De echte bergen zijn achter de rug maar het wordt vanaf nu tot in Rome eigenlijk niet meer vlak. De route volgt immers niet de kustlijn, maar zoekt rustige en mooie weggetjes op die een beetje in het binnenland liggen. En dat betekent dat het dus elke dag wel een stukje klimmen zal zijn. Vandaag is nog een stevige tocht: we lopen 32 kilometer en moeten een kleine 800 meter klimmen. Maar morgen staat er een halve rustdag op het programma, dus dit moet lukken.
Tussen Pontremoli en Aulla ligt er een snelweg en ook een spoorweg. In geval van nood kan je dus gewoon op de trein springen, hoewel dat natuurlijk valsspelen zou zijn. Maar door al die drukte in de vallei probeert de route zo veel mogelijk mooie weggetjes door de bergen op te zoeken. We lopen dus veel verder dan eigenlijk nodig is, en we lopen vooral veel meer bergop dan nodig. Maar het is een veiligere route en het is veel mooier want we worden langs een hele reeks prachtige bergdorpjes geleid. Dus moeten we de extra inspanning er maar bijnemen natuurlijk. Ben je echt toe aan een halve rustdag na de helse dagen in de bergen, dan kan je bijvoorbeeld ook een trein nemen tot Filattiera waar de route langs het station passeert. Dat bespaart je een tiental weinig memorabele kilometers, en dan blijft er maar een goeie 20 km te wandelen vandaag.
Na de twee heel zware dagen staat er vandaag dus nog een laatste echt lange tocht op het programma. Morgen wordt dan een korte etappe met toch nog wat hoogteverschil, maar de dagen daarna wordt het leven wat gemakkelijker. Nu is het dus vooral kwestie van door deze zware dag heen te komen, en dan zou de rest van de route geen problemen meer mogen opleveren.
We lopen vandaag eigenlijk door een bijzonder mooi en afwisselend stukje van Italië. We passeren langs mooie dorpjes, klimmen naar prachtige bergdorpjes en genieten vooral van de rust die de omgeving uitstraalt. Hier word je instant gelukkig van de omgeving. Is er op zich echt veel te zien? Nee natuurlijk, maar je mag de hele dat in een prachtige omgeving lopen over vooral onverharde weggetjes. En dat is heel veel waard.
Dit is een vijfsterren-etappe, en ik geniet er echt van. Je komt langs dorpjes waar je telkens wel even kan rusten, en dan ga je weer verder door de natuur. Het zijn vooral smalle weggetjes langs beekjes, of over de heuvels. Ja, je moet stevig klimmen, maar het is zo'n afwisselende dag dat je daar eigenlijk geen last van hebt.
Het is nog wel wat klimmen, maar in vergelijking met de vorige dagen gaat het allemaal veel geleidelijker en is het niet meer zo lastig. Het is dan ook best doenbaar om op het gemak in Aulla te geraken. De meeste van de bergdorpjes die we tegenkomen liggen uiteraard op de top van een heuvel en het is echt mooi om te zien. Dit zijn de iconische beelden van kleine dorpjes bovenop een heuveltje die je spontaan voor je netvlies krijgt als je aan Toscane denkt. En wij mogen door die speeltuin lopen vandaag, er zijn slechtere plekken te bedenken om je dag door te brengen.
/>br/> Aulla is op zich niet echt een speciale bestemming. Maar ik vond er een goed bed en er zijn de nodige winkels om voorraad in te slaan, en die winkels zijn zelfs vandaag (op zondag) open. Ook dat is prima geregeld dus.
Morgen is een korte maar heftige dag, en dan zien we de zee. Eindelijk, na meer dan 2 weken in Italië gaan we de zee zien. Dat wordt een emotioneel moment.
Alle foto's van vandaag vind je hier: https://photos.app.goo.gl/pMuU9S9qqF8K3xBw7.
{getCard} $type={post} Via Francigena: Aulla - Sarzana
Tussen Pontremoli en Aulla ligt er een snelweg en ook een spoorweg. In geval van nood kan je dus gewoon op de trein springen, hoewel dat natuurlijk valsspelen zou zijn. Maar door al die drukte in de vallei probeert de route zo veel mogelijk mooie weggetjes door de bergen op te zoeken. We lopen dus veel verder dan eigenlijk nodig is, en we lopen vooral veel meer bergop dan nodig. Maar het is een veiligere route en het is veel mooier want we worden langs een hele reeks prachtige bergdorpjes geleid. Dus moeten we de extra inspanning er maar bijnemen natuurlijk. Ben je echt toe aan een halve rustdag na de helse dagen in de bergen, dan kan je bijvoorbeeld ook een trein nemen tot Filattiera waar de route langs het station passeert. Dat bespaart je een tiental weinig memorabele kilometers, en dan blijft er maar een goeie 20 km te wandelen vandaag.
Na de twee heel zware dagen staat er vandaag dus nog een laatste echt lange tocht op het programma. Morgen wordt dan een korte etappe met toch nog wat hoogteverschil, maar de dagen daarna wordt het leven wat gemakkelijker. Nu is het dus vooral kwestie van door deze zware dag heen te komen, en dan zou de rest van de route geen problemen meer mogen opleveren.
We lopen vandaag eigenlijk door een bijzonder mooi en afwisselend stukje van Italië. We passeren langs mooie dorpjes, klimmen naar prachtige bergdorpjes en genieten vooral van de rust die de omgeving uitstraalt. Hier word je instant gelukkig van de omgeving. Is er op zich echt veel te zien? Nee natuurlijk, maar je mag de hele dat in een prachtige omgeving lopen over vooral onverharde weggetjes. En dat is heel veel waard.
Dit is een vijfsterren-etappe, en ik geniet er echt van. Je komt langs dorpjes waar je telkens wel even kan rusten, en dan ga je weer verder door de natuur. Het zijn vooral smalle weggetjes langs beekjes, of over de heuvels. Ja, je moet stevig klimmen, maar het is zo'n afwisselende dag dat je daar eigenlijk geen last van hebt.
Het is nog wel wat klimmen, maar in vergelijking met de vorige dagen gaat het allemaal veel geleidelijker en is het niet meer zo lastig. Het is dan ook best doenbaar om op het gemak in Aulla te geraken. De meeste van de bergdorpjes die we tegenkomen liggen uiteraard op de top van een heuvel en het is echt mooi om te zien. Dit zijn de iconische beelden van kleine dorpjes bovenop een heuveltje die je spontaan voor je netvlies krijgt als je aan Toscane denkt. En wij mogen door die speeltuin lopen vandaag, er zijn slechtere plekken te bedenken om je dag door te brengen.
/>br/> Aulla is op zich niet echt een speciale bestemming. Maar ik vond er een goed bed en er zijn de nodige winkels om voorraad in te slaan, en die winkels zijn zelfs vandaag (op zondag) open. Ook dat is prima geregeld dus.
Morgen is een korte maar heftige dag, en dan zien we de zee. Eindelijk, na meer dan 2 weken in Italië gaan we de zee zien. Dat wordt een emotioneel moment.
Alle foto's van vandaag vind je hier: https://photos.app.goo.gl/pMuU9S9qqF8K3xBw7.
Related posts
{getCard} $type={post} Via Francigena: Berceto - Pontremoli{getCard} $type={post} Via Francigena: Aulla - Sarzana