Ooit plande ik om alleen maar de GR5 in Vlaanderen te lopen want dat lag redelijk dicht bij huis en zag er wel een mooi tochtje uit. Maar op een of andere manier is het de laatste paar jaar een beetje uit de hand gelopen en bleef ik maar verdergaan. En dus sta ik hier nu, aan de oevers van het meer van Genève om aan mijn tocht door de Alpen te beginnen.
Er zijn 2 mogelijke routes om aan de Grande Traversée des Alpes te beginnen. Ofwel begin je in Thonon-les-Bains en ga je "geleidelijk" de hoogte in. Ofwel begin je in Saint-Gingolph. Hier ga je van aan de oever van het meer meteen heel steil de hoogte in. Een paar kilometer verderop komen beide routes tesamen dus uiteindelijk maakt het allemaal niet zo heel veel uit. Beide alternatieven staan beschreven in het routeboekje van de FFRandonnée en je kan dus gewoon doen wat voor jouw het beste uitkomt.
Ik kies er voor om te starten in Saint Gingolph. Waarom? Geen idee, je moet nu eenmaal een keuze maken en misschien kies ik wel voor Sint Gingolph omdat de GTA (de "Grande Traversée des Alpes") route oorspronkelijk hier begon? Misschien omdat Saint Gingolph gemakkelijk bereikbaar is per trein vanuit Genève? Of omdat ik hier enkele jaren geleden passeerde op mijn Via Francigena tocht en dat dit dus op een of andere manier bekend terrein is? Hoe dan ook, ik start mijn avontuur hier aan de oevers van het Lac Léman. Als je begint bij de boot-terminal dan zie je meteen dat de GR5 hier echt leeft. Op elk paaltje langs de weg staat de goeie richting aangegeven in wit-rood. Je kan hier echt niet fout lopen.
Een paar jaar geleden was ik hier dus ook al, toen ik de Via Francigena aan het lopen was. Toen mocht ik de Rhône-vallei volgen tot diep in de Alpen en heel geleidelijk klimmen tot op de Col du Grand Saint Bernard. Dat was mijn eerste kennismaking met wandelen in de Alpen, en hoewel het zwaar was vond ik het echt een belevenis. En toen al dacht ik "daar, hoog in de bergen, ligt de GR5". Met als gevolg dat we vandaag dan maar aan het echte werk beginnen.
Vanmorgen vloog ik vanuit Brussel naar Genève, en dan nam ik 2 treinen (eentje tot in Saint-Maurice, waar ik overstapte naar Saint-Gingolph). Ik ben bij de start dus nog een beetje stram van de lange reis maar gelukkig is de wandeling van vandaag vrij eenvoudig. Ik moet vandaag namelijk maar een goeie 4 kilometer lopen. Dat moet de kortste etappe van de hele route zijn. Enige complicatie is dat ik start aan de oever van het meer op 386 meter hoogte, en dat mijn hotel op zo'n 960 meter boven de zeespiegel staat. Een kleine 600 meter klimmen op 4 kilometer dus, van rustig beginnen aan de tocht door de Alpen is dan ook geen sprake. Met stramme spieren van de lange reis wordt dat wel even stevig de benen losschudden. Maar door vandaag deze hoogtemeters al mee te pikken, wordt de etappe van morgen uiteraard een stuk gemakkelijker. Hoewel ook dat natuurlijk relatief is, want morgen gaan we pas echt de hoogte in...
Als ik na een voorspoedige reis rond een uur of 2 's middags aankom in Saint-Gingolph dan regent het pijpenstelen. Ik zet me aan het station even een kwartiertje op een bank onder een afdakje tot de meeste regen gepasseerd is en begin dan aan mijn korte etappe van de dag. Het is eigenlijk een prima etappe om te wennen aan de bergen. Het gaat vrij steil en eindeloos omhoog vandaag. Maar dat betekent meteen ook dat je een tempo moet zoeken dat je kan volhouden om deze beklimming te doen. Ik kom altijd mensen tegen die 100 meter lopen, dan een minuut uitblazen, en dan weer de volgende 100 meter aanvallen. En dat terwijl ik veel trager loop, maar wel een constant tempo kan aanhouden. Dat laatste is uiteraard veel beter, maar dat betekent natuurljk wel dat je je eigen tempo moet zoeken. Na een paar dagen wordt dat een autmatisme, maar nu moet ik er echt nog naar zoeken.
Al na een paar honderd meter (en nog wat prachtige uitzichten op het meer achter ons) vind ik een ritme dat comfortabel aanvoelt. De rest van de beklimming is dan eigenlijk niet meer moeilijk. Het is gewoon rustig doorlopen.
We mogen vandaag vooral langs een bergriviertje naar boven klimmen over vrij brede en gemakkelijk te lopen paden. De laatste paar honderd meter tot in het dorpje zijn wat steiler, maar voor de rest is het eigenlijk best een gemakkelijk stuk klimmen. Ik slaap in Novel in het enige hotelletje dat dit dorp rijk is, en waar je ook een bed in een dortoir kan boeken. Best een aanrader, want het avondeten en ook het ontbijt is best wel lekker. Het is duidelijk een familiehotelletje, waar men met veel liefde gasten ontvangt.
Alle foto's van vandaag vind je hier: {getButton} $text={foto album} $icon={link} $color={#27aa60}
Ik kies er voor om te starten in Saint Gingolph. Waarom? Geen idee, je moet nu eenmaal een keuze maken en misschien kies ik wel voor Sint Gingolph omdat de GTA (de "Grande Traversée des Alpes") route oorspronkelijk hier begon? Misschien omdat Saint Gingolph gemakkelijk bereikbaar is per trein vanuit Genève? Of omdat ik hier enkele jaren geleden passeerde op mijn Via Francigena tocht en dat dit dus op een of andere manier bekend terrein is? Hoe dan ook, ik start mijn avontuur hier aan de oevers van het Lac Léman. Als je begint bij de boot-terminal dan zie je meteen dat de GR5 hier echt leeft. Op elk paaltje langs de weg staat de goeie richting aangegeven in wit-rood. Je kan hier echt niet fout lopen.
We mogen vandaag vooral langs een bergriviertje naar boven klimmen over vrij brede en gemakkelijk te lopen paden. De laatste paar honderd meter tot in het dorpje zijn wat steiler, maar voor de rest is het eigenlijk best een gemakkelijk stuk klimmen. Ik slaap in Novel in het enige hotelletje dat dit dorp rijk is, en waar je ook een bed in een dortoir kan boeken. Best een aanrader, want het avondeten en ook het ontbijt is best wel lekker. Het is duidelijk een familiehotelletje, waar men met veel liefde gasten ontvangt.
Alle foto's van vandaag vind je hier: {getButton} $text={foto album} $icon={link} $color={#27aa60}
