Vandaag loop ik eindelijk nog eens een etappe op mijn Compostelaroute. Ik geef deze etappe nummer 1.4 omdat het de vierde etappe is die ik specifiek op de GR655 maak. Veel stukjes van de tocht heb ik al eerder gemaakt op een van mijn andere tochten door de streek. Ik was eigenlijk ook helemaal niet van plan om naar Compostela te lopen, en het laatste stuk tot de finish zal er waarschijnlijk ook nooit van komen wegens veel te druk. Maar op een of andere manier had ik in Noord Frankrijk al zoveel stukjes van de route gelopen dat ik het niet kon laten om deze gewoon aan mekaar te knopen en zo een ononderbroken pad tot in tenminste Parijs te lopen. Maar mezelf kennende zal het niet stoppen in Parijs, daarvoor lijkt het vervolg van de route me ook veel te aanlokkelijk.
De tocht van vandaag gaat eigenlijk door een stuk van Frankrijk waar weinig te beleven is. Er zijn best wel wat kilometers over verharde wegen in de route geslopen, dus keek ik niet zo echt uit naar deze etappe. Maar omdat dit zowat de laatste etappe is die ik als dagtocht kan lopen, en omdat het jachtseizoen binnenkort alweer begint, moet het er nu uiteindelijk maar eens van komen. Na vandaag heb ik de route van Brussel tot in Ham helemaal gelopen. Als ik nu nog verder wil dan moet er een tweedaagse aan te pas komen tot in Compiègne, want dat wordt echt te ver om nog voor een dag over en weer te rijden.
Maar goed, de tocht van vandaag dus. We lopen vandaag dik 30 kilometer van Ors naar Fresnoy-le-Grand. Er zijn treinen tussen deze stations, maar niet zo heel veel. Vooral het station van Ors wordt maar heel karig bediend, en al helemaal niet tijdens het weekend. Gelukkig zijn er wel meer treinen die stoppen in het nabijgelegen le Cateau, en dan moet er maar een paar kilometer gefietst worden om dat laatste stukje ook te overbruggen. Zoals altijd kan je de uren van de treinen raadplegen op sncf-connect.com. En we zitten hier nog altijd op de vrij drukke lijn tussen Saint-Quentin en Maubeuge, dus als je dit als doorgaande wandeling maakt en je vindt geen overnachtingsplek, dan kan je uiteraard gewoon de trein nemen naar een van deze 2 steden. Dan kan je ook nog eens zonder bagage lopen, wat een extra pluspunt is natuurlijk.
Vandaag lopen we ook van het departement "le Nord", naar het departement van de Aisne. We hebben dus al een eerste departement afgewerkt op onze wandeling. Binnen een dag of 2 maken we een uitstapje naar het departement van de Somme, om dan verder de Oise te gaan verkennen tot we in Parijs zijn. Maar elk departement dat we afgevinkt hebben is wel een soort van bevestiging dat we toch vooruitgang maken op die op het eerste zicht eindeloze tocht waar we aan begonnen zijn.
Na een paar kilometer passeren we vandaag langs het kleine stadje Le Cateau. Dat is de geboorteplek van Henri Matisse, de beroemde Franse schilder. Hij was een tijdsgenoot en vriend van Picasso, en vooral bekend uit het fauvisme. Zijn geboortehuis werd omgebouwd tot museum, en de stad is nog steeds trots op wat zijn beroemdste inwoner moet zijn. Na zijn studies in Parijs verhuisde hij naar Nice, waar hij de meeste van zijn werken maakte. Maar er kan maar 1 plek zijn waar hij geboren is, en dat is hier.
De tocht van vandaag is een beetje saai. Misschien zijn we de afgelopen etappes verwend met lange stukken door prachtige natuur, maar vandaag is het vooral asfaltvreten. En als er iets is wat ik niet zo graag eet, dan is het asfalt.
