Vandaag wandel ik de rest van de Rhonevallei en begin ik aan de beklimming die me uiteindelijk binnen enkele dagen tot op de top van de Grand-Saint-Bernard zal brengen. Het eerste deel van de wