Na de gigantische klim van gisteren wordt het eerste stukje van de dag meer van hetzelfde. We lopen tot bij de Passa della Cisa, en gaan vandaag weer vlot boven de 1000 meter. We lopen vandaag Toscane binnen, een regio waar ik echt naar uitgekeken heb. De volgende dagen maken we nog een klein uitstapje naar Ligurië en komen we in de buurt van Cinque Terre, maar voor de volgende 2 weken mogen we vooral in Toscane lopen.
Vandaag staat er nog zo'n 1200 meter klimmen en dan zo'n 1800 meter dalen op het programma. Dat alles over een afstand van toch een stevige 28 kilometer. Het wordt dus ook vandaag een niet te onderschatten etappe en na de stevige tocht van gisteren voelen de spieren nog een beetje loom aan.
Mijn eindpunt voor vandag, Pontremoli, betekent letterlijk "trillende brug". Ooit was er hier een belangrijke brug, maar die was niet zo stevig gebouwd blijkbaar want ze hebben de stad er naar genoemd.
We beginnen meteen stevig aan de wandeling van vandaag. Na een kilometer of 8 staan we op de Passo della Cisa en hebben we er al dik 400 hoogtemeters opzitten. Van rustig wakker worden is dus geen sprake vandaag. We maken een stevige ochtendwandeling, maar in de bergen kan je gemiddeld zo'n 400 meter per uur stijgen of dalen. Minder dan 2 uur na de start sta ik me dus al te vergapen aan het uitzicht vanop de top. De rest van de dag gaat het met tussenpozen nog wel stevig bergop, maar het is toch vooral stevig dalen in de richting van de kust.
{inAds}
Het is vandaag zo'n dag waarbij je zeker tijdens de afdalingen maar blijft doorgaan maar die toch wel slopend is voor je lichaam. 1800 meter afdalen is fysiek even erg als diezelfde meters klimmen. Je geraakt minder buiten adem, maar je knieën en vooral je quadriceps mogen overuren draaien. En zeker na de inspanningen van de afgelopen dagen is het risico op een blessure er altijd. Het is vandaag dus vooral kwestie van rustigaan te doen en te luisteren naar je lichaam. Heb je ergens pijn, beginnen je benen te trillen of voel je je moe? Dan moet je rusten. En voel je niks? Dan moet je nog af en toe halt houden en je spieren even rust gunnen.
We lopen vandaag dus de Appenijnen alweer uit, en we gaan nu echt wel in de richting van de zee. We mogen vandaag vooral onverharde weggetjes nemen, en dit is dan ook een echte top-etappe. De lange rechte wegen door de Po-vlakte zijn al lang vergeten nu we hier in deze prachtige speeltuin mogen rondlopen. Het is hier echt fantastisch.
Via Francigena Etappe I17: Pontremoli - Aulla »
Mijn eindpunt voor vandag, Pontremoli, betekent letterlijk "trillende brug". Ooit was er hier een belangrijke brug, maar die was niet zo stevig gebouwd blijkbaar want ze hebben de stad er naar genoemd.
We beginnen meteen stevig aan de wandeling van vandaag. Na een kilometer of 8 staan we op de Passo della Cisa en hebben we er al dik 400 hoogtemeters opzitten. Van rustig wakker worden is dus geen sprake vandaag. We maken een stevige ochtendwandeling, maar in de bergen kan je gemiddeld zo'n 400 meter per uur stijgen of dalen. Minder dan 2 uur na de start sta ik me dus al te vergapen aan het uitzicht vanop de top. De rest van de dag gaat het met tussenpozen nog wel stevig bergop, maar het is toch vooral stevig dalen in de richting van de kust.
Het is vandaag zo'n dag waarbij je zeker tijdens de afdalingen maar blijft doorgaan maar die toch wel slopend is voor je lichaam. 1800 meter afdalen is fysiek even erg als diezelfde meters klimmen. Je geraakt minder buiten adem, maar je knieën en vooral je quadriceps mogen overuren draaien. En zeker na de inspanningen van de afgelopen dagen is het risico op een blessure er altijd. Het is vandaag dus vooral kwestie van rustigaan te doen en te luisteren naar je lichaam. Heb je ergens pijn, beginnen je benen te trillen of voel je je moe? Dan moet je rusten. En voel je niks? Dan moet je nog af en toe halt houden en je spieren even rust gunnen.
We lopen vandaag dus de Appenijnen alweer uit, en we gaan nu echt wel in de richting van de zee. We mogen vandaag vooral onverharde weggetjes nemen, en dit is dan ook een echte top-etappe. De lange rechte wegen door de Po-vlakte zijn al lang vergeten nu we hier in deze prachtige speeltuin mogen rondlopen. Het is hier echt fantastisch.
Related posts
Via Francigena Etappe I15: Fornovo-di-Tari - Berceto »Via Francigena Etappe I17: Pontremoli - Aulla »