We beginnen de tocht met een paar kilometer langs een verharde weg waar toch wel wat auto's rijden. Je kan natuurlijk in de berm lopen, maar toch voelt dit niet als een GR route. Waar mogelijk worden we wel langs veldwegen gestuurd en meteen voel ik dat ik ontspan en begin te genieten. Maar die stukjes zijn veel te kort, en er is vandaag veel te veel lopen langs toch wel vrij drukke "départementales".
We gaan van het ene dorpje naar het andere, en meestal konden we dan genieten van oude veldwegen waar niemand ooit passeert. Maar vandaag worden we gewoon langs de hoofdweg gestuurd. Dat heeft als voordeel dat het vrij vlot vooruitgaat, maar ook als nadeel dat het niet de meest aangename wandelomgeving is.
Mooie stukjes mogen we lopen langs oude spoorwegen, en langs een paar veldwegen, maar eigenlijk was ik blij dat ik er was. En dat gebeurt echt niet zo vaak op GR wegen in Frankrijk. Ik herinner me 1 etappe op de GR120 waar het zo'n beetje hetzelfde was, maar dat is dus toch vrij zeldzaam. Eigenlijk is dit gewoon een etappe die je met de fiets moet doen want het is echt wel een prachtige fietstocht. Maar te voet over kilometerslange verharde wegen baggeren, nee, dat is niet zo goed voor je voeten.
Ik bereik eigenlijk probleemloos het eind van de tocht in Fresnoy-le-Grand, en zet me nog een half uurtje neer tot mijn trein komt. Klokvast brengt die me terug naar le Cateau waar mijn auto nog staat. Even de fiets oppikken, en ik moet alweer naar huis. De laatste "dagetappe" op de GR655 zit er op. Voor de rest van de route zal ik af en toe eens een paar dagen richting Frankrijk gaan.
Alle foto's van vandaag vind je hier: {getButton} $text={foto album} $icon={link} $color={#27aa60}
{getCard} $type={post}
Maar goed, de tocht van vandaag dus. We lopen vandaag dik 30 kilometer van Ors naar Fresnoy-le-Grand. Er zijn treinen tussen deze stations, maar niet zo heel veel. Vooral het station van Ors wordt maar heel karig bediend, en al helemaal niet tijdens het weekend. Gelukkig zijn er wel meer treinen die stoppen in het nabijgelegen le Cateau, en dan moet er maar een paar kilometer gefietst worden om dat laatste stukje ook te overbruggen. Zoals altijd kan je de uren van de treinen raadplegen op sncf-connect.com. En we zitten hier nog altijd op de vrij drukke lijn tussen Saint-Quentin en Maubeuge, dus als je dit als doorgaande wandeling maakt en je vindt geen overnachtingsplek, dan kan je uiteraard gewoon de trein nemen naar een van deze 2 steden. Dan kan je ook nog eens zonder bagage lopen, wat een extra pluspunt is natuurlijk.
We beginnen de tocht met een paar kilometer langs een verharde weg waar toch wel wat auto's rijden. Je kan natuurlijk in de berm lopen, maar toch voelt dit niet als een GR route. Waar mogelijk worden we wel langs veldwegen gestuurd en meteen voel ik dat ik ontspan en begin te genieten. Maar die stukjes zijn veel te kort, en er is vandaag veel te veel lopen langs toch wel vrij drukke "départementales".
Mooie stukjes mogen we lopen langs oude spoorwegen, en langs een paar veldwegen, maar eigenlijk was ik blij dat ik er was. En dat gebeurt echt niet zo vaak op GR wegen in Frankrijk. Ik herinner me 1 etappe op de GR120 waar het zo'n beetje hetzelfde was, maar dat is dus toch vrij zeldzaam. Eigenlijk is dit gewoon een etappe die je met de fiets moet doen want het is echt wel een prachtige fietstocht. Maar te voet over kilometerslange verharde wegen baggeren, nee, dat is niet zo goed voor je voeten.
Alle foto's van vandaag vind je hier: {getButton} $text={foto album} $icon={link} $color={#27aa60}
Related posts
{getCard} $type={post}{getCard} $type={post}
