Deze route heet officieel "Brugse Ommeland - Ieperboog" en dat komt logischerwijs omdat de route begint in het ommeland van Brugge (in Damme meer bepaald) en eindigt te midden de slagvelden van de eerste wereldoorlog in Ieper. Het is een vrij korte route van maar 143 kilometer. Deze route is ideaal als ik tijdens de wintermaanden niet te ver van huis wil gaan wandelen. Vlak bij huis zorgeloos wandelen door een boeiende omgeving en daarbij niet te veel moeten klimmen, dat zijn de ingrediënten van deze wandeling. Spectaculaire dingen moet je niet verwachten op deze route maar het is heerlijk ongedwongen wandelen door een mooi stuk van Vlaanderen waar je anders nooit zou komen.
Meer informatie, de GPX track en een topogids met een gedetailleerde routebeschrijving en achtergrond uitleg vind je hier op de site van groteroutepaden.be.
Etappes
We beginnen de tocht in het mooie Damme en wandelen door een typische Westvlaams landschap in de richting van Knesselare. Onderweg staan er veel verharde paden op het programma, dus dit is een prima etappe voor als het een tijdje geregend heeft. Een kilometer of 4 mogen we langs het kanaal lopen, maar de rest van de etappe gaat door biljartvlak landbouwgebied.
{getCard} $type={post}
De eerste kilometers van mijn tweede etappe zijn meer van hetzelfde. Maar eenmaal de E40 gepasseerd, komen we in meer bosrijk gebied. We kruisen de GR129 en gaan over vooral onverharde wegen richting Ruddervoorde.
{getCard} $type={post}
Van Ruddervoorde gaat het verder in de richting van Torhout. Ik liep de route in 2020, ondertussen is het traject een beetje aangepast en zijn er meer onverharde wegen opgenomen. Maar ook de oude route kon me wel bekoren. Dit is zo'n stuk van Vlaanderen waar je nooit komt, maar waar het eigenlijk rustig en goed wonen is.
{getCard} $type={post}
Het kasteel van Wijnendale is de start voor mijn volgende etappe. Hier verongelukte Maria van Bourgondië, waarna Vlaanderen uiteindelijk na wat omzwervingen onder Habsburgs bewind kwam. Ik loop tot in Diksmuide, waarna ik de trein terug neem. We komen stilaan in de frontlinie uit de eerste Wereldoorlog en passeren bijvoorbeeld langs het Duitse oorlogskerkhof van Vladso. Indrukwekkend is dat. We beëindigen de etappe met zicht op de Yzertoren.
{getCard} $type={post}
Van Diksmuide tot in Bikschote is een prachtig stukje natuur. We lopen bijvoorbeeld door het bekende natuurgebied van de Blankaart, en mogen een lang stuk langs het water lopen. We eindigen deze etappe op de plek waar in WO1 de eerste gifgas-aanval plaatsvond. Om maar te zeggen dat we dus echt in de front streek aangekomen zijn.
{getCard} $type={post}
De laatste etappe stuurt ons langs nog meer moois uit WO1: we gaan langs de John McCrea site (beroemd van het In Flanders Fields gedicht), en lopen dan langs Ieper en de Menenpoort. Na nog een passage langs de verdronken weide en langs Zillebeke vijver gaat het dan in de richting van de Palingbeek. Hier komen we de GR128 tegen, en hier stopt de wandeling.
{getCard} $type={post}
We liepen van Damme tot in Ieper en onderweg kwamen we dus langs best wat mooie plekjes. Is het allemaal spectaculair? Nee, natuurlijk niet. Maar het is wel een prachtig wandelgebied waar de GR131 ons heel mooi doorheen geloodst heeft.
Meer informatie, de GPX track en een topogids met een gedetailleerde routebeschrijving en achtergrond uitleg vind je hier op de site van groteroutepaden.be.
Etappes
We beginnen de tocht in het mooie Damme en wandelen door een typische Westvlaams landschap in de richting van Knesselare. Onderweg staan er veel verharde paden op het programma, dus dit is een prima etappe voor als het een tijdje geregend heeft. Een kilometer of 4 mogen we langs het kanaal lopen, maar de rest van de etappe gaat door biljartvlak landbouwgebied.
{getCard} $type={post}
De eerste kilometers van mijn tweede etappe zijn meer van hetzelfde. Maar eenmaal de E40 gepasseerd, komen we in meer bosrijk gebied. We kruisen de GR129 en gaan over vooral onverharde wegen richting Ruddervoorde.
{getCard} $type={post}
Van Ruddervoorde gaat het verder in de richting van Torhout. Ik liep de route in 2020, ondertussen is het traject een beetje aangepast en zijn er meer onverharde wegen opgenomen. Maar ook de oude route kon me wel bekoren. Dit is zo'n stuk van Vlaanderen waar je nooit komt, maar waar het eigenlijk rustig en goed wonen is.
{getCard} $type={post}
Het kasteel van Wijnendale is de start voor mijn volgende etappe. Hier verongelukte Maria van Bourgondië, waarna Vlaanderen uiteindelijk na wat omzwervingen onder Habsburgs bewind kwam. Ik loop tot in Diksmuide, waarna ik de trein terug neem. We komen stilaan in de frontlinie uit de eerste Wereldoorlog en passeren bijvoorbeeld langs het Duitse oorlogskerkhof van Vladso. Indrukwekkend is dat. We beëindigen de etappe met zicht op de Yzertoren.
{getCard} $type={post}
Van Diksmuide tot in Bikschote is een prachtig stukje natuur. We lopen bijvoorbeeld door het bekende natuurgebied van de Blankaart, en mogen een lang stuk langs het water lopen. We eindigen deze etappe op de plek waar in WO1 de eerste gifgas-aanval plaatsvond. Om maar te zeggen dat we dus echt in de front streek aangekomen zijn.
{getCard} $type={post}
De laatste etappe stuurt ons langs nog meer moois uit WO1: we gaan langs de John McCrea site (beroemd van het In Flanders Fields gedicht), en lopen dan langs Ieper en de Menenpoort. Na nog een passage langs de verdronken weide en langs Zillebeke vijver gaat het dan in de richting van de Palingbeek. Hier komen we de GR128 tegen, en hier stopt de wandeling.
{getCard} $type={post}
We liepen van Damme tot in Ieper en onderweg kwamen we dus langs best wat mooie plekjes. Is het allemaal spectaculair? Nee, natuurlijk niet. Maar het is wel een prachtig wandelgebied waar de GR131 ons heel mooi doorheen geloodst heeft.