: eerste de Petit Brézouard (1203m) en dan de Grand Brézouard (1228m). Na van het prachtige uitzicht genoten te hebben mogen we stilaan beginnen afdalen in de richting van Le Bonhomme dat nog op 690 meter ligt. We moeten dus niet helemaal afdalen vandaag maar blijven hangen in een bergdorpje.
Vandaag laten de Vogezen weer zien wat we van hen ondertussen gewoon zijn: extreem lange, maar gelijkmatige beklimmingen. Eigenlijk zonder buiten aden te geraken is de eerste beklimming van de dag dan ook een feit.
Na even plaatsgenomen te hebben op de Koenigsstuhl en de omgeving aanschouwd te hebben, kan ik weer verder. Het is hier echt mooi en we lopen door dichte bossen met af en toe een mooie rotspartij. Het is gemakklijk lopen want de paden zijn breed en gemakkelijk beloopbaar.
We dalen af naar een dorpje waar gelukkig een soort van kruidenierswinkeltje open is en waar ik even kan schuilen voor de regen. Ik koop me een grote fles cola en giet die in 1 keer naar binnen. Dat doet goed, blijkbaar heeft de eerste beklimming van de dag dus toch wel wat van mijn krachten gekost.
Even verderop komen we langs een uitzichtspunt waar je een mooi zicht hebt op het speelterrein van de volgende paar dagen: de Grand Brézouard, de Gazon du Faing, de Hohneck, en zelfs de Grand Ballon. Je kan ze allemaal mooi op 1 lijn zien liggen en kan dus even kijken waar je de komende paar dagen zal uithangen.
Ik moet vandaag nog 1 beklimming tot een goed eind brengen: de Grand Brézouard. Dat is volgens het boekje "le col le plus septentrion des Vosges". En als je niet weet wat dat betekent, wel ik wist het ook niet. Dat is dus gewoon de meest noordelijke col van de Vogezen. Dat het hier mooi is, dat weet ik wel. Ik zet met op een bankje bij de refuge tussen de grote en de kleine Brézouard. De refuge zelf lijkt me maar vuil, ik zou hier niet graag overnachten. Maar als het regent is elke beschutting natuurlijk welkom.
Tot slot van deze dag komt er nog een stevige afdaling op ons pad. We beginnen op zo'n 1300 meter hoog en moeten naar 762. Dat is een stevige afdaling na zo'n lange dag. Maar zonder al te veel problemen geraak ik in Le Bonhomme waar de italiaanse eigenaar van het hotel me 's avonds een echt lekkere maaltijd voorschotelt.
Het was een lange dag vandaag, maar ook deze werd zonder al te veel fysieke ongemakken verteerd.
Alle foto's van vandaag vind je hier: https://photos.app.goo.gl/dHMwFi8RsUo1SftY6.
Related posts
GR 5 Etappe TMV-4: Châtenois - Ribeauvillé »GR 5 Etappe TMV-6: Le Bonhomme - Mittlach »
GR5 Vogezen »