De Vogezen zitten er op, dus wordt het stilaan tijd voor de volgende uitdaging. Ik loop vandaag een klein verbindingsstukje tot Héricourt. Een etappe verderop zijn we in Mandeure wat het officiële startpunt is van de "Grande Traversée du Jura". In Héricourt is ook een vrij druk treinstation met een grote gratis parking erbij. Héricourt ligt dan ook op de lijn Besançon - Belfort, en Besançon dat is zowat het spoorwegknooppunt voor de Jura waar we nu naar toe lopen. En hoewel Héricourt een boerengat is vind je hier een paar snelladers voor de mensen met een elektrische auto. Genoeg redenen dus om deze verbindingsetappe nog even mee te pikken voor ik weer naar huis rijd. Volgende keer kan ik gewoon hier parkeren bij het station en na mijn wandeling de trein weer terug nemen. Vanuit Morteau of Pontarlier, of zelfs vanuit Nyon sta je op een paar uurtjes weer in Héricourt. We zijn hier op een goeie 500 kilometer van Brussel, dus ook de verplaatsing met de auto is best te overzien.
We moeten vandaag zo'n 20 kilometer lopen en in vergelijking met de vorige dagen is dat over een zo goed als vlak parcours. Er zit nog een klein venijnig knikje in de route, maar nu ik de vorige dagen de Ballon d'Alsace overleefd heb mag dat zeker geen spelbreker zijn.
De route die de GR5 door de Jura neemt is in 2022 trouwens volledig aangepast en volgt nu voor het grootste deel de GTJ ("Grande Traversée du Jura") route. De volgende etappes van de route zijn dus helemaal nieuw. Heb je nog een oude GPX file of een boekje van voor 2022 dan wordt het hoog tijd om deze te updaten. Meer informatie over de actuele route door de Jura kan je hier vinden. Wil je een topogids, zorg dan dat je die van juli 2022 te pakken krijgt.
Deze etappe is de laatste die officieel nog bij de Vogezen hoort. We lopen van Bas Evette, het treinstation aan de voet van de Ballon d'Alsace, tot in Héricourt. Achter ons zien we de Vogezen opduiken, voor ons is er een vlakte en in de verte doemen de eerste uitlopers van de Jura al op.
Van bij het station van Bas Evette is het eerst een paar kilometer rustig vlak wandelen door de velden. Het is hier mooi, het is hier heel rustig en ik geniet er wel van. De afgelopen dagen waren slopend, dus even rustig vlak wandelen doet deugd. Maar na 2 kilometer is het uit met de pret: we moeten de Mont du Salbert beklimmen en die is goed voor zo'n 200 meter vrij steil klimmen. Op de top staat alweer een volgend fort en ook een oude NAVO radarinstallatie. En op die top is het echt fantastisch mooi. Je staat hier op zowat de enige heuvel in een vlak landschap. Aan de ene kant kan je eindeloos ver kijken richting Vogezen en kan je gemakkelijk de Ballon d'Alsace en de Grand Ballon herkennen. In de andere richting zie je de Jura en zelfs de Alpen opduiken. Het is hier fantastisch mooi, dus geniet ik er een hele tijd van terwijl ik rustig mijn chocoladekoeken opeet.
Het fort hier op de top is niet te bezoeken, de oude radar post is soms wel open en lijkt zeker de moeite. Het is een overblijfsel uit de koude oorlog, en een radarpost om de Russen af te luisteren, dat lijkt nu weer iets actueler te zijn.
Ik moet vanavond nog naar huis, dus loop ik verder. We dalen af door dichte bossen en in deze bossen is de zon nog niet kunnen doordringen. Het is hier dus nog redelijk modderig. Het lukt me wel om mijn schoenen min of meer proper te houden en geniet van de tocht. We lopen door een streek met beboste hellingen en af en toe een klein dorpje. De omgeving hier geeft met wat Ardennen vibes.
Maar als je dus dacht van een vlak stuk van de tocht te kunnen lopen dan ben je er aan voor de moeite. Vandaag staat er toch zo'n 500 meter klimmen op het programma. Er is niks onoverkomelijks aan, maar het weegt toch door na de zware dagen in de Vogezen.
