Na de extreme etappes van de afgelopen paar dagen, waarbij we de Apennijnen overstaken, is het tijd om het een beetje rustiger aan te doen vandaag. Ik loop maar zo'n 17 kilometer, van Aulla naar Sarzana. Er staan weer een kleine 800 hoogtemeters op het programma, maar dat mag geen probleem zijn. Wat wel een probleem kan zijn is een plek vinden om te overnachten. We zijn hier in het uiterst zuidelijke stukje van Liguria, en een tiental kilometer verderop vind je het wereldberoemde "Cinque Terre". Deze dorpjes aan de kust zijn fantastisch mooi, maar ze lokken elk jaar ook miljoenen instagram-toeristen deze richting uit. Elke zichzelf respecterende travel-vlogger is hier al gepasseerd. De Via Francigena loopt niet door de Cinque Terre, we volgen een route iets meer landinwaarts, maar het wordt dus voor het eerst op deze route wel echt toeristisch. Waar alle communicatie een paar dagen geleden nog met handen en voeten in het Italiaans moest gebeuren, gaat dat nu in perfect Engels. Dat is langs de ene kant handig, langs de andere kant merk je dat natuurlijk ook aan de prijzen voor eten en voor hotels.
We zijn vandaag ook etappe 18 van de Via Francigena in Italië. Dat betekent dat we over halfweg zijn. In afstand zijn we al een tijdje over de helft want de etappes in de Po-vlakte waren veel langer dan die hier in de bergen, maar binnen 18 dagen zouden we in Rome moeten staan. Het begint echt te korten nu, we kunnen Rome bijna al ruiken.
Het is vandaag ook de laatste echte "berg-etappe" van de hele route. De afgelopen paar etappes waren echt stevige bergwandelingen, maar de volgende dagen en weken zijn het vooral heuvels die we tegenkomen. We zullen af en toe nog wel moeten klimmen, maar nooit meer zo steil als vandaag. De volgende paar weken worden een beetje zoals in de Ardennen wandelen: af en toe een stevige klim, maar het duurt nooit lang en het valt allemaal wel mee van moeilijkheidsgraad.
Al meteen voorbij Aulla, wanneer we de rivier overgestoken zijn, worden we de hoogte in gestuurd. We mogen vrij steil klimmen over de weg, en dan wordt er nog een extra lap opgegeven als we van de verharde paden afgestuurd worden. Het gaat hier bij momenten echt steil, maar dan ga je gewoon maar wat trager natuurlijk.
Langs de nodige mooie dorpjes worden we in de richting van de zee geloodst. Ik geniet van dit stuk van de tocht. We mogen veel onverhard lopen, het gaat door prachtige natuur, en het is wel vermoeiend maar niet ondoenbaar. Dit is alweer een echt mooie etappe dus.
Even voor het eindpunt van de etappe is het dan eindelijk zo ver: we krijgen voor het eerst zicht op de Middellandse Zee. Daar hebben we al van in Calais naar uitgekeken, toen we een laatste blik konden werpen op de Noordzee. We zijn een heel eind gekomen ondertussen, dus is het tijd om even een rustpauze te nemen en de gedachten over de tocht die ik tot nu toe gemaakt heb te laten dwalen. Deze pelgrimstocht, en de andere lange afstandswandelingen die ik maak, zorgen voor een hoop innerlijke rust, en ik zou het wandelen en nieuwe plekken ontdekken niet meer kunnen missen.
Als je al eens op voorhand wil kijken waar je gaat wandelen en hoe het pad er uit ziet, dan kan je probleemloos op google maps terecht. De hele route is te bekijken op de site dus kan je al eens virtueel de wandeling maken. De beelden zijn een paar jaar oud, maar over het algemeen kan je een prima idee krijgen van wat je te wachten staat. Of je kijkt natuurlijk in het foto-album dat je onderaan dit verslag kan vinden en waar je alle foto's die ik vandaag neem kan vinden.
