GR5 Etappe TMV-3: Andlau - Châtenois

Vandaag is het alweer tijd voor de laatste etappe van mijn 5 daagse tocht door de Vogezen. Het is een vrij lange tocht met toch wel wat hoogteverschillen want ik moet zo'n 1000 meter klimmen. Ik begin er redelijk vroeg aan want ik neem 's avonds de trein terug van Sélestat (op zo'n 5 kilometer van Châtenois) tot bij mijn auto in Sarrebourg en probeer dan nog thuis te geraken. Dat wordt nog een uitdaging...

Vandaag ben ik precies in de helft van de GR5. Ik lijk al eindeloos gewandeld te hebben over deze route, maar er wacht me dus nog net zo'n lang stuk. En omdat nu de tocht vooral door de bergen zal gaan worden de volgende etappes dus korter. In kilometers ben ik dan wel halfweg, in wandeldagen nog lang niet.


Ik voel me goed vanmorgen. Ontbijten kon vanaf 7 uur, dus rond half acht trek ik de deur van mijn hotel achter me dicht en kan ik beginnen aan de laatste etappe van deze wandelvakantie. Andlau ligt op zo'n 200 meter boven de zeespiegel en ik moet gewoon klimmen tot op de top van de Ungersberg die op 901 meter hoogte ligt. Ik vind meteen mijn ritme en zonder stoppen kan ik deze beklimming afhaspelen. Voor ik het weet is het 10 uur en sta ik helemaal boven.

Het weer is vandaag niet wat het zou moeten zijn. Het regent stevig en zelfs de donder en bliksem zijn van de partij. Gelukkig is het een paar minuutjes droog als ik op de top ben, want anders zou dat maar gevaarlijk zijn.

Na even gerust te hebben kan ik dan de afdaling beginnen. En halfweg de afdaling vind mijn gps dat het genoeg geweest is. "End Point" van de route geeft hij aan, ergens halfweg de afdaling. Blijkbaar kan de gps maar 10.000 trackpoints aan dus routes die langer zijn dat lukt niet...

Gelukkig is de tocht zo goed aangeduid dat het geen probleem mag zijn. En indien nodig heb ik de track uiteraard ook bij op mijn gsm. Verloren lopen is dus helemaal niet nodig.

Het blijft regenen, maar ik trek het me niet aan. Ik wandel rustig verder en geniet van deze voorlopig laatste wandeldag. Na die enorme beklimming van 's morgens gaat het de rest van de dag wat op en af. Maar dat is dus best vermoeiend, geef mijn maar een duidelijke beklimming waar je je tempo kan zoeken. Nu zijn het telkens kleine knikjes die overwonnen moeten worden en dat doe je dus onbewust te snel. Dit stuk voelt veel vermoeiender aan dan de eindeloze beklimming van 's morgens.

De tocht gaat nog langs 3 ruïnes van kastelen die hier op de bergrug gebouwd zijn. Vreemd genoeg mag je ze bezoeken, hoewel er overal bordjes staan dat het gevaarlijk is en dat er instortingsgevaar is. Ik had minstens een verbodsbord verwacht, maar nee, je mag op verkenning gaan.

De regen is ondertussen min of meer gestopt en heeft plaats gemaakt voor mist. Dat geeft echt een sprookjesachtig gevoel in dit mooie bos. Ik geniet echt: dit is waar we het allemaal voor doen.

Een laatste stevige afdaling later sta ik in Châtenois. Ik neem een bus naar Séléstat, dan een trein naar Straatsburg, en dan een trein tot Sarrebourg. Die kan je allemaal boeken op https://sncf-connect.com.

In Straatsburg voel ik me plots weer enkele jaren jonger. In het station lopen militairen met automatische wapens om de boel te beveiligen en alle oude mensen lopen hier met mondmaskers op. Een vreemde flashback naar hoe het enkele jaren geleden bij ons was. De trein die me naar Sarrebourg brengt is dan weer de meest bizarre die ik al tegengekomen ben. Hij heeft een soort van Harry Potter-achtige coupés. Vreemde dingen gebeuren er hier. Gelukkig vind ik mijn auto probleemloos terug en na eerst nog een "assiete kebab" verorberd te hebben om het af te leren, kan ik naar huis. Ik ben nog voor 22 uur thuis na een probleemloze rit.

Alle foto's van vandaag vind je hier: https://photos.app.goo.gl/QRDrAqMPwdQJPXYC7.

Related posts

GR 5 Etappe TMV-2: Le Hohwald - Andlau »
GR 5 Etappe TMV-4: Châtenois - Ribeauvillé »

GR5 Vogezen »