Het is vandaag een iets kortere etappe dan gisteren want we lopen maar een goeie 24 kilometer. Het wordt wel heuvelachtig, want er staan dik 800 hoogtemeters op het programma. Maar alleen naar deze cijfers kijken is een beetje kortzichtig hier in Toscane. Het gaat de hele dag wel wat op en af, maar het is toch alweer vooral de laatste beklimming tot in Gambassi Terme die het meest van het hoogteverschil verklaart. De laatste paar kilometers tot bij ons eindpunt voor vandaag mogen we een dikke 250 meter klimmen. Alweer ligt onze overnachtingsplek op de top van de heuvel.
Gambassi Terme is zoals de naam het zelf zegt, vooral bekend voor zijn thermale baden. Al sinds de oudheid komen mensen hier naartoe om te ontspannen en ontstressen in een bad vol met warm mineraalwater. Maar uiteraard is het ook al sinds Romeinse tijden een overnachtingsplek op de belangrijke weg van Siena naar Lucca, en is het dus een stevig versterkte stad. Vandaar ook zijn ligging op de top van de heuvel natuurlijk. En voor de Romeinen zelfs bestonden vonden we in deze buurt de Etruskische beschaving, waarvan er hier in de omgeving nog steeds veel resten te vinden zijn. We lopen hier echt in de streek die 2000 jaar geleden zowat de bakermat was van onze beschaving.
In de 21e eeuw kom je hier op je tocht niet zo veel beschaving tegen, dus zorg zeker voor voldoende water en eten om de dag door te komen. Zeker bij warm weer wil je niet halfweg de etappe zonder water zitten. De etappe is prachtig, maar onderweg kom je echt niet zo veel huizen tegen. Je loopt echt volledig in de natuur, over onverharde paden, door wat zowat het beste van Toscane moet zijn.
De eerste paar kilometer vanuit San Miniato gaan over verharde wegen, maar van zodra we afslaan en de onverharde wildernis inlopen, wordt het echt een fantastische tocht. Dit is echt waar we het allemaal voor doen. Prachtige witt wegen die door het heuvelend landschap slingeren, pijnbomen, olijfboomplantages. Alles waar je aan denkt als iemand "Toscane" zegt, krijg je hier in overvloed over je uitgestort.
Het is een vrij zware tocht, maar toch ook weer een heel mooie tocht. Er moet stevig wat geklommen worden, en omdat het echt warm is wordt dat geen gemakkelijke opdracht. Ik loop maar door en geniet van de omgeving, dat is alles wat je hier moet doen. En dat bevalt echt wel.
De finale beklimming naar Gambassi Terme is stevig. Het is vandaag abnormaal warm voor de tijd van het jaar en het is echt puffen. Gelukkig kom ik een kraantje met water tegen waar ik mijn pet helemaal vul met ijskoud water om ze dan op mijn hoofd te zetten. Ik koel onmiddellijk af, maar een kwartier later is dat effect alweer voorbij en loop ik opnieuw te zwoegen.
Een of andere ondernemende Italiaan heeft aan de voet van de beklimming zijn telefoonnummer op een rots geschilderd met "taxi" erbij. Die heeft vermoed ik veel werk want dit is echt een stevige klim. Zeker voor mensen die nog maar net begonnen zijn aan de tocht en nog niet ingelopen zijn gaat dat pijn doen.
Ben je al wel ingelopen en kan je deze uitdaging fysiek aan, dan is dit een absolute top-etappe. We zijn aangekomen in Strade Bianchi terrein, met veel onverharde wegen door prachtige natuur.
De laatste paar kilometers tot in Gambassi Terme zijn een martelgang. Het is warm, en ik moet langs de rand van een vrij drukke weg lopen. Het is veilig want er is een afgescheiden pad, maar toch is dit een lastig stukje waarbij je vooral moet doorzetten. Maar van zodra je in het dorpje bent en neerploft bij een bar waar ze een gigantisch glas ijskoud bier voor je neus zetten, kan de dag niet meer stuk.
Alle foto's van vandaag vind je hier: {getButton} $text={foto album} $icon={link} $color={#27aa60}
{getCard} $type={post}
Gambassi Terme is zoals de naam het zelf zegt, vooral bekend voor zijn thermale baden. Al sinds de oudheid komen mensen hier naartoe om te ontspannen en ontstressen in een bad vol met warm mineraalwater. Maar uiteraard is het ook al sinds Romeinse tijden een overnachtingsplek op de belangrijke weg van Siena naar Lucca, en is het dus een stevig versterkte stad. Vandaar ook zijn ligging op de top van de heuvel natuurlijk. En voor de Romeinen zelfs bestonden vonden we in deze buurt de Etruskische beschaving, waarvan er hier in de omgeving nog steeds veel resten te vinden zijn. We lopen hier echt in de streek die 2000 jaar geleden zowat de bakermat was van onze beschaving.
In de 21e eeuw kom je hier op je tocht niet zo veel beschaving tegen, dus zorg zeker voor voldoende water en eten om de dag door te komen. Zeker bij warm weer wil je niet halfweg de etappe zonder water zitten. De etappe is prachtig, maar onderweg kom je echt niet zo veel huizen tegen. Je loopt echt volledig in de natuur, over onverharde paden, door wat zowat het beste van Toscane moet zijn.
De eerste paar kilometer vanuit San Miniato gaan over verharde wegen, maar van zodra we afslaan en de onverharde wildernis inlopen, wordt het echt een fantastische tocht. Dit is echt waar we het allemaal voor doen. Prachtige witt wegen die door het heuvelend landschap slingeren, pijnbomen, olijfboomplantages. Alles waar je aan denkt als iemand "Toscane" zegt, krijg je hier in overvloed over je uitgestort.
Het is een vrij zware tocht, maar toch ook weer een heel mooie tocht. Er moet stevig wat geklommen worden, en omdat het echt warm is wordt dat geen gemakkelijke opdracht. Ik loop maar door en geniet van de omgeving, dat is alles wat je hier moet doen. En dat bevalt echt wel.
De finale beklimming naar Gambassi Terme is stevig. Het is vandaag abnormaal warm voor de tijd van het jaar en het is echt puffen. Gelukkig kom ik een kraantje met water tegen waar ik mijn pet helemaal vul met ijskoud water om ze dan op mijn hoofd te zetten. Ik koel onmiddellijk af, maar een kwartier later is dat effect alweer voorbij en loop ik opnieuw te zwoegen.
Een of andere ondernemende Italiaan heeft aan de voet van de beklimming zijn telefoonnummer op een rots geschilderd met "taxi" erbij. Die heeft vermoed ik veel werk want dit is echt een stevige klim. Zeker voor mensen die nog maar net begonnen zijn aan de tocht en nog niet ingelopen zijn gaat dat pijn doen.
Ben je al wel ingelopen en kan je deze uitdaging fysiek aan, dan is dit een absolute top-etappe. We zijn aangekomen in Strade Bianchi terrein, met veel onverharde wegen door prachtige natuur.
De laatste paar kilometers tot in Gambassi Terme zijn een martelgang. Het is warm, en ik moet langs de rand van een vrij drukke weg lopen. Het is veilig want er is een afgescheiden pad, maar toch is dit een lastig stukje waarbij je vooral moet doorzetten. Maar van zodra je in het dorpje bent en neerploft bij een bar waar ze een gigantisch glas ijskoud bier voor je neus zetten, kan de dag niet meer stuk.
Alle foto's van vandaag vind je hier: {getButton} $text={foto album} $icon={link} $color={#27aa60}
Related posts
{getCard} $type={post}{getCard} $type={post}






