Als je het Nederlandse kustpad wil wandelen, en dan zeker het eerste deel in Zeeland, dan doe je dat best in de winter. Je bent hier dan helemaal alleen en kan gratis overal parkeren. In de zomer is het hier over de koppen lopen en is parkeren pokkeduur. Een tijdje geleden wandelde ik etappe 4 en 5, dus is het niet meer dan logisch dat ik nu voor etappe 3 ga. En die etappe loopt zo'n 30 kilometer van Westkapelle tot aan Neeltje Jans.
Ik weet ondertussen dat parkeren bij Neeltje Jans zeker lukt, de parking daar is zo groot dat ik er zeker nog bij kan. Ik neem de bus tot in Middelburg en stap daar over op een andere bus richting Westkapelle. Een uurtje later kan ik beginnen wandelen.
De eerste paar kilometers moeten we door de duinen lopen. En die zijn hier verrassend modderig na de overvloedige regen van de afgelopen paar weken. Ik schuif dus meer dan ik wandel en kan mijn voeten niet droog houden. Maar al gauw komen we in de buurt van de zee. En om aan de zee te geraken moet je hier een gigantische trap op lopen. Je moet zo'n 10 tot 15 meter klimmen, en als je boven bent dan blijkt de zee daar helemaal niet zo diep te liggen. Links ligt de zee, en rechts zie je het land diep onder jouw liggen. Vreemd dat dit stuk van Zeeland zo diep onder de zeespiegel lijkt te liggen.
De tocht volgt de kust tot in Domburg en je mag op een half verhard pad door de duinen lopen. En dat gaat vlot vooruit, zeker met de rugwind die me stormachtig vooruitstuwt. Onderweg kom ik wel wat, vooral Duitse, toeristen tegen.
Eenmal de stad (of beter, het dorpje) gepasseerd, mogen we gaan spelen in "de Manteling van Walcheren". Dat is een gigantisch natuurgebied waarin we door verschillende "buitenplaatsen" moeten lopen. Dit waren de zomerresidenties voor de rijke elite en daarvan getuigen nog enkele mooie kastelen en kasten van huizen die we tegenkomen.
En zo mogen we van buitenplaats naar natuurgebied en naar de volgende buitenplaats lopen. Het is hier bijzonder mooi en het is genieten.
In de buurt van Vrouwenpolder mogen we de kust weer opzoeken. De naam "Vrouwenpolder" heeft niks te maken met mooie vrouwen die hier in de polder zouden lopen, maar wel met Onze Lieve Vrouw blijkbaar. Dat was een teleurstelling natuurlijk. Dat de naam een bepaald publiek aantrekt lijkt wel duidelijk, want er hangen hier overal bordjes dat seks in de duinen verboden is.
Enkele kilometers mag ik nu een frisse neus halen op het strand. Het is hier rustig lopen, en langs de waterlijn is er een klein stukje strand waar je vooruit geraakt zonder te diep in het zand te zakken.
En dan mag het laatste stukje van de tocht beginnen. Ik kom steeds dichter bij de Oosterscheldekering en over een kaarsrechte dijk wordt ik er naartoe geleid. Dit is een vrij monotoon stuk, hoewel het wel tof is om aan de ene kant het Veerse meer te zien liggen, en aan de andere kant de Oosterscheldekering steeds dichterbij te zien komen.
Deze kering zelf is best aangenaam wandelen. Het eerste stukje bestaat uit 32 elementen en die zijn allemaal netjes genummerd, dus je kan perfect zien hoe ver je al gevorderd bent. Het waait hier stevig en de fietsers die de andere richting uit willen moeten serieus afzien om vooruit te komen.
Dan hoort er nog een laatste stukje door een natuurgebied op Neeltje Jans te volgen. Het is hoog water momenteel en dan is het gewoon niet mogelijk om hier door te komen. Ik keer dus terug op mijn stappen en volg de weg een paar honderd meter. Het laatste stukje van de wandeling van vandaag kan ik nog wel meepikken.
Alweer 30 kilometer van het kustpad zijn afgewerkt. Het was een bijzonder mooi en afwisselend stuk. Het is best lang, maar ook niet zo vreselijk vermoeiend wandelen. Hou wel rekening met de wind en loop best met de wind in de rug. Dat is toch iets aangenamer lopen.
Alle foto's van vandaag vind je hier: https://photos.app.goo.gl/goK5a3fWdoiMxcrx8.
Kustpad Etappe 4: Neeltje Jans - Renesse »
De eerste paar kilometers moeten we door de duinen lopen. En die zijn hier verrassend modderig na de overvloedige regen van de afgelopen paar weken. Ik schuif dus meer dan ik wandel en kan mijn voeten niet droog houden. Maar al gauw komen we in de buurt van de zee. En om aan de zee te geraken moet je hier een gigantische trap op lopen. Je moet zo'n 10 tot 15 meter klimmen, en als je boven bent dan blijkt de zee daar helemaal niet zo diep te liggen. Links ligt de zee, en rechts zie je het land diep onder jouw liggen. Vreemd dat dit stuk van Zeeland zo diep onder de zeespiegel lijkt te liggen.
Eenmal de stad (of beter, het dorpje) gepasseerd, mogen we gaan spelen in "de Manteling van Walcheren". Dat is een gigantisch natuurgebied waarin we door verschillende "buitenplaatsen" moeten lopen. Dit waren de zomerresidenties voor de rijke elite en daarvan getuigen nog enkele mooie kastelen en kasten van huizen die we tegenkomen.
In de buurt van Vrouwenpolder mogen we de kust weer opzoeken. De naam "Vrouwenpolder" heeft niks te maken met mooie vrouwen die hier in de polder zouden lopen, maar wel met Onze Lieve Vrouw blijkbaar. Dat was een teleurstelling natuurlijk. Dat de naam een bepaald publiek aantrekt lijkt wel duidelijk, want er hangen hier overal bordjes dat seks in de duinen verboden is.
En dan mag het laatste stukje van de tocht beginnen. Ik kom steeds dichter bij de Oosterscheldekering en over een kaarsrechte dijk wordt ik er naartoe geleid. Dit is een vrij monotoon stuk, hoewel het wel tof is om aan de ene kant het Veerse meer te zien liggen, en aan de andere kant de Oosterscheldekering steeds dichterbij te zien komen.
Deze kering zelf is best aangenaam wandelen. Het eerste stukje bestaat uit 32 elementen en die zijn allemaal netjes genummerd, dus je kan perfect zien hoe ver je al gevorderd bent. Het waait hier stevig en de fietsers die de andere richting uit willen moeten serieus afzien om vooruit te komen.
Alweer 30 kilometer van het kustpad zijn afgewerkt. Het was een bijzonder mooi en afwisselend stuk. Het is best lang, maar ook niet zo vreselijk vermoeiend wandelen. Hou wel rekening met de wind en loop best met de wind in de rug. Dat is toch iets aangenamer lopen.
Alle foto's van vandaag vind je hier: https://photos.app.goo.gl/goK5a3fWdoiMxcrx8.
Related posts
Kustpad Etappe 2: Vlissingen - Westkapelle »Kustpad Etappe 4: Neeltje Jans - Renesse »
