Dag twee van mijn wandelvakantie en ik loop vandaag het laatste stukje van de GR120 en knoop er meteen het begin van de GR21 aan vast. Deze twee routes volgen naadloos op mekaar. In totaal loop ik vandaag een dikke 30 kilometer. Je kan de tocht natuurlijk ook anders opsplitsen, maar voor mij kwam het zo het beste uit met overnachtingen.
Het begin van de wandeling is vandaag een mooi tochtje door een "réserve de faune et de chasse". Het is hier mooi, er zitten hier ontelbare trekvogels, maar ergens wringt het toch ook dat dit een jachtgebied is waar deze vogeltjes bij duizenden neergeschoten worden. Het jachtseizoen is ondertussen alweer even voorbij dus kunnen ze nu even bekomen tot ze in september weer onder vuur genomen worden.
Ik geniet van de frisse lucht. Het regende stevig tijdens het ontbijt maar ondertussen is het weer droog. Er staat wel een stevige wind en het zal dan ook nog eens tegenwind zijn vandaag. Op sommige momenten word ik bijna uit mijn schoenen geblazen, maar ik heb zo'n dag waar ik alles maar over mij laat komen en verder loop. Het gaat verrassend vlot, en de eerste 20 kilometer zal ik niet pauzeren.
De tweede dag van een wandelvakantie is soms een drama, maar vandaag zorgt het er voor dat ik superbenen heb. De eerste 10 kilometers, tot in Ault, worden zeer vlot afgewerkt ondanks de tegenwind. En vanaf hier verandert de wandeling plots volledig.
Hier duiken plots kliffen op. Ze lijken sterk op de kliffen die ik vorige week zag in Dover toen ik daar de start van de Via Francigena aan het wandelen was. Dat toont nog maar eens dat het kanaal hier eigenlijk gewoon een iets dieperliggend stukje land is tussen de 2 heuvels. In Engeland hebt je de South Downs, hier heb je de kliffen aan de kust. Maar eigenlijk het dat dus allemaal een pot nat en kon je heel lang geleden gewoon tot in Engeland lopen.
Kliffen dus, maar dat betekent ook meteen dat de wandeling een stuk fysieker wordt. Ik had gelukkig getraind om in de Vogezen te gaan wandelen, dus ben ik in redelijk goeie conditie en zijn deze hellingetjes helemaal geen probleem. Ik pas mijn snelheid aan en loop ze zonder buiten adem te geraken op. Dat is ooit anders geweest, dus lijkt het er op dat mijn fitness abonnement toch rendeert.
Van hier lopen we over de kliffen naar Mers-les-Bains. Dit is een heel mooi stuk van de wandeling en ik geniet er echt van. Je merkt echt wel dat de kliffen het moeilijk hebben, regelmatig moeten we een omweg maken en we mogen zeker niet te dicht bij de rand komen. Overal staan borden dat ze niet erg stabiel zijn en elk moment kunnen instorten.
Gelukkig geraak ik zonder ongelukken in Mers les Bain. Dit is een heel mooi haventje met nog wat Art Deco huizen op de dijk. Echt mooi. Ik profiteer er van om hier even een gigantische hamburger binnen te spelen. Je moet nu eenmaal veel calorieën opdoen als je dagen aan een stuk over de kliffen wil lopen.
Aan het station van Le-Tréport - Mers-les-Bains is de GR120 ten einde. Eventueel kan je hier een trein nemen terug naar huis. Er is een paar keer per dag een spoorweg-bus naar Abbeville, van waar je kan overstappen op de trein naar Calais die de hele kust richting noorden bedient.
Ik vind het nog niet genoeg, en wandel nog een stukje verder. We staan hier immers aan de start van de GR21, en die volgt de rest van de kust tot in Le Havre. Dat ligt dan weer aan de monding van de Seine, en vlak bij de Pont de Normandie. Het is dan ook niet toevallig dat we hier op de grens staan van het departement Seine-Maritime, en dat hoort bij de regio Normandië. Het voelt meteen ook alsof we verder van huis zijn nu we het departement van de Somme definitief achter ons laten.
Vanuit le Tréport is het stevig klimmen en wandel ik een heel stuk over de kliffen tot ik in Mesnil val Plage kom. Hier zijn alle huizen die te dicht bij de rand van de kliffen staan ontruimd, en zijn er hele stratenblokken afgesloten. Het geeft een beetje een apocalyptisch gevoel. De huizen die iets verder van het water staan zijn dan weer hele oude huizen die er wat spookachtig uitzien. Maar er hangt hier wel een speciale sfeer.
Ik loop nog een klein stukje verder tot in Criel Plage. Hier heb ik hotel les Galets gereserveerd, en heb ik een hele mooie kamer met een prima bed en een fantastisch terras met uitzicht op zee. Wat wil een mens nog meer?
