Gisteren liep ik etappe 4 van deze prachtige route en sliep ik in Luik. Vanmorgen neem ik de trein van Luik tot Trois-Ponts en maak ik de cirkel rond door tot bij mijn auto te wandelen die ik in Malempré achtergelaten had.
Deze nacht is er een stevig onweer overgetrokken en ik ben dus een paar keer wakker geworden door de donder. Na een woelige nacht en een geweldig ontbijt sta ik om 8u07 klaar om op mijn trein naar Trois-Ponts te stappen. De Belgische spoorwegen zijn vandaag klokvast en zonder al te veel vertraging geraak ik op mijn bestemming. Zo ben ik ook nog eens in het prachtige station van Luik geweest. Het is belachelijk veel over budget gegaan en heeft de spoorwegen bijna geruïneerd, maar het ziet er nog altijd echt mooi uit.
Tijdens de treinrit zie ik alleen maar mist en donkere wolken, maar eenmaal in Trois-Ponts verschijnt het eerste blauw aan de lucht. Het wordt een mooie dag, alleen is het lastig dat het gras overal nat is en dat ik dus al snel met natte voeten aan het wandelen zal zijn. Ik heb gisteren toen ik nog half-slapend vertrok trouwens mijn oude afgeleefde schoenen aangedaan. Die hebben dik 800 kilometer op de teller en de zolen zijn totaal op. Afdalen over natte paadjes wordt dus een redelijk gladde oefening, maar ik zal het er mee moeten doen vandaag. Zo'n dingen gebeuren natuurlijk als er 4 paar dezelfde Altra Lone Peaks in de kast staan. Misschien moet de oudste paren toch maar eens, met pijn in het hart, in de vuilnisbak kieperen.
Het is vandaag dik 30 kilometer wandelen en er zijn zo'n 800 hoogtemeters te overwinnen. Het wordt dus een stevige tocht. Maar we beginnen rustig en lopen Trois-Ponts buiten langs een mooi achterafweggetje en langs enkele mooie vijvers. Even later komen we bij een mooie rotonde met daarop een gigantische fiets. Geen idee wat dat ding hier staat te doen, maar soit, het is weer eens iets anders.
En dan zijn we vertrokken voor een kilometer of 10 door het bos. Een groot stuk daarvan gaat over op met gras overgroeide bospaden, en laat dat nu precies zijn wat ik vandaag echt niet wil. Maar op een of andere manier geniet ik toch van de stilte die hier werkelijk oorverdovend is. Mijn voetstappen klinken vandaag overdreven luid en verder is er alleen maar stilte. Zelfs geen kettingzaag verstoort de stilte op deze 15e augustus.
Na een paar kilometer wordt er afgedaald naar een riviertje en dan moet er stevig geklommen worden. Dat hakt er best in, ik ben blij als ik eindelijk boven ben en even een paar redelijk vlakke kilometers kan afleggen. Hier op het plateau staat er best wel wat heidekruid. En dat staat prachtig in bloei wat voor echt heel mooie taferelen zorgt.
Als ik het bos kan verlaten dan komt er een stukje door de vallei van de Lienne. Dat is een vrij brede vallei waar redelijk wat landbouw is. Ik wordt dus regelmatig streng in de gaten gehouden door een bende koeien.
Lierneux komt nu in zicht en dat is in de winter een soort van ski-station. De heuvels rond de stad worden verkend en ik mag over de skipiste wandelen, dwars door een paar weiden. Gelukkig staan er daar geen koeien vandaag.
Dan wordt er stevig afgedaald naar alweer een volgend riviertje, waarna onvermijdelijk de volgende klim eraan komt. De klim naar Banneux is de zwaarste van vandaag. Dik 150 hoogtemeters op een paar kilometer zijn niet te onderschatten. Ik vind gelukkig een ritme dat werkt en kan het zonder al te veel problemen afleggen.
Na een pitstop bij een mooi uitzichtspunt met oriëntatietafel volgen er weer een paar kilometers door het bos tot ik aan de snelweg kom. Eenmaal die gepasseerd is het niet zo ver meer tot in Malempré waar vandaag een soort van dorpsfeest aan de gang is.
Nog een paar kilometer doorbijten dan en dan ben ik bij mijn auto. Dit was alweer een geweldige etappe op de GR14. En die GR14 is in sneltreinvaart mijn favoriete GR van België aan het worden.
Alle foto's vind je hier: https://photos.app.goo.gl/jc5Fc6foE6MmgYK49.
GR 14 Etappe 4: Malempré - La-Roche-en-Ardenne »
Tijdens de treinrit zie ik alleen maar mist en donkere wolken, maar eenmaal in Trois-Ponts verschijnt het eerste blauw aan de lucht. Het wordt een mooie dag, alleen is het lastig dat het gras overal nat is en dat ik dus al snel met natte voeten aan het wandelen zal zijn. Ik heb gisteren toen ik nog half-slapend vertrok trouwens mijn oude afgeleefde schoenen aangedaan. Die hebben dik 800 kilometer op de teller en de zolen zijn totaal op. Afdalen over natte paadjes wordt dus een redelijk gladde oefening, maar ik zal het er mee moeten doen vandaag. Zo'n dingen gebeuren natuurlijk als er 4 paar dezelfde Altra Lone Peaks in de kast staan. Misschien moet de oudste paren toch maar eens, met pijn in het hart, in de vuilnisbak kieperen.
Als ik het bos kan verlaten dan komt er een stukje door de vallei van de Lienne. Dat is een vrij brede vallei waar redelijk wat landbouw is. Ik wordt dus regelmatig streng in de gaten gehouden door een bende koeien.
Nog een paar kilometer doorbijten dan en dan ben ik bij mijn auto. Dit was alweer een geweldige etappe op de GR14. En die GR14 is in sneltreinvaart mijn favoriete GR van België aan het worden.
Alle foto's vind je hier: https://photos.app.goo.gl/jc5Fc6foE6MmgYK49.
Related posts
GR 14 Etappe 2: Robertville - Trois-Ponts »GR 14 Etappe 4: Malempré - La-Roche-en-Ardenne »
