Gisteren was een dag met vooral klimmen tot op de Col d'Anterne. Vandaag gaan we er nog een schepje bovenop doen en gaan we naar het dak van dit stukje van de route: we klimmen eerst naar de Col du Brévent (2368m) waar we een fantastisch uitzicht hebben op de Mont Blanc. Dan gaan we over de top van de Brévent (2525m) waarna we steil afdalen richting les Houches (980m).
Vanaf de Brévent wordt het stilaan drukker omdat we ons nu op het traject van de "Tour du Mont Blanc" bevinden. De komende 2 dagen zullen we het pad moeten delen met de hordes wandelaars die deze route aan het lopen zijn. Om een of andere reden willen de laatste jaren alle mensen een route lopen die ze op tiktok gezien hebben. Net zoals de pelgrimstochten naar Compostela zit de TMB dus ook overvol met onervaren wandelaars. We kunnen alleen maar hopen dat die tiktokkers van de rest van de GR5 wegblijven.
Vanop de top kan je als je dat wil zelfs een kabellift nemen tot in het dal, en afhankelijk van het weer en van hoe je je voelt na deze eerste dagen op grote hoogte kan dat een prima optie zijn. Die kabellift brengt toeristen tot vlak bij de top, en het is voor hen dan maar vijf minuutjes wandelen tot ze bij het uitzichtspunt zijn. Hele bendes toeristen worden hier dus gedropt, en die claimen achteraf allemaal dat ze de Brévent beklommen hebben en dat het een lastige en vermoeiende beklimming was. Waarom maken wij het dan eigenlijk zo moeilijk en willen we absoluut helemaal te voet naar boven?
Afhankelijk van hoe ik me voel na de zware dagen die achter de rug zijn loop ik dus naar beneden, of neem ik de kabellift naar Chamonix en dan de trein naar les Houches. Vanop de top van de Brévent moeten we vandaag dik 1500 meter onafgebroken afdalen tot in Les Houches, maar die kan je dus vermijden als je dat wil. Zeker met vermoeide benen na de inspanningen van de afgelopen dagen is dit een niet te onderschatten opdracht. Ik ga dat heel voorzichtig aanpakken en veel rusten onderweg. Met vermoeide spieren kan ik gemakkelijk een spierscheur of andere blessure oplopen als ik niet voorzichtig ben.
Als ik 's morgens vertrek in de refuge de Moëde Anterne na een verschrikkelijke nacht, regent het lichtjes. Het wordt iets beter een paar uur later, maar de mist en de wolken die gaan niet meer weg vandaag. En dat is spijtig, want als ik nu op 1 etappe in deze hele trail mooi weer kan gebruiken, dan is het vandaag wel.
We vertrekken dus aan de refuge op zo'n 2000 meter hoogte, maar eerst moet er stevig afgedaald worden. We gaan zo'n 500 meter naar beneden, om dan weer eindeloos te beginnen klimmen. Maar het valt mee, vooral het eerste stuk klimmen gaat heel geleidelijk. Ik had me voorgenomen om na 100 meter klimmen even te pauzeren, maar ik kon eigenlijk gemakkelijk een heel stuk meer aan. Ik kon blijven lopen.
Het laatste stuk tot de col de Brévent is wel pittig. Langs haarspeldbochten woren we de hoogte ingestuurd en ik moet heel regelmatig even op adem komen. Het gaat echt aan een tempo van 50 hoogtemeters klimmen, 5 minuten uithijgen en dan weer de volgende paar meters klimmen. Maar uiteindelijk bereik ik de col zonder al te veel problemen en zet ik me even neer om wat te rusten en het laatste stukje van de klim aan te vallen.
Vanop de top van de Brevent wordt ons een fantastisch uitzicht op de Mont Blanc beloofd. Maar vandaag zit alles potdicht en is er alleen maar mist te zien. Het is koud en waait stevig. Ik neem dus mijn veilige escape en ga met de kabellift naar beneden. Dat is valsspelen, maar vandaag was dat de enige verstandige keuze. Ik ben moe en voel me na een nacht in een refuge niet 100 procent. In de kabellift voel ik ook dat er een stevige wind opgestoken is en ik word stevig door mekaar geschud, maar ik geraak beneden. Na een kleine treinrit beland ik probleemloos in Les Houches en in mijn hotel. Ik slaap een paar uur, ga uitgebreid eten, en we hopen het beste voor morgen. Morgen is een rustige dag, dus als ik het rustigaan doe dan zou dat wel moeten lukken.
Vandaag was ik blij dat ik de route goed voorbereid had. Het kan nooit kwaad om de mogelijk escape routes op voorhand voor te bereiden, je weet nu eenmaal nooit wat het weer zal zijn of hoe je je zal voelen. Voor deze route had ik een escape route van de refuge rechtstreeks naar beneden naar Joux voorzien voor als het echt extreem slecht weer zou zijn, en ook mogelijke escapes voorbereid vanop de col de Brévent en vanop de top van de Brévent met de kabellift. Nog maar eens een aanduiding dat je best op voorhand je huiswerk maakt als je hier in deze omgeving komt wandelen. Dit is geen wandelingetje rond de kerktoren, hier kan een deftige voorbereiding echt het verschil maken.
