Na een loodzware dag gisteren volgt vandaag alweer een tocht met redelijk wat hoogteverschil. Gelukkig is deze etappe met zijn 23 kilometer iets korter dan de vorige dagen. Ook de 867 meter klimmen die op het programma staat is in vergelijking met gisteren niet overdreven. Ik begin dus met een goed gevoel aan deze tocht.
Vandaag wordt de eerste dag dat we volledig over de "Traversée du Massif des Vosgues" wandelen. Dit stuk van de GR5 heeft het "Leading Quality Trail of Europe" label gekregen heeft en staat dus heel hoog in de lijst met routes die je echt gewandeld moet hebben in Europa. Elke hiker hoort deze tocht op zijn lijstje te hebben staan. Ook de National Park Trail in België en enkele tochtjes in Luxemburg (Eislek-Lee trail, Mullerthal trail, ...) staan op die illustere lijst. En die staan dus ook hoog op mijn to-do lijstje.
De etappe begint eigelijk vrij stevig. Met een trap worden we meteen naar het kasteel gebracht dat boven de stad Schirmeck uitsteekt. Het is stevig wakker worden, maar halfweg is er strategisch een bankje geplaatst, zodat je even op adem kan komen.
Na dit heftige begin tonen de Vogezen weer het ware gelaat. En dat betekent dat we heel geleidelijk gaan klimmen. Van zo'n 300 meter hoogte gaan we richting 700 meter, eindeloos steigen maar niet lastig. Gewoon blijven gaan en de hoogtemeters vliegen er bij.
Als we een kilometer of 7 stevig geklommen hebben, komen we langs het voormalig concentratiekamp van Struthof. Hier, in deze prachtige natuur, gebeurden tijdens de tweede wereldoorlog de meest gruwelijke dingen. Op alle bordjes wordt de nadruk gelegd dat het een "voormalig" concentratiekamp is, alsof er toeristen zouden zijn die denken dat het nog in gebruik is. Maar door hier echt te staan komt het best wel hard binnen. Op televisie of in de geschiedenis les is dat allemaal wat abstract, maar als je echt ziet hoe het er hier aan toe ging dan doet dat wel even nadenken. En dat alles gebeurde hier zelfs nog niet zo gek lang geleden.
Nadat ik dit alles goed in me opgenomen had ga ik verder. De wandeling gaat rustig op en af en de natuur is hier echt prachtig. Ik geniet en voel me sterk. Misschien werpen de uren die ik in de fitness gespendeerd heb de afgelopen maanden dan toch hun vruchten af.
Dan moet er rustig geklommen worden tot bij de Col du Champ de Feu. Deze col van eerste categorie is al een paar keer beklommen tijdens de Tour de France. Hier kan ik nog een laatste blik werpen op de Donon en dan kan de lange afdaling beginnen tot in Le Hohwald.
Le Hohwald is een typisch bergdorpje waar vergane glorie regeert. Ooit waren dit prachtige hotels, maar nu blijven van de meeste gebouwen slechts ruïnes over. Mijn hotel voor vannacht is gelukkig wel in orde. Hotel Marchal ziet er op het eerste zicht wat oud uit, maar de kamer is prachtig met een moderne inloopdouche en echt een goed bed. Na een paar dagen Airbnb geniet ik deze nacht van slapen in hotelkwaliteit.
Foto's vind je hier:
https://photos.app.goo.gl/YpEsq3bFoLcQ8LqV8.
Related posts
GR5 Etappe FL9: Abreschviller - Col du Donon - Schirmeck »
GR5 Etappe TMV2: Le Hohwald - Andlau »
GR5 Vogezen »
