Het kustpad in Noord Frankrijk gaat langs enkele iconische plekken. En een van die meest bekende plekjes is uiteraard Cap-Gris-Nez. Net zoals zijn tegenhanger "Cap Blanc Nez", kan je van hier bij mooi weer de kliffen van Dover zien liggen. We bevinden ons hier op het smalste stuk van het Kanaal en het is hier adembenemend mooi. Vandaag mag ik hier een stukje wandelen over de GR-120.
Ik parkeer me 's morgens in Wissant waar er in de winter altijd wel plek te vinden is. In de zomer zal dat moeilijker zijn, maar ergens eind januari is de ideale moment om deze etappe te lopen. Om 9 uur is er elke dag, dus ook op zondag, een bus die me een klein uurtje later in Boulogne-sur-Mer afzet. Voor een symbolische euro mag je meerijden. De uurregeling kan je googelen, zoek naar bus 427 van Calais naar Boulogne om een up-to-date versie te vinden. Ik zal deze etappe vandaag in omgekeerde richting van Boulogne-sur-Mer tot in Wissant lopen. Dat komt beter uit met de wind die vrij stevig waait vanuit het zuiden.
Het was de afgelopen dagen vreselijk koud maar daar komt vandaag een einde aan. 's Morgens zal het nog koud zijn maar tegen de avond zou het al 10 graden zijn en zal de sneeuw weg zijn. In ruil krijgen we een winterstorm die uit het zuidwesten zal blazen. Ik ben dus blij dat ik naar het noorden loop vandaag en de wind steeds in mijn rug heb. Dat wandelt toch iets aangenamer op de kliffen naast de zee.
We beginnen de wandeling dus in Boulogne sur Mer, een mooi stadje hoewel het een beetje van vergane glorie getuigt. Door de stormwind wordt het water op spectaculaire wijze over de pier geblazen maar de boten blijven af- en aanvaren in de haven. Dit is de grootste vissershaven van heel Frankrijk dus voor het eerst op mijn tocht kom ik een dorpje tegen waar er echt gewerkt wordt en dat niet enkel maar van het toerisme leeft. Uiteraard kan je hier ook verse vis kopen aan de haven.
Nadat ik een tijdje heb staan kijken naar de storm kan de tocht echt beginnen. We lopen langs Nausicaa, het grootste aquarium van Frankrijk. Ja, ze zijn hier goed in het grootst zijn in iets. De naam vind ik niet zo geweldig gekozen, voor engelstaligen klinkt het vooral als iets misselijkmakends.
Boulogne-sur-Mer ligt aan de monding van de Liane, en dat betekent dat de start van de wandeling dus stevig klimmen zal zijn. We klimmen tot op de top van de kliffen, en daar heb je een fantastisch uitzicht op de omgeving. De Duitse bezetters hadden dat duidelijk ook gezien en plaatsten hier eindeloos veel bunkers van hun Atlantikwall. Ergens is dat wel logisch: kliffen met uitzicht op de grootste haven uit de buurt, dat klinkt als de ideale plek om zwaar geschut te plaatsen.
We wandelen vandaag de hele dag langs de rand van de kliffen, en het valt op dat die overal nogal onstabiel zijn. Overal staan bordjes dat je niet te dicht bij de rand mag gaan want dat er kans is op instortingen. Of dat echt zo vaak gebeurt weet ik niet maar het is tocht wel opvallend.
We passeren vandaag niet zo heel veel dorpjes, maar vertoeven vooral op de kliffen. Vandaag is dat vrij zwaar door de stevige wind, zelfs foto's maken wordt een avontuur want je kan je camera niet stil houden in de sterke wind. In de zomer wordt het heel wat anders, dan is dit de hel door de brandende zon. Beschutting is hier niet, dus dat maakt het heel mooi, maar ook wel heel zwaar.
Op het einde van de tocht zegt mijn GPS dat ik zo'n 900 hoogtemeters gedaan heb vandaag. Dat lijkt me zwaar overdreven, maar dat het af en toe stevig bergop gaat is duidelijk. En combineer dat met de 30 kilometers die de tocht lang is vandaag, dan is het duidelijk dat het een vermoeiende dag was. Je kan natuurlijk ook de tocht onderbreken op Cap Gris Nez en eventueel parkeren op de grote parking aan het "Maison des Deux Caps" waar de bus ook passeert. Vlak naast de parking heb je ook een mooi museum over de oorlog, dus dat kan een leuke aanvulling op een wandeling zijn.
We passeren vandaag mooie dorpjes. Sommige zijn duidelijk volledig toeristisch waar alle huizen zowat te huur zijn, maar er zijn er ook bij waar er nog echte mensen wonen. Dat moet geweldig zijn: hier wonen, in een huisje op de klif met zicht op zee. Is dat niet wat iedereen eigenlijk wel wil?
Wat ook opvalt is het verschil op het strand. Tot in Cap Gris Nez zijn de stranden prachtige zandstranden zoals in België. Verder naar het zuiden is het vooral een rotsachtig strand en is er hier en daar een stukje zandstrand aangelegd voor de toeristen.
Door de wind is het niet evident om goeie rustplekken te vinden dus loop ik eigenlijk de hele tocht in 1 keer. Heel af en toe zet ik me 2 minuten neer, maar het wordt direct echt koud in de wind. Maar met de wind in de rug gaat het eigenlijk geweldig goed vooruit vandaag. Zonder veel problemen bereik ik Wissant waar mijn auto op me staat te wachten. Er rest me nog 1 etappe nu, maar daarvoor is het nog even wachten tot de treinen weer willen meewerken. De spoorweg tussen Bougogne-sur-Mer en Etaples is immers weggespoeld door recente overstromingen en gaat pas binnen een paar weken weer open...