De laatste kilometers van de etappe mogen we dan weer een prima vlak kanaal volgen, en de volgende dagen zullen nog wel meer kanalen op het programma staan. We voelen ons bijna weer in Frankrijk, waar we ook dagenlang langs kanalen mochten lopen, hoewel dit hier anders aanvoelt. En we voelen ook dat onze benen echt wel afgezien hebben de afgelopen paar dagen: we gaan wel heel traag vooruit langs die nochtans vlakke kanalen. Ik zoek een bed een paar kilometer voorbij Sarzana en eet en slaap daar prima. Ik rust vooral uit en zet me een tijdje op mijn terras om van de ondergaande zon te genieten. Dit is het echt leven.
Alle foto's van vandaag vind je hier: https://photos.app.goo.gl/G57ThTjxHTg4mjsB6.
{getCard} $type={post} Via Francigena: Sarzana - Massa
We zijn vandaag ook etappe 18 van de Via Francigena in Italië. Dat betekent dat we over halfweg zijn. In afstand zijn we al een tijdje over de helft want de etappes in de Po-vlakte waren veel langer dan die hier in de bergen, maar binnen 18 dagen zouden we in Rome moeten staan. Het begint echt te korten nu, we kunnen Rome bijna al ruiken.
Het is vandaag ook de laatste echte "berg-etappe" van de hele route. De afgelopen paar etappes waren echt stevige bergwandelingen, maar de volgende dagen en weken zijn het vooral heuvels die we tegenkomen. We zullen af en toe nog wel moeten klimmen, maar nooit meer zo steil als vandaag. De volgende paar weken worden een beetje zoals in de Ardennen wandelen: af en toe een stevige klim, maar het duurt nooit lang en het valt allemaal wel mee van moeilijkheidsgraad.
Al meteen voorbij Aulla, wanneer we de rivier overgestoken zijn, worden we de hoogte in gestuurd. We mogen vrij steil klimmen over de weg, en dan wordt er nog een extra lap opgegeven als we van de verharde paden afgestuurd worden. Het gaat hier bij momenten echt steil, maar dan ga je gewoon maar wat trager natuurlijk.
Langs de nodige mooie dorpjes worden we in de richting van de zee geloodst. Ik geniet van dit stuk van de tocht. We mogen veel onverhard lopen, het gaat door prachtige natuur, en het is wel vermoeiend maar niet ondoenbaar. Dit is alweer een echt mooie etappe dus.
Even voor het eindpunt van de etappe is het dan eindelijk zo ver: we krijgen voor het eerst zicht op de Middellandse Zee. Daar hebben we al van in Calais naar uitgekeken, toen we een laatste blik konden werpen op de Noordzee. We zijn een heel eind gekomen ondertussen, dus is het tijd om even een rustpauze te nemen en de gedachten over de tocht die ik tot nu toe gemaakt heb te laten dwalen. Deze pelgrimstocht, en de andere lange afstandswandelingen die ik maak, zorgen voor een hoop innerlijke rust, en ik zou het wandelen en nieuwe plekken ontdekken niet meer kunnen missen.
Als je al eens op voorhand wil kijken waar je gaat wandelen en hoe het pad er uit ziet, dan kan je probleemloos op google maps terecht. De hele route is te bekijken op de site dus kan je al eens virtueel de wandeling maken. De beelden zijn een paar jaar oud, maar over het algemeen kan je een prima idee krijgen van wat je te wachten staat. Of je kijkt natuurlijk in het foto-album dat je onderaan dit verslag kan vinden en waar je alle foto's die ik vandaag neem kan vinden.
De laatste kilometers van de etappe mogen we dan weer een prima vlak kanaal volgen, en de volgende dagen zullen nog wel meer kanalen op het programma staan. We voelen ons bijna weer in Frankrijk, waar we ook dagenlang langs kanalen mochten lopen, hoewel dit hier anders aanvoelt. En we voelen ook dat onze benen echt wel afgezien hebben de afgelopen paar dagen: we gaan wel heel traag vooruit langs die nochtans vlakke kanalen. Ik zoek een bed een paar kilometer voorbij Sarzana en eet en slaap daar prima. Ik rust vooral uit en zet me een tijdje op mijn terras om van de ondergaande zon te genieten. Dit is het echt leven.
Alle foto's van vandaag vind je hier: https://photos.app.goo.gl/G57ThTjxHTg4mjsB6.
Related posts
{getCard} $type={post} Via Francigena: Pontremoli - Aulla{getCard} $type={post} Via Francigena: Sarzana - Massa