Alle foto's van vandaag vind je hier: {getButton} $text={foto album} $icon={link} $color={#27aa60}
{getCard} $type={post}
Vanaf de Brévent wordt het stilaan drukker omdat we ons nu op het traject van de "Tour du Mont Blanc" bevinden. De komende 2 dagen zullen we het pad moeten delen met de hordes wandelaars die deze route aan het lopen zijn. Om een of andere reden willen de laatste jaren alle mensen een route lopen die ze op tiktok gezien hebben. Net zoals de pelgrimstochten naar Compostela zit de TMB dus ook overvol met onervaren wandelaars. We kunnen alleen maar hopen dat die tiktokkers van de rest van de GR5 wegblijven.
Vanop de top kan je als je dat wil zelfs een kabellift nemen tot in het dal, en afhankelijk van het weer en van hoe je je voelt na deze eerste dagen op grote hoogte kan dat een prima optie zijn. Die kabellift brengt toeristen tot vlak bij de top, en het is voor hen dan maar vijf minuutjes wandelen tot ze bij het uitzichtspunt zijn. Hele bendes toeristen worden hier dus gedropt, en die claimen achteraf allemaal dat ze de Brévent beklommen hebben en dat het een lastige en vermoeiende beklimming was. Waarom maken wij het dan eigenlijk zo moeilijk en willen we absoluut helemaal te voet naar boven?
Afhankelijk van hoe ik me voel na de zware dagen die achter de rug zijn loop ik dus naar beneden, of neem ik de kabellift naar Chamonix en dan de trein naar les Houches. Vanop de top van de Brévent moeten we vandaag dik 1500 meter onafgebroken afdalen tot in Les Houches, maar die kan je dus vermijden als je dat wil. Zeker met vermoeide benen na de inspanningen van de afgelopen dagen is dit een niet te onderschatten opdracht. Ik ga dat heel voorzichtig aanpakken en veel rusten onderweg. Met vermoeide spieren kan ik gemakkelijk een spierscheur of andere blessure oplopen als ik niet voorzichtig ben.
Als ik 's morgens vertrek in de refuge de Moëde Anterne na een verschrikkelijke nacht, regent het lichtjes. Het wordt iets beter een paar uur later, maar de mist en de wolken die gaan niet meer weg vandaag. En dat is spijtig, want als ik nu op 1 etappe in deze hele trail mooi weer kan gebruiken, dan is het vandaag wel.
We vertrekken dus aan de refuge op zo'n 2000 meter hoogte, maar eerst moet er stevig afgedaald worden. We gaan zo'n 500 meter naar beneden, om dan weer eindeloos te beginnen klimmen. Maar het valt mee, vooral het eerste stuk klimmen gaat heel geleidelijk. Ik had me voorgenomen om na 100 meter klimmen even te pauzeren, maar ik kon eigenlijk gemakkelijk een heel stuk meer aan. Ik kon blijven lopen.
Het laatste stuk tot de col de Brévent is wel pittig. Langs haarspeldbochten woren we de hoogte ingestuurd en ik moet heel regelmatig even op adem komen. Het gaat echt aan een tempo van 50 hoogtemeters klimmen, 5 minuten uithijgen en dan weer de volgende paar meters klimmen. Maar uiteindelijk bereik ik de col zonder al te veel problemen en zet ik me even neer om wat te rusten en het laatste stukje van de klim aan te vallen.
Vanop de top van de Brevent wordt ons een fantastisch uitzicht op de Mont Blanc beloofd. Maar vandaag zit alles potdicht en is er alleen maar mist te zien. Het is koud en waait stevig. Ik neem dus mijn veilige escape en ga met de kabellift naar beneden. Dat is valsspelen, maar vandaag was dat de enige verstandige keuze. Ik ben moe en voel me na een nacht in een refuge niet 100 procent. In de kabellift voel ik ook dat er een stevige wind opgestoken is en ik word stevig door mekaar geschud, maar ik geraak beneden. Na een kleine treinrit beland ik probleemloos in Les Houches en in mijn hotel. Ik slaap een paar uur, ga uitgebreid eten, en we hopen het beste voor morgen. Morgen is een rustige dag, dus als ik het rustigaan doe dan zou dat wel moeten lukken.
Vandaag was ik blij dat ik de route goed voorbereid had. Het kan nooit kwaad om de mogelijk escape routes op voorhand voor te bereiden, je weet nu eenmaal nooit wat het weer zal zijn of hoe je je zal voelen. Voor deze route had ik een escape route van de refuge rechtstreeks naar beneden naar Joux voorzien voor als het echt extreem slecht weer zou zijn, en ook mogelijke escapes voorbereid vanop de col de Brévent en vanop de top van de Brévent met de kabellift. Nog maar eens een aanduiding dat je best op voorhand je huiswerk maakt als je hier in deze omgeving komt wandelen. Dit is geen wandelingetje rond de kerktoren, hier kan een deftige voorbereiding echt het verschil maken.
Alle foto's van vandaag vind je hier: {getButton} $text={foto album} $icon={link} $color={#27aa60}
Related posts
{getCard} $type={post}{getCard} $type={post}