Vandaag is het tijd voor de kortste etappe van de hele pelgrimstocht. Ik wandel maar 12 kilometer van Bourg-Saint-Pierre tot in Grand-Saint-Bernard. 12 kilometer, dat is op 2 uurtjes tijd gefixt zou je denken? Op deze hoogte is niets vanzelfsprekend (we gaan immers richting 2500 meter boven de zeespiegel), en om het nog moeilijker te maken moet er op die 12 kilometer ook meer dan 1000 meter geklommen worden. Het wordt dus toch een stevige inspanning vandaag want ik zal uiteindelijk zo'n 6 uur doen over de wandeling. Dat is een gemiddelde van ongeveer 2 km per uur...
Het is zo ver: ik ben bij de col du Grand-Saint-Bernard, het officiële hoogtepunt van de tocht. En vandaag zit mijn tocht door Zwitserland er alweer op en kan ik Italië al zien liggen. Nu rest er enkel nog een wandelingetje door Italië en binnen 1000 kilometer sta ik op het Sint-Pietersplein in Rome. Het is dus een dag van hoogtepunten vandaag. Vele mensen beginnen de tocht pas in Grand Saint Bernard, maar die missen echt wel een groot en vooral heel mooi stuk van de wandeling.
Ik vertrek dus in Bourg-Saint-Pierre en in het portaal van de kerk vind je daar een pelgrims-stempel. Even binnenwippen en zelf een mooie stempel zetten is dus de boodschap. Ook vind je hier een echte Romeinse mijlpaal want de route die we vandaag wandelen is eigenlijk een oude heirbaan waarlangs de Romeinse legioenen richting Gallië liepen. Ook Napoleon passeerde hier samen met zijn 40000 soldaten en dat is dan weer vereeuwigd in een of ander prachtig schilderij dat je in het Louvre kan vinden.
De hele route is adembenemend mooi. We starten met een stevige klim tot bij een stuwdam. Dat is echt stevig klimmen maar door voldoende te stoppen (zogezegd om foto's te nemen natuurlijk) is dat toch verteerbaar. Boveraan de dam is er trouwens een geïmproviseerde kampeerplek waar veel mobilhomes de nacht doorbrengen. Interessant allemaal maar ik moet verder. De wandeling gaat een beetje op en af langs het meer maar toch meer op dan af. En dat kruipt uiteindelijk in de kleren. Ik rust een aantal keer uit maar het wordt steeds lastiger om vooruit te geraken.
De hoogte begint me parten te spelen: we gaan vlot boven de 2000 meter en een van de effecten daarvan is dat ik mijn hartslag bijna niet meer onder de 100 krijg. En dan blijft er niet veel ruimte over voor je weer in het rood draait als je begint te klimmen. Genoeg rusten, genoeg drinken en vooral proberen te genieten is dus de boodschap.
Even voorbij het meer komen we langs de ingang van de Grand-Saint-Bernard tunnel. Waarom niet iedereen deze tunnel neemt in plaats van de Mont-Blanc tunnel kan ik niet begrijpen. Je komt op dezelfde snelweg uit en hier moet je nooit aanschuiven.
De laatste 4 kilometer van de wandeling zou ik als het vlak was in een goeie 3 kwartier afleggen. Vandaag duurt het uren en vraagt het een uiterste inspanning. Hoe verder ik kom hoe steiler de route wordt. Het is nooit gevaarlijk, maar gewoon eindeloos klimmen. Het is altijd maar opnieuw in het rood gaan, even rusten en weer verder gaan.
Tegen 15 uur bereik ik dan eindelijk de top. Ik blijf een kwartier verdwaasd zitten en sleep me dan naar een winkeltje waar ik koude dranken kan kopen. Na een liter cola begin ik weer stilaan te kunnen functioneren en ik plof op de grond met het befaamde uitzicht van het meer voor mij. Ik heb het gehaald maar veel lastiger had het niet moeten zijn.
Ik slaap vanavond in de Auberge de l'hospice. Het "hotel" van de hospice dus, waar ik een prachtige kamer heb. Na deze inspanning had ik wel een goed hotel verdiend vond ik. 's Avonds eet ik hier en ze hebben hier een bierkaart in plaats van een wijnkaart. En als je slaapt bij Sint-Bernardus, dan staat er dus Westvleteren op die kaart. Maar ze hebben hier bijvoorbeeld ook Duvel van het vat. Tijd voor drank en spijzen voor de hongerige pelgrims dus, zoals ze hier al meer dan 1000 jaar gewoon zijn.
Alle foto's van vandaag vind je hier:
https://photos.app.goo.gl/UrvPGwuPyD8ghRas9
Related posts
Via Francigena Etappe S5: Sembrancher - Bourg-Saint-Pierre »
Via Francigena Etappe I1: Gran-San-Bernardo - Aosta »
