Vandaag gaat het gebeuren, we lopen naar Siena. Aan deze stad heb ik nog heel goeie herinneringen uit mijn jeugd, en ik kijk er dus al de hele tocht naar uit om hier nog eens te komen. Vandaag lopen we een goeie 26 kilometer en klimmen we ongeveer 500 hoogtemeters. Dat is perfect haalbaar dus en er zal dus nog wel wat tijd overblijven om 's avonds de stad even te verkennen.
Gisteren was ik een paar kilometer voor Monterigioni gestopt, dus begin ik vandaag mijn wandeling met een stukje klimmen tot in Monteriggioni. En dat is niet voor niks het decor voor talloze films over de Middeleeuwen. Het heeft perfect bewaarde stadsmuren met daarin 14 torens die uitkijken over de omgeving. Het werd hier gebouwd toen Siena en Firenze tijdens de 13e eeuw in oorlog waren met mekaar en is een versterkte vesting op de grens van de verdedigingswerken rond Siena. Die 13e eeuw dus, waarin wij iets meer noordelijk vooral in de uitzichtloze 100 jarige oorlog tussen Engeland en Frankrijk verzeild geraakt waren. En die periode waar Gent en Brugge mekaars bloed wel konden drinken. Tijdens die periode dus, ging het er hier in Toscane ook niet bepaald vredelievend aan toe. En Monteriggioni is daar het levende bewijs van.
Maar de tijd heelt alle wonden en een paar jaar later werden zowel Firenze als Siena opgenomen in het Toscaanse rijk. Monteriggioni werd als vesting dus eigenlijk overbodig want plots waren ze hier allemaal vriendjes, maar op een of andere miraculeuze manier is deze stad toch zo goed als volledig bewaard gebleven. En daar mogen wij deze ochtend dus van gaan genieten.
Maar lang kunnen we hier niet blijven stilstaan, we moeten nog een heel eind vandaag en er staat ons nog wel wat te wachten. Op het eind van de dag ligt Siena op ons te wachten, waar de Piazzo del Campo en de Duomo tot het collectieve geheugen behoren. Ook voor het bezoeken van de duomo is het verstandig om op voorhand een ticketje te reserveren. Dat bespaart je een lange wachtrij aan de kassa.
Maar nu terug naar de wandeling van vandaag. Ik begin de tocht dus met het korte stukje van een kilometer of 6 tot in Monteriggioni en dat is eigenlijk best aangenaam. Het gaat vooral bergaf en langs mooie onverharde wegen tussen de olijfgaarden. De laatste kilometer tot in Monteriggioni is natuurlijk steil bergop. En dan bedoel ik echt steil. Hier zweet je toch wel even van. Ik ben dus blij dat ik dit stukje er niet gisterenavond nog bijgenomen heb, maar iets vroeger gestopt ben.
Na het stadje even verkend te hebben wordt het tijd om de rest van de tocht te gaan lopen. Siena wacht immers op mij. En die tocht vandaag is alweer een heel mooie etappe. Vanuit Monteriggioni gaat het eigenlijk zo goed als meteen onverhard. Even moet er geklommen worden maar dan gaat het vooral door het bos, en even later tussen de velden. Dit is echt alweer genieten, hier doen we het allemaal voor.
Ik kom vandaag, doordat ik dus iets later ben dan normaal, allemaal andere pelgrims tegen onderweg. En er zijn er duidelijk een paar bij die nog niet gewoon zijn aan het klimmen. Op het eerste klimmetje vanuit Monteriggioni geraken ze niet meer vooruit en gutst het zweet van hun voorhoofd. Ze zijn duidelijk niet goed voorbereid en dragen veel te zware rugzakken, maar hebben geen water bij. Als dat maar goed komt...
Ik loop vandaag een gezapig tempo en rol de meeste van de andere wandelaars op. Blijkbaar is het hier de gewoonte van 100 meter te sprinten, en dan 2 minuten uit te hijgen. En dan opnieuw, en opnieuw, ... Ik probeer zoals steeds mijn tempo aan te passen zodat ik niet in het rood ga. Bergop loop ik dus iets trager, bergaf gaat het stevig vooruit. Maar de rest lijkt hier altijd hetzelfde tempo te willen lopen. Ze steken me dus voorbij, om even later uitgeput naast het pad te staan, zodat ik ze weer moet voorbijsteken. Ach ja, zo kom je nog eens iemand tegen natuurlijk. Het is niet dat het hier druk is, want ik kom vandaag alweer maar een stuk of 10 andere wandelaars tegen. Te verwaarlozen dus.
Na een heel mooi stuk moeten we even een kilometer of 2 over een asfaltweg lopen. Maar hier kom ik maar een paar auto's tegen, dus eigenlijk stoort dat niet zo heel hard.
Na nog wat omzwervingen staat het er dan echt: een bord met daarop "Siena". Maar dat is vreemd, want volgens mijn gps is het nog een kilometer of 7 tot ik in het centrum ben. Nog vreemder kijk ik als ik een paar honderd meter verder een bordje vind met "Siena 2 km". Dat kan niet kloppen volgens mij. Misschien is dat er gezet om de pelgrims wat moed te geven? Want dat is wel nodig. Het is nog echt een dikke 7 kilometer van hier, en je hebt nog een paar honderd hoogtemeters voor de boeg ook. Dit is best een stevig stuk van de route, zeker na al wat je vandaag al gelopen hebt.
Ik loop traag maar constant tot ik op de invalsweg naar Siena terechtkom. Langs de Porta Camollia lopen we de stad binnen, en nog een dikke kilometer verderop staan we dan echt op het Piazza del Campo. Ik heb het echt warm en de klim naar Siena heeft er echt wel ingehakt vandaag. Ik zoek dus snel mijn hotel, sta een tijd onder een frisse douche, en rust een paar uur. Vanavond verken ik de stad en bezoek ik de Duomo (echt fantastisch, zeker doen) en kuier ik door het historische centrum. Dit is genieten. Recht tegenover de Duomo is trouwens een pelgrimskerk, waar je in dit heilige jaar alweer een volle aflaat kan verkrijgen. Of als je gewoon even uit de drukte wil zijn en even bezinnen, dan is dit zeker een goeie plek.
Alle foto's van vandaag vind je hier:
{getButton} $text={foto album} $icon={link} $color={#27aa60}
Related posts
{getCard} $type={post}
{getCard} $type={post}
