Na een welverdiende nachtrust in Robertville kan ik aan de tweede etappe van deze route beginnen. Het is nog steeds mooi weer en ik geniet vandaag dan ook met volle teugen van dit mooi stukje België.
De tocht is vandaag een goeie 30 kilometer lang en de eerste 10 kilometers zijn best zwaar. Op die afstand moet er zo'n 500 meter geklommen worden in totaal, wat betekent dat ik dit stukje doe met een gemiddelde snelheid van ver onder de 4 km/h. Maar geen probleem, ik moet gewoon vanavond voor 19u in Trois-Ponts geraken, dus dat moet zeker lukken.
Na een paar kilometer wandelen moet er een riviertje overgestoken worden. De "brug" bestaat hier uit 2 elektriciteitspalen die ze over het ravijn gesmeten hebben. Dat lijkt me niet erg veilig dus daal ik voor alle zekerheid maar af naar het riviertje. Het heeft niet veel geregend de laatste dagen, dus veel water stroomt er toch niet door.
En zo gaat het dus echt wel stevig berg op en berg af de eerste kilometers van de wandeling. Ik kom voorbij de "Nez de Napoléon", geen idee waarom deze plek zo heet, maar het is hier wel erg mooi met een uitzicht over de weide omgeving. Dat is dan weer een voordeel van veel bergop te lopen.
Na een kilometer of 6 staat er boven op de berg een prachtige nagelnieuwe rustbank en daar maak ik dankbaar gebruik van. Ik heb de rest even nodig, het was een stevig begin van de dag.
Van hier wordt het gelukkig allemaal gemakkelijker. De route wordt minder heftig, er zijn langere stukken min of meer vlak zodat ik tijdens het lopen ook even kan recupereren.
Ik passeer Malmédy en daar vind ik enkele flesjes koude cola. Dat smaakt en de volgende kilometers kan ik op de suiker-rush vertrouwen om me vooruit te stuwen. Zelfs een aanval van een grote hond kan me niet uit mijn evenwicht brengen vandaag.
In Stavelot weet ik een frituur zijn waar ik de nodige calorieën kan opdoen om de laatste 8 kilometer van de wandeling aan te vatten. Dit is ook een mooi stukje, eerst wordt Stavelot verlaten langs een stukje asfaltweg maar al gauw duiken we weer de natuur in. Na een eeuwigdurende beklimming word ik beloond met prachtige uitzichten over de omgeving. Even verderop komen we nog langs een mooie uitzichtstoren van waar we de bestemming van vandaag al kunnen zien liggen in de vallei diep onder ons.
Bij het station van Trois-Ponts neem ik de trein naar het prachtige station van Luik Guillemins. Daar kom ik met vertraging aan, maar gelukkig heeft mijn volgende trein nog meer vertraging. En zo kom ik dus probleemloos terug in Eupen aan. De terugreis kan beginnen. Het waren 2 lange dagen, maar het is hier echt mooi.
Alle fotootjes van vandaag vind je hier:
https://photos.app.goo.gl/szuNDhGQbM6ZBD9w9.
