Via Francigena Etappe S3: Villeneuve - Saint-Maurice

Vorige zomer was ik tot in Villeneuve geraakt. Hier stroomt de Rhône het meer van Genève in en is er dan ook een diepe vallei uitgeslepen tussen de Alpengiganten. Gisterenavond vloog ik van Brussel naar Genève waar ik de trein van "Geneve Aéroport" naar "St-Maurice" nam. De vlucht vanuit Brussel duurde exact even lang als de treinrit langs het meer. Iets om over na te denken als we zoals de klimaatactivisten willen binnenkort meer met de trein moeten reizen.

Ik slaap in Saint-Maurice omdat alle accomodatie in de buurt van het meer extreem duur is. Geef mij dan maar de "Hôtellerie Fransiscaine" waar ik voor een goeie 50 euro een kamer met ontbijt kan krijgen. Ik heb al enkele weken niet meer gewandeld door "gewone" familievakantie en ben benieuwd hoe het met de conditie gesteld is na een paar weken platte rust. Saint-Maurice is trouwens de plek waar een grote Romeinse vesting gebouwd werd rond het jaar 200, en waar enkele jaren later de grote abdij van Saint-Maurice werd opgericht. En die abdij is nog altijd te bezichtigen in het dorp.


Vandaag neem ik eerst de trein van Saint-Maurice terug tot bij het lac Léman ter hoogte van Villeneuve waarna ik weer tot bij mijn hotel in Saint-Maurice wandel. In totaal staat er een kleine 30 kilometer op het programma met daarin zo'n 600 hoogtemeters. Een stevige wandeling dus en een ideale opwarming voor wat er later deze week nog moet komen.

Ook passeer ik vandaag tussen Aigle en Saint-Maurice ergens het halfweg-punt van de route. Van hier uit is het even ver tot Canterbury als tot Rome, en dat plaatst alles nog eens in perspectief. Het lijkt alsof ik al eeuwen op deze route aan het wandelen ben, maar ik ben dus nog maar net aan de helft van de tocht geraakt. Gelukkig kan ik er de komende dagen een lap op geven en een reuzensprong maken tot over de Alpen.

De wandeling begint dus in Villeneuve waar ik na eenorte treinrit aankom. Bijna vergeet ik mijn gps op de trein, maar ik kan hem nog net pakken voor het te laat is. En dan kan de wandeling beginnen. De eerste 10 kilometer zijn min of meer vlak, maar daar na moeten er toch een aantal stevige klimmetjes verteerd worden. De start door het dal is best aangenaam. Aan mijn rechterhand zie ik trouwens het GR5-land liggen. Saint-Gingolph, Châlets de Bise en Samoëns om er maar enkele te noemen liggen hier een boogscheut vandaan. Ze liggen wel een dikke 1500 meter hoger dan waar ik me momenteel bevind...

Na een kilometer of 10 staat er een beklimming door de wijngaarden op het programma. En die is stevig: direct een dikke 100 meter stijgen tegen een stevig percentage. Maar dat kan dan meteen dienen als opwarmertje voor wat nog komen moet. Eenmaal boven kan er dan weer rustig over de terrassen van de wijngaarden gewandeld worden en word je getracteerd op een prachtig uizicht over de omgeving. Vanop deze hoogte is het toch net een ander uitzicht dan van in het dal.

Halfweg de route kom ik langs het stadje Aigle. Dat was tijdens de jongste ronde van Frankrijk een startpunt voor een bergetappe en alles lijkt hier nog in het teken van de fiets te staan. Het is wel een tof stadje, ik vind er tenminste een paar frisse cola's en een lekkere hamburger. Maar ook hier is er watertekort en droogte en dus staan de meeste fonteintjes waar de wandelaars normaal water kunnen tappen gewoon droog. Gelukkig vind ik er nog eentje die wel water geeft.

Na Aigle moet er meteen stevig geklommen worden in de richting van het kasteel van Aigle. Daar is een of ander evenement aan de gang dus zou ik moeten betalen om mijn route verder te mogen zetten. Die zijn gek geworden zeker? Een pelgrim laten betalen? Enfin, ik zoek me dus maar een andere weg met de gps en kan even later weer op de route inpikken. Die route gaat dan meteen stevig bergop zodat het zweet alweer van mijn lijf loopt. En dat op- en af-gaan dat blijft zo nog wel even doorgaan. Tot we op een bepaald moment steil naar beneden mogen dwars door een wijgaard. Dit is heel slecht aangegeven, hoewel iemand een bordje met "via francigana" en een pijl naar beneden gehangen heeft.

Eenmaal beneden volgt een lang stuk langs een afwateringskanaal dat op zijn beurt uitmondt in de Rhone. Eindelijk, na bijna 30 kilometer door de Rhonevallei zien we deze onverlaat. We mogen er meteen een paar kilometer langslopen. Het is hier warm en elke 100 meter is aangeduid op de grond. Als je op de afstand begint te letten dan gaat die tergend traag. Maar uiteindelijk wordt dat ook probleemloos verteerd en na nog een klein stukje wandelen sta ik weer terug in Saint-Maurice.

Hier is een mooi kasteel en zijn prachtige grotten naar het schijnt. Maar vandaag heb ik genoeg gedaan, tijd om te rusten nu, er staat deze week nog veel meer op het programma.

De foto's van vandaag kan je bekijken op: https://photos.app.goo.gl/fE4a8Y8TXncXphnF9

Related posts

Via Francigena Etappe S2: Bussigny - Villeneuve »
Via Francigena Etappe S4: Saint-Maurice - Sembrancher »