Langs rustige weggetjes loop ik vandaag tot in Brévilliers, waar ik een tweetal kilometer over de Santiago route loop tot bij het station van Héricourt. Ik rij rustig naar huis en ben nog voor 22 uur weer thuis. Gelukkig net op tijd, het frituur was nog open.
Alle foto's van vandaag vind je hier: https://photos.app.goo.gl/d8XkVtEeLuD8aqvYA.
GR 5 Etappe GTJ-1: Héricourt - Seloncourt »
GR5 Vogezen »
We moeten vandaag zo'n 20 kilometer lopen en in vergelijking met de vorige dagen is dat over een zo goed als vlak parcours. Er zit nog een klein venijnig knikje in de route, maar nu ik de vorige dagen de Ballon d'Alsace overleefd heb mag dat zeker geen spelbreker zijn.
De route die de GR5 door de Jura neemt is in 2022 trouwens volledig aangepast en volgt nu voor het grootste deel de GTJ ("Grande Traversée du Jura") route. De volgende etappes van de route zijn dus helemaal nieuw. Heb je nog een oude GPX file of een boekje van voor 2022 dan wordt het hoog tijd om deze te updaten. Meer informatie over de actuele route door de Jura kan je hier vinden. Wil je een topogids, zorg dan dat je die van juli 2022 te pakken krijgt.
Deze etappe is de laatste die officieel nog bij de Vogezen hoort. We lopen van Bas Evette, het treinstation aan de voet van de Ballon d'Alsace, tot in Héricourt. Achter ons zien we de Vogezen opduiken, voor ons is er een vlakte en in de verte doemen de eerste uitlopers van de Jura al op.
Van bij het station van Bas Evette is het eerst een paar kilometer rustig vlak wandelen door de velden. Het is hier mooi, het is hier heel rustig en ik geniet er wel van. De afgelopen dagen waren slopend, dus even rustig vlak wandelen doet deugd. Maar na 2 kilometer is het uit met de pret: we moeten de Mont du Salbert beklimmen en die is goed voor zo'n 200 meter vrij steil klimmen. Op de top staat alweer een volgend fort en ook een oude NAVO radarinstallatie. En op die top is het echt fantastisch mooi. Je staat hier op zowat de enige heuvel in een vlak landschap. Aan de ene kant kan je eindeloos ver kijken richting Vogezen en kan je gemakkelijk de Ballon d'Alsace en de Grand Ballon herkennen. In de andere richting zie je de Jura en zelfs de Alpen opduiken. Het is hier fantastisch mooi, dus geniet ik er een hele tijd van terwijl ik rustig mijn chocoladekoeken opeet.
Het fort hier op de top is niet te bezoeken, de oude radar post is soms wel open en lijkt zeker de moeite. Het is een overblijfsel uit de koude oorlog, en een radarpost om de Russen af te luisteren, dat lijkt nu weer iets actueler te zijn.
Ik moet vanavond nog naar huis, dus loop ik verder. We dalen af door dichte bossen en in deze bossen is de zon nog niet kunnen doordringen. Het is hier dus nog redelijk modderig. Het lukt me wel om mijn schoenen min of meer proper te houden en geniet van de tocht. We lopen door een streek met beboste hellingen en af en toe een klein dorpje. De omgeving hier geeft met wat Ardennen vibes.
Maar als je dus dacht van een vlak stuk van de tocht te kunnen lopen dan ben je er aan voor de moeite. Vandaag staat er toch zo'n 500 meter klimmen op het programma. Er is niks onoverkomelijks aan, maar het weegt toch door na de zware dagen in de Vogezen.
Langs rustige weggetjes loop ik vandaag tot in Brévilliers, waar ik een tweetal kilometer over de Santiago route loop tot bij het station van Héricourt. Ik rij rustig naar huis en ben nog voor 22 uur weer thuis. Gelukkig net op tijd, het frituur was nog open.
Alle foto's van vandaag vind je hier: https://photos.app.goo.gl/d8XkVtEeLuD8aqvYA.
Related posts
GR 5 Etappe TMV-10: Ballon d'Alsace - Bas Evette »GR 5 Etappe GTJ-1: Héricourt - Seloncourt »
GR5 Vogezen »