Ik heb me de afgelopen maanden geconcentreerd op enkele andere wandelingen, maar vandaag laat ik me nog eens helemaal gaan op de GR122. Ik wandel van Landrecies tot in La-Neuville-lès-Dorengt. Dat is een kleine 30 km wandelplezier in een stukje van Frankrijk waar ik nog nooit geweest ben. Maar van de vorige etappes weet ik dat het hier eigenlijk best mooi is. Het eerste stuk van de wandeling wordt een mooi kanaal gevolgd en daarna komen we ook nog door een "Forêt Domaniale". Al bij al dus een route om naar uit te kijken.
Ik parkeer me vandaag op mijn eindpunt ter hoogte van een van de 2 kerken in de hoofdstraat van la Neuville en fiets tot in Landrecies. Dat is ongeveer 20 kilometer fietsen maar de route is "zo goed als vlak" volgens Google. De ervaring leert dat je Google niet altijd mag vertrouwen en dat blijkt nog maar eens: in werkelijkheid moet er een kleine 200 meter geklommen worden. Maar het is veel meer bergaf dan bergop dus kan ik deze tocht toch afleggen tegen een kleine 20 km/h. Zo lastig was het dus niet: de bergop stukken waren kort maar krachtig, en de bergaf bleef maar duren... Eenmaal mijn ritme gevonden ging het dan ook vlot vooruit.
De rit naar de start was een calvarietocht want het is vandaag de eerste dag van de zomervakantie en alle Duitsers en Nederlanders willen naar Frankrijk. Mijn gps stuurt me via de grensovergang van de E19 en dat is uiteraard een slecht idee. De Franse politie stuurt iedereen daar van de snelweg bij de eerste afrit om gemakkelijk controles te kunnen doen. Het resultaat op 2 juli laat zich dan ook raden: een mega-file georganiseerd door onze Franse vrienden.
En zo ben ik dus pas rond 11u30 aan de start van mijn wandeling. Het is vandaag een warme dag en dat zal ik direct voelen. De eerste 10 kilometer volg ik het kanaal van de Samber naar de Oise. Dit zal vroeger misschien een belangrijk kanaal geweest zijn maar nu is het hier uitgestorven. Ik kom 1 plezierbootje tegen op de 10 kilometer dat ik het kanaal volg en de chauffeur van die boot zwaait enthousiast. Die is ook blij nog eens iemand te zien. De wolken tracteren me hier op een prachtig schouwspel. Ik krijg een prachtige altocumulus stratiformus te zien. Dat betekent normaal gezien dat er onweer zit aan te komen maar vandaag lijkt dat er niet van te gaan komen.
Nadat ik het kanaal achter mij laat volgt een mooi stukje tussen de velden. Het is hier prachtig, eigenlijk zoals het vroeger bij ons ook geweest moet zijn. Enkele dorpjes verspreid in het landschap en daartussen een netwerk van onverharde wegen. Ik geniet dan ook van de wandeling door de velden over een licht glooiend parcours. Het stuk langs het kanaal was natuurlijk biljartvlak maar nu moet er af en toe toch eens enkele meters geklommen worden. Veel stelt het niet voor, maar in de zon is het toch puffen.
Ik ben dan ook blij als ik net voorbij Wassigny het Forêt Domaniale d'Andigny in mag wandelen. Maar als je denkt dat het daar gemakkelijk wandelen in de schadouw zal zijn, denk dan maar gauw iets anders. De route verkent een minder druk belopen stuk van het woud en je ziet hier pas echt hoe weinig mensen de GR122 lopen in Frankrijk. Het is een tocht van een kilometer of 6 door hoog gras, langs bramen en netels. Je komt langs prachtige stukjes natuur zoals de étang Bayard, maar het is echt een zwaar stuk van de wandeling. En bij het verlaten van het bos, na kilometerslang een pad gebaand te hebben door het hoge gras, kom je dan natuurlijk een bordje tegen dat je moet opletten voor teken. Duh, daar hab ik zelf nog niet aangedacht natuurlijk...
Na even op adem gekomen te zijn en mijn laatste water opgedronken te hebben loop ik de laatste 5 kilometer tot bij mijn auto. Het is een hel: geen schaduw, brandende zon en temperaturen dik boven de 30 graden. Maar ik geraak aan mijn auto en kan naar de locale aldi rijden om daar een paar flessen koud drinken te kopen.
Vandaag ben ik weer 30 kilometer verder geraakt op mijn tocht over de GR122. Ik ben van het département du Nord naar het département de l'Aisne gelopen, en onderweg zijn we de GR655 (die onderweg is naar Compostella) kwijtgespeeld. Nog een etappe of 4 en ik kom de GR12 tegen ergens in het midden van een veld op de Franse boerenbuiten...
Alle foto's van vandaag vind je hier:
https://photos.app.goo.gl/j7tHaQt499c3fHJk9.
Related posts
GR 122 Etappe 13: Le-Quesnoy - Landrecies »
GR 122 Etappe 15: La Neuville lès Dorengt - Autreppes »
