Het is de tweede dag van een wandel driedaagse en vandaag mag ik een prachtig stukje GR5 lopen. Naar deze etappe heb ik al heel lang uitgekeken.
Ik passeer vandaag immers langs Amance, en laat dat nu het dorpje zijn waar in de reeks over de GR5 de personages een boodschap van Lisa vinden op een kruis boven op de berg. Naar dat kruis ga ik op zoek vandaag en ik hoop dat de boodschap er nog op staat. In Luxemburg lukte het om de boodschap te vinden (zie etappe L4), met wat geluk komt dat hier ook goed.
Gisteren liep ik etappe 8 en nam ik de trein terug tot in Nancy waar ik een hotel vond. Deze morgen neem ik de trein tot in Liverdun waar ik vorige zomer tijdens een gigantische hittegolf gestrand was. Ik weet hier nog een bakker zijn die ook drank verkoopt dus honger of dorst lijden is niet nodig vandaag. Alleen de Franse spoorwegen moeten even meewerken en me ter plaatse brengen, want die zijn al maanden aan het staken omdat ze tot hun 64 moeten gaan werken.
De tocht vandaag is goed voor zo'n 31 kilometer wandelplezier en onderweg wordt er stevig geklommen. De vorige etappe eindigde met een enorme afdaling tot aan de oevers van de Moezel, en vandaag moet ik de omgekeerde beweging maken. De eerste paar kilometers van de tocht wordt dus stevig wakker worden. Ter compensatie mag ik dan weer in een prachtig woud gaan wandelen, en dat zal bijna de hele wandeling zo blijven. Wie zegde ook alweer dat Lotharingen maar een tussendoortje is op weg naar de Vogezen?
Het eerste stuk van de wandeling van vandaag is eigenlijk vrij mooi. Door een glooiend landschap wandel ik een tiental kilometers over onverharde wegen. Eenmaal de geleidelijke beklimming achter de rug is het aangenaam wandelen met af en toe een prachtig vergezicht. Meer kan je echt niet vragen van een GR-route.
Dan moet even de vallei van de Moezel overgestoken worden. We zijn vandaag immers naar het oosten beginnen lopen, nadat we de afgelopen week pal zuid liepen. Vandaag laten we de Moezel achter ons en slaan we resoluut af richting Vogezen. Deze vallei is een opeenvolging van water, dan wat spoorwegen, wat industrie, meer water, meer spoorwegen, een snelweg, ... Je begrijpt het, hier moeten we zo snel mogelijk door en de route gaat dan ook over een kaarsrechte weg om dit stuk zo snel mogelijk achter de rug te hebben.
Gelukkig mag er al snel weer geklommen worden. Van bij het water is het natuurlijk een hele klim om uit die Moezelvallei te geraken. Ik probeer vandaag een nieuwe tactiek en probeer mijn hartslag onder controle te houden door af en toe minder snel te lopen. Dat werkt vandaag verbazend goed en zelfs mijn fitbit is 's avonds onder de indruk. Ik verbrandde veel minder calorieën dan gisteren, hoewel er veel meer geklommen moest worden.
Na een kilometertje klimmen kom ik in een groot bos en dat mag de komende kilometers gevolgd worden. Vlot wandelende wegen door een bos, daar mag je me 's morgens voor wakker maken. Ik geniet er dan ook van.
Na het bos, en nog wat op en af kom ik dan eindelijk in Amance aan. Hier ga ik dus op zoek naar een kruis met een boodschap van een fictief personnage er op. En wat blijkt? Dat kruis bestaat helemaal niet, ze hebben dat er gewoon voor de serie gezet. In realiteit heb je hier een prachtig uitzicht maar is er geen kruis. Ik begrijp wel waarom ze deze locatie gekozen hebben om een scene voor de serie op te nemen want het is hier echt mooi.
Enkele kilometers wandelen we dan over de rand van de bergrug. De huizen die hier gebouwd zijn die hebben een prachtig uitzicht. Hier wonen en met zo'n uitzicht wakker worden, dat moet echt genieten zijn.
Dan volgt nog het laatste bos voor vandaag. Niets bijzonders zou je denken, ik heb al zo veel bossen gezien. Maar vandaag is er hier een troep honden die een enorm kabaal maken, ik zie ze niet, maar hoor ze wel. Ik stap dan maar stevig door, want ik wil niet alleen tegenover een troep honden staan. Er zijn al eerder slachtoffers gevallen in Franse bossen op die manier...
Gelukkig mag ik even later afslaan en hoor ik een paar kilometer verder niks meer. Ik zet met dan ook maar bij een mooie vijver en geniet van de omgeving.
Brin sur Seille is een klein dorpje maar het heeft een dorps-supermarktje. Ik koop me wat diepvries spaghetti bolognese die ik in mijn b&b opwarm in de microgolf oven. Niet voor herhaling vatbaar, maar ik heb gegeten. Ik duik vroeg in bed want 2 dagen na mekaar meer dan 30 kilometer lopen, dat hakt er best in. En morgen staat er alweer een drukke dag op het programma...
De foto's van vandaag vind je hier: https://photos.app.goo.gl/jxL2sbNHdwdBUwVg7.
Related posts
GR5 Etappe FL5: Pont-a-Mousson - Liverdun »GR5 Etappe FL7: Brin-sur-Seille - Dieuze »
GR5 Lotharingen »