Vandaag doe ik de eerste etappe van de GR800. Dat is een route die al jaren op mijn verlanglijstje staat en vandaag begin ik er eindelijk aan. Ze start in principe in Fonsomme (oftwel Bron van de Somme in oud Frans) maar dat is een gehucht waar je moeilijk kan geraken. Gelukkig is er de GR655 die me te hulp schiet, want die route loopt een stukje gelijk met de GR800 hier en ze passeert een paar kilometer verderop aan het treinstation van Fresnoy-le-Grand. En dat station heeft dan weer een directe treinverbinding met Saint Quentin.
Ik parkeer me dus vandaag op de parking aan de bron van de Somme en wandel tot in Saint Quentin. Dan neem ik de trein tot Fresnoy-le-Grand, en dan wandel ik terug tot bij mijn auto. Tijdens het weekend is er elke 2 uur een trein, dus je kan de wandeling wel min of meer plannen zodat het uitkomt met het openbaar vervoer.
De start van de wandeling aan de bron van de Somme is best mooi. Het water is geweldig helder en er is zelfs een echt bron. Een mooi begin dus van een wandeling langs dit riviertje tot het uiteindelijk in de zee terecht komt.
Er is vandaag een of andere loopwedstrijd aan de gang hier in de buurt en ik moet dus regelmatig effe opzij om puffende lopers lang te laten. Het zijn duidelijk geen profs en als het even klimmen is dan begint de helft van de lopers te stappen. Tsja, zo kan ik ook aan een loopwedstrijd meedoen.
Het gaat om een wedstrijd over 10 kilometer blijkbaar en ze zitten me meer dan 6 kilometer in de weg. Maar zo erg stoort dat nu ook weer niet, het is best gezellig om die mensen halfdood te zien voorbij komen. En het heeft als voordeel dat er bij elke straat die ik moet oversteken een vriendelijke mijnheer in een fluovest staat om me te helpen.
Als ik eenmaal de wedstrijd achter me gelaten heb dan is het tijd om echt te beginnen genieten van de omgeving. Het is een typisch landschap: licht glooiend, er is hier veel landbouw en we worden dus voornamelijk over onverharde tractor-wegen tussen de velden gestuurd. Dat maakt dat het aangenaam stappen is en dat de kilometers heel vlot vooruit gaan.
Voor ik het weet komen de buitenwijken van Saint Quentin in zicht, en na nog een laatste 2 kilometer langs het kanaal van St Quentin ben ik aan het station. Hier was ik enkele jaren geleden ook al. Toen was ik bezig met mijn tocht over de Via Francigena, en ondertussen heb ik die al verder afgewandeld tot in Italië. Hier weer staan aan dit treinstation heeft iets van nostalgie dus.
Na een kort ritje met de terin terug tot in Fresnoy le Grand kan ik aan het laatste stuk van mijn wandeling beginnen. Eerst wordt een ommetje gemaakt rond de fabriek van Le Creuset, en dan duik ik alweer de mooie veldweggetjes in. Het is hier echt mooi, af en toe een stevige klim, maar niks onoverkomelijk. Na een kilometer of 7 sta ik weer terug aan mijn auto.
De foto's van vandaag die vind je hier:
https://photos.app.goo.gl/C8KJPcziQWf6kXtb6