Het album met alle foto's van vandaag vind je hier: https://photos.app.goo.gl/qiDa9kVbNq1VT1TX8.
GR 120 Etappe 5: Boulogne-sur-Mer - Etaples »
Ik parkeer me 's morgens in Wissant waar er in de winter altijd wel plek te vinden is. In de zomer zal dat moeilijker zijn, maar ergens eind januari is de ideale moment om deze etappe te lopen. Om 9 uur is er elke dag, dus ook op zondag, een bus die me een klein uurtje later in Boulogne-sur-Mer afzet. Voor een symbolische euro mag je meerijden. De uurregeling kan je googelen, zoek naar bus 427 van Calais naar Boulogne om een up-to-date versie te vinden. Ik zal deze etappe vandaag in omgekeerde richting van Boulogne-sur-Mer tot in Wissant lopen. Dat komt beter uit met de wind die vrij stevig waait vanuit het zuiden.
Het was de afgelopen dagen vreselijk koud maar daar komt vandaag een einde aan. 's Morgens zal het nog koud zijn maar tegen de avond zou het al 10 graden zijn en zal de sneeuw weg zijn. In ruil krijgen we een winterstorm die uit het zuidwesten zal blazen. Ik ben dus blij dat ik naar het noorden loop vandaag en de wind steeds in mijn rug heb. Dat wandelt toch iets aangenamer op de kliffen naast de zee.
We beginnen de wandeling dus in Boulogne sur Mer, een mooi stadje hoewel het een beetje van vergane glorie getuigt. Door de stormwind wordt het water op spectaculaire wijze over de pier geblazen maar de boten blijven af- en aanvaren in de haven. Dit is de grootste vissershaven van heel Frankrijk dus voor het eerst op mijn tocht kom ik een dorpje tegen waar er echt gewerkt wordt en dat niet enkel maar van het toerisme leeft. Uiteraard kan je hier ook verse vis kopen aan de haven.
Nadat ik een tijdje heb staan kijken naar de storm kan de tocht echt beginnen. We lopen langs Nausicaa, het grootste aquarium van Frankrijk. Ja, ze zijn hier goed in het grootst zijn in iets. De naam vind ik niet zo geweldig gekozen, voor engelstaligen klinkt het vooral als iets misselijkmakends.
Boulogne-sur-Mer ligt aan de monding van de Liane, en dat betekent dat de start van de wandeling dus stevig klimmen zal zijn. We klimmen tot op de top van de kliffen, en daar heb je een fantastisch uitzicht op de omgeving. De Duitse bezetters hadden dat duidelijk ook gezien en plaatsten hier eindeloos veel bunkers van hun Atlantikwall. Ergens is dat wel logisch: kliffen met uitzicht op de grootste haven uit de buurt, dat klinkt als de ideale plek om zwaar geschut te plaatsen.
We wandelen vandaag de hele dag langs de rand van de kliffen, en het valt op dat die overal nogal onstabiel zijn. Overal staan bordjes dat je niet te dicht bij de rand mag gaan want dat er kans is op instortingen. Of dat echt zo vaak gebeurt weet ik niet maar het is tocht wel opvallend.
We passeren vandaag niet zo heel veel dorpjes, maar vertoeven vooral op de kliffen. Vandaag is dat vrij zwaar door de stevige wind, zelfs foto's maken wordt een avontuur want je kan je camera niet stil houden in de sterke wind. In de zomer wordt het heel wat anders, dan is dit de hel door de brandende zon. Beschutting is hier niet, dus dat maakt het heel mooi, maar ook wel heel zwaar.
Op het einde van de tocht zegt mijn GPS dat ik zo'n 900 hoogtemeters gedaan heb vandaag. Dat lijkt me zwaar overdreven, maar dat het af en toe stevig bergop gaat is duidelijk. En combineer dat met de 30 kilometers die de tocht lang is vandaag, dan is het duidelijk dat het een vermoeiende dag was. Je kan natuurlijk ook de tocht onderbreken op Cap Gris Nez en eventueel parkeren op de grote parking aan het "Maison des Deux Caps" waar de bus ook passeert. Vlak naast de parking heb je ook een mooi museum over de oorlog, dus dat kan een leuke aanvulling op een wandeling zijn.
We passeren vandaag mooie dorpjes. Sommige zijn duidelijk volledig toeristisch waar alle huizen zowat te huur zijn, maar er zijn er ook bij waar er nog echte mensen wonen. Dat moet geweldig zijn: hier wonen, in een huisje op de klif met zicht op zee. Is dat niet wat iedereen eigenlijk wel wil?
Wat ook opvalt is het verschil op het strand. Tot in Cap Gris Nez zijn de stranden prachtige zandstranden zoals in België. Verder naar het zuiden is het vooral een rotsachtig strand en is er hier en daar een stukje zandstrand aangelegd voor de toeristen.
Door de wind is het niet evident om goeie rustplekken te vinden dus loop ik eigenlijk de hele tocht in 1 keer. Heel af en toe zet ik me 2 minuten neer, maar het wordt direct echt koud in de wind. Maar met de wind in de rug gaat het eigenlijk geweldig goed vooruit vandaag. Zonder veel problemen bereik ik Wissant waar mijn auto op me staat te wachten. Er rest me nog 1 etappe nu, maar daarvoor is het nog even wachten tot de treinen weer willen meewerken. De spoorweg tussen Bougogne-sur-Mer en Etaples is immers weggespoeld door recente overstromingen en gaat pas binnen een paar weken weer open...
Het album met alle foto's van vandaag vind je hier: https://photos.app.goo.gl/qiDa9kVbNq1VT1TX8.
Related posts
GR 120 Etappe 3: Gravelines - Calais »GR 120 Etappe 5: Boulogne-sur-Mer - Etaples »