Alle foto's van vandaag vind je hier: https://photos.app.goo.gl/KTKwPDyiN2tWJqaDA.
GR 21 Etappe 1: Criel-Plage - Dieppe »
Het begin van de wandeling is vandaag een mooi tochtje door een "réserve de faune et de chasse". Het is hier mooi, er zitten hier ontelbare trekvogels, maar ergens wringt het toch ook dat dit een jachtgebied is waar deze vogeltjes bij duizenden neergeschoten worden. Het jachtseizoen is ondertussen alweer even voorbij dus kunnen ze nu even bekomen tot ze in september weer onder vuur genomen worden.
Ik geniet van de frisse lucht. Het regende stevig tijdens het ontbijt maar ondertussen is het weer droog. Er staat wel een stevige wind en het zal dan ook nog eens tegenwind zijn vandaag. Op sommige momenten word ik bijna uit mijn schoenen geblazen, maar ik heb zo'n dag waar ik alles maar over mij laat komen en verder loop. Het gaat verrassend vlot, en de eerste 20 kilometer zal ik niet pauzeren.
De tweede dag van een wandelvakantie is soms een drama, maar vandaag zorgt het er voor dat ik superbenen heb. De eerste 10 kilometers, tot in Ault, worden zeer vlot afgewerkt ondanks de tegenwind. En vanaf hier verandert de wandeling plots volledig.
Hier duiken plots kliffen op. Ze lijken sterk op de kliffen die ik vorige week zag in Dover toen ik daar de start van de Via Francigena aan het wandelen was. Dat toont nog maar eens dat het kanaal hier eigenlijk gewoon een iets dieperliggend stukje land is tussen de 2 heuvels. In Engeland hebt je de South Downs, hier heb je de kliffen aan de kust. Maar eigenlijk het dat dus allemaal een pot nat en kon je heel lang geleden gewoon tot in Engeland lopen.
Kliffen dus, maar dat betekent ook meteen dat de wandeling een stuk fysieker wordt. Ik had gelukkig getraind om in de Vogezen te gaan wandelen, dus ben ik in redelijk goeie conditie en zijn deze hellingetjes helemaal geen probleem. Ik pas mijn snelheid aan en loop ze zonder buiten adem te geraken op. Dat is ooit anders geweest, dus lijkt het er op dat mijn fitness abonnement toch rendeert.
Van hier lopen we over de kliffen naar Mers-les-Bains. Dit is een heel mooi stuk van de wandeling en ik geniet er echt van. Je merkt echt wel dat de kliffen het moeilijk hebben, regelmatig moeten we een omweg maken en we mogen zeker niet te dicht bij de rand komen. Overal staan borden dat ze niet erg stabiel zijn en elk moment kunnen instorten.
Gelukkig geraak ik zonder ongelukken in Mers les Bain. Dit is een heel mooi haventje met nog wat Art Deco huizen op de dijk. Echt mooi. Ik profiteer er van om hier even een gigantische hamburger binnen te spelen. Je moet nu eenmaal veel calorieën opdoen als je dagen aan een stuk over de kliffen wil lopen.
Aan het station van Le-Tréport - Mers-les-Bains is de GR120 ten einde. Eventueel kan je hier een trein nemen terug naar huis. Er is een paar keer per dag een spoorweg-bus naar Abbeville, van waar je kan overstappen op de trein naar Calais die de hele kust richting noorden bedient.
Ik vind het nog niet genoeg, en wandel nog een stukje verder. We staan hier immers aan de start van de GR21, en die volgt de rest van de kust tot in Le Havre. Dat ligt dan weer aan de monding van de Seine, en vlak bij de Pont de Normandie. Het is dan ook niet toevallig dat we hier op de grens staan van het departement Seine-Maritime, en dat hoort bij de regio Normandië. Het voelt meteen ook alsof we verder van huis zijn nu we het departement van de Somme definitief achter ons laten.
Vanuit le Tréport is het stevig klimmen en wandel ik een heel stuk over de kliffen tot ik in Mesnil val Plage kom. Hier zijn alle huizen die te dicht bij de rand van de kliffen staan ontruimd, en zijn er hele stratenblokken afgesloten. Het geeft een beetje een apocalyptisch gevoel. De huizen die iets verder van het water staan zijn dan weer hele oude huizen die er wat spookachtig uitzien. Maar er hangt hier wel een speciale sfeer.
Ik loop nog een klein stukje verder tot in Criel Plage. Hier heb ik hotel les Galets gereserveerd, en heb ik een hele mooie kamer met een prima bed en een fantastisch terras met uitzicht op zee. Wat wil een mens nog meer?
Alle foto's van vandaag vind je hier: https://photos.app.goo.gl/KTKwPDyiN2tWJqaDA.
Related posts
GR 120 Etappe 9: Noyelles-sur-Mer - Cayeux-sur-Mer »GR 21 Etappe 1: Criel-Plage - Dieppe »