De GR5A is zo'n wandeling waarbij ik altijd wel een etappe kan vinden die niet te ver weg is. Ik heb vandaag vakantie, het is midden in de week en mooi weer, dus profiteer ik er van om deze mooie etappe in het heuvelland te gaan lopen. De bus tussen Kemmel en Poperinge rijdt elk uur tijdens de week, maar rijdt niet tijdens het weekend. Vandaar dat ik deze etappe vandaag plan, op een zonnige vakantie-woensdag.
Ik parkeer me in Kemmel, waar ik heel wat jaren geleden ook al was toen ik de GR128 aan het lopen was. Dat was zowat de eerste echte lange afstandswandeling die ik tot een goed einde bracht, en dat begon allemaal hier in Kemmel. Op het einde van de Kasteeldreef heb je een prima aangelegde parking, waar je zeker je auto kwijt geraakt.
De wandeling voert ons meteen de heuvel op, en dat was eigenlijk ook een beetje de bedoeling van deze wandeling. Volgende week loop ik een paar etappes in de Alpen, dus alle hoogtemeters die ik vandaag kan oefenen zijn winst. De Kemmelberg is natuurlijk de Mont Blanc niet, maar baat het niet dan schaadt het ook niet zullen we maar denken.
Deze omgeving is bekend terrein, omdat ik hier jaren geleden wel regelmatig rondliep. Maar ondertussen is het al jaren geleden dat ik hier zelfs nog maar in de buurt kwam, dus geniet ik eigelijk best wel van de herontdekking van het heuvelland. Misschien moet ik die streek-GR die hier loopt ook maar eens gaan lopen. Dat moet de moeite zijn.
De tocht van vandaag is voornamelijk onverharde weggetjes en dat bevalt me echt. Het is hier stil en echt rustig, en we lopen door een glooiend landschap. Je kan kilometers ver zien en dat maakt deze tocht echt bijzonder. Dat komt niet zo vaak voor op de GR5A.
Langs allerlei kleine gehuchtjes gaat het stilaan richting Poperinge. Dat is ook zo'n stad waar geen enkele deftige snelweg naartoe ligt, en die dus eigenlijk vrij geïsoleerd ligt. Ik noem Poperinge altijd het Lommel of het Eeklo van West Vlaanderen. Allemaal prachtige steden, maar ze liggen zo geïsoleerd dat de gemiddelde Vlaming er nog nooit geweest is.
Langs boerendorpen, boerenpaden en boerenwegen slingert de route ons in de richting van onze bestemming. Ik geniet er echt van, het is mooi weer, en het is hier goed vertoeven. Dit is echt zo'n etappe waar je de tijd voor moet nemen en waar je met volle teugen van moet kunnen genieten.
In Poperinge zoek ik het station, waar tijdens de week elk uur een bus je terug naar Kemmel brengt. Prima geregeld is dat en dat maakt deze etappe echt vlot te lopen met het openbaar vervoer. Spijtig dat deze bus niet rijdt tijdens het weekend, maar dat mag de pret niet bederven.
Alle foto's van vandaag vind je hier: {getButton} $text={foto album} $icon={link} $color={#27aa60}
De wandeling voert ons meteen de heuvel op, en dat was eigenlijk ook een beetje de bedoeling van deze wandeling. Volgende week loop ik een paar etappes in de Alpen, dus alle hoogtemeters die ik vandaag kan oefenen zijn winst. De Kemmelberg is natuurlijk de Mont Blanc niet, maar baat het niet dan schaadt het ook niet zullen we maar denken.
De tocht van vandaag is voornamelijk onverharde weggetjes en dat bevalt me echt. Het is hier stil en echt rustig, en we lopen door een glooiend landschap. Je kan kilometers ver zien en dat maakt deze tocht echt bijzonder. Dat komt niet zo vaak voor op de GR5A.
Alle foto's van vandaag vind je hier: {getButton} $text={foto album} $icon={link} $color={#27aa60}
