Vandaag lopen we etappe 20 alweer van de Via Francigena in Italië. Het gaat vandaag van Massa naar Camaiore over een afstand van zo'n 26 kilometer met onderweg alweer dik 600 hoogtemeters. Voor het laatst lopen we vandaag langs de kust, of toch met zicht op de Middellandse Zee. Voor het vervolg van de route tot in Rome nemen we meer het binnenland en laten we de zee dus voor wat ze is.
De route van vandaag loopt minder door de natuur dan de afgelopen dagen. We lopen door een dichter bevolkt stuk van het land en lopen vooral over verharde paden. Dat heeft als voordeel dat je gemakkelijker eten en drinken zal vinden onderweg, maar het is ook even aanpassen nu we de rust en stilte van onze tocht langs afgelegen bergdorpjes van de afgelopen dagen gewoon geworden zijn. We lopen zeker tijdens het eerste stuk van de tocht tot Pietrasanta eigenlijk voortdurend door de bebouwing. Is dat de moeite? Nee, eigenlijk niet. Het is vrij saai, en er is echt niet veel te zien.
De eerste kilometers van de tocht lopen we zelfs gewoon in de berm van de grote en drukke invalsweg naar Massa. Als we daar vandaan gestuurd worden, dan mogen we even gaan spelen in de bergen, maar we doen dat dit keer helemaal op verharde wegen. Ook hier heeft het recente noodweer voor de nodige grondverschuivingen gezorgd zodat we gelukkig niet te veel auto's op ons pad vinden. Maar zelfs dan kan de route niet echt boeien.
Zo wandelen over de weg gaat goed vooruit, maar eigenlijk is het niet wat het moet zijn. Er moeten hier toch echt wel mooiere weggetjes te vinden zijn? En dat is wat me stoort aan de Via Francigena in Italië: ja, je loopt door een prachtige streek en komt door de mooiste dorpjes. Maar soms kom je toch echt langs stukken van de route waar je even van moet bekomen en die je bij ons of in Frankrijk nooit zou tegenkomen op een GR route. Vijf kilometer langs een drukke invalsweg om dan een andere verharde weg te nemen? Nee, dat zou nooit gebeuren bij ons.
Maar net als je het bijna wil opgeven en een bus nemen, kom je weer in een prachtig dorpje. En dat maakt het allemaal weer goed. We zijn uiteindelijk nog altijd in Toscane, en vooral de stadjes en dorpjes hier zijn echt fantastisch mooi. De tussenstukjes, zeker als ze dicht bij de zee liggen zijn minder mooi en eigenlijk niet de moeite om te lopen.
Ik meet 's avonds altijd hoe mooi de etappe was aan het aantal foto's dat ik per kilometer nam. Bij heel mooie etappes zoals die over de Appennijnen ga ik vlot boven de 100 foto's per dag. Vandaag kom ik aan 52 foto's. Al bij al een weinig memorabele dag dus.
Zoals de voorbije etappes kan je de route al op voorhand even bekijken in google maps. Gewoon de route zoeken op de kaart en je zal merken dat je de hele track virtueel kan wandelen. Als je dus je etappe grondig wil voorbereiden dan kan je heel eenvoudig op voorhand kijken waar je vandaag terecht zal komen.
Camaoire, het einddoel van de dag is dan wel weer een mooi dorpje. Ik geniet van een lekker dinertje en slaap als een roos.
Alle foto's van vandaag vind je hier: https://photos.app.goo.gl/XYH3ngYtZf7nznkC9.
{getCard} $type={post} Via Francigena: Camaiore - Lucca
De route van vandaag loopt minder door de natuur dan de afgelopen dagen. We lopen door een dichter bevolkt stuk van het land en lopen vooral over verharde paden. Dat heeft als voordeel dat je gemakkelijker eten en drinken zal vinden onderweg, maar het is ook even aanpassen nu we de rust en stilte van onze tocht langs afgelegen bergdorpjes van de afgelopen dagen gewoon geworden zijn. We lopen zeker tijdens het eerste stuk van de tocht tot Pietrasanta eigenlijk voortdurend door de bebouwing. Is dat de moeite? Nee, eigenlijk niet. Het is vrij saai, en er is echt niet veel te zien.
De eerste kilometers van de tocht lopen we zelfs gewoon in de berm van de grote en drukke invalsweg naar Massa. Als we daar vandaan gestuurd worden, dan mogen we even gaan spelen in de bergen, maar we doen dat dit keer helemaal op verharde wegen. Ook hier heeft het recente noodweer voor de nodige grondverschuivingen gezorgd zodat we gelukkig niet te veel auto's op ons pad vinden. Maar zelfs dan kan de route niet echt boeien.
Zo wandelen over de weg gaat goed vooruit, maar eigenlijk is het niet wat het moet zijn. Er moeten hier toch echt wel mooiere weggetjes te vinden zijn? En dat is wat me stoort aan de Via Francigena in Italië: ja, je loopt door een prachtige streek en komt door de mooiste dorpjes. Maar soms kom je toch echt langs stukken van de route waar je even van moet bekomen en die je bij ons of in Frankrijk nooit zou tegenkomen op een GR route. Vijf kilometer langs een drukke invalsweg om dan een andere verharde weg te nemen? Nee, dat zou nooit gebeuren bij ons.
Maar net als je het bijna wil opgeven en een bus nemen, kom je weer in een prachtig dorpje. En dat maakt het allemaal weer goed. We zijn uiteindelijk nog altijd in Toscane, en vooral de stadjes en dorpjes hier zijn echt fantastisch mooi. De tussenstukjes, zeker als ze dicht bij de zee liggen zijn minder mooi en eigenlijk niet de moeite om te lopen.
Ik meet 's avonds altijd hoe mooi de etappe was aan het aantal foto's dat ik per kilometer nam. Bij heel mooie etappes zoals die over de Appennijnen ga ik vlot boven de 100 foto's per dag. Vandaag kom ik aan 52 foto's. Al bij al een weinig memorabele dag dus.
Zoals de voorbije etappes kan je de route al op voorhand even bekijken in google maps. Gewoon de route zoeken op de kaart en je zal merken dat je de hele track virtueel kan wandelen. Als je dus je etappe grondig wil voorbereiden dan kan je heel eenvoudig op voorhand kijken waar je vandaag terecht zal komen.
Camaoire, het einddoel van de dag is dan wel weer een mooi dorpje. Ik geniet van een lekker dinertje en slaap als een roos.
Alle foto's van vandaag vind je hier: https://photos.app.goo.gl/XYH3ngYtZf7nznkC9.
Related posts
{getCard} $type={post} Via Francigena: Sarzana - Massa{getCard} $type={post} Via Francigena: Camaiore - Lucca