Al eeuwen staat het vervolg van de GR800 op mijn lijstje maar het komt er maar niet van om dit stukje te gaan wandelen. Daar moest vandaag verandering in komen. Ik sta rond half 8 op en vlieg naar Saint-Quentin waar ik me vlakbij het station kan parkeren. Vanavond heb ik een trein die me van het eind van mijn wandeling terug tot hier brengt.
Het eerste stuk van de wandeling liep ik vroeger al voor een groot stuk toen ik de Via Francigena liep. Maar het is hier mooi, dus is het geen straf om dit stuk nog een keer te lopen. En halfweg de etappe beginnen, dat is logistiek nogal lastig omdat er daar niks van openbaar vervoer te vinden is.
Parkeren doe ik dus op de grote parking aan het station van Saint-Quentin. Hier kan je gratis parkeren, en je vindt zeker tijdens het weekend wel een plekje. En dan kan ik beginnen aan een mooie stadswandeling. We lopen omhoog tot bij de kathedraal van Saint-Quentin. Als je binnen kan, zeker doen. Op de grond vind je het beroemde achthoekige labyrinth dat daar geplaatst is om de duivels om de tuin te leiden. Zeker een bezoekje waard dus.
Maar dan kan ik eindelijk aan de echte wandeling beginnen. In rechte lijn word ik de stad uitgeleid tot ik plots weer op de Via Francigena aan het lopen ben. Mooi is het hier, en even later sta ik aan een gammel bruggetje over het kanaal van Saint Quentin. Gelukkig moet ik hier niet oversteken, maar kan ik rustig naast het kanaal beginnen wandelen.
En dat wandelen gaat zo'n kilometer of 10 verder tot ik uiteindelijk in Seraucourt-le-Grand uitkom. Het is ontspannen wandelen langs een mooi kanaaltje. In de bossen naast me is de jacht volop bezig, maar veel last heb ik er niet van. De jagers zeggen allemaal vriendelijk goeiemorgen.
In Seraucourt-le-Grand wordt het kanaal even vaarwel gezegd en mogen we een stevige klim maken. Ik herinner me die nog van op de Via Francigena omdat dit een van de eerste echte klimmetjes van de tocht is. Maar ondertussen ben ik wel meer gewoon en kan ik ontspannen naar boven lopen. Op het plateau aangekomen mag ik naar rechts afslaan, de route naar Rome leidt naar links. Vreemd hoe tijdens he wandelen de hele wandeling van een paar jaar geleden weer helemaal terug in je hoofd komt. Ik weet weer precies hoe ik me voelde, en hoe de tocht verder gaat. Had je me dat vorige week gevraagd dan had ik dat niet meer geweten. Bizar hoe het menselijk brein soms werkt.
Een paar kilometer moet het plateau gevolgd worden en het is dan wel vlak, maar het is ook recht in de wind. En gisteren was er een storm die over het land raasde, vandaag zitten we nog wat in de uitlopers daarvan, maar het waait toch nog stevig. Kromgebogen tegen de wind wandel ik dus maar verder.
Na een tussenstop aan een bankje dat naast een petanquebaan geplaatst was (kan het nog Franser?) begint de afdaling naar alweer een ander kanaal. Ditmaal lopen we langs het "canal de la Somme" die even verder uitmondt in het kanaal van Saint Quentin waar we deze morgen langs liepen. Wandelen langs een kanaal gaat heel vlot en dus gaat het geweldig goed vooruit. Even later mogen we langs de "Somme Canalisé" lopen en dat is werkelijk een prachtig stukje natuur.
Na nog een ommetje van een paar kilometer door de velden (ook mooi natuurlijk, en een leuke afwisseling) komen we dan voor de laatste kilometers van vandaag weer terug langs de Somme. Hij leidt ons recht op recht tot in Ham. Dit lijkt me een mooi dorpje maar ik loop vandaag verder tot bij het station. Daar moet ik nog even wachten op mijn trein, en na een boel stress over afgeschafte treinen lukt het me toch om weer in Saint Quentin te geraken. Eind goed al goed.
Het album met alle foto's van de wandeling vind je hier: https://photos.app.goo.gl/roAsK5NUjKgAGmev9.
Parkeren doe ik dus op de grote parking aan het station van Saint-Quentin. Hier kan je gratis parkeren, en je vindt zeker tijdens het weekend wel een plekje. En dan kan ik beginnen aan een mooie stadswandeling. We lopen omhoog tot bij de kathedraal van Saint-Quentin. Als je binnen kan, zeker doen. Op de grond vind je het beroemde achthoekige labyrinth dat daar geplaatst is om de duivels om de tuin te leiden. Zeker een bezoekje waard dus.
En dat wandelen gaat zo'n kilometer of 10 verder tot ik uiteindelijk in Seraucourt-le-Grand uitkom. Het is ontspannen wandelen langs een mooi kanaaltje. In de bossen naast me is de jacht volop bezig, maar veel last heb ik er niet van. De jagers zeggen allemaal vriendelijk goeiemorgen.
Na een tussenstop aan een bankje dat naast een petanquebaan geplaatst was (kan het nog Franser?) begint de afdaling naar alweer een ander kanaal. Ditmaal lopen we langs het "canal de la Somme" die even verder uitmondt in het kanaal van Saint Quentin waar we deze morgen langs liepen. Wandelen langs een kanaal gaat heel vlot en dus gaat het geweldig goed vooruit. Even later mogen we langs de "Somme Canalisé" lopen en dat is werkelijk een prachtig stukje natuur.
Het album met alle foto's van de wandeling vind je hier: https://photos.app.goo.gl/roAsK5NUjKgAGmev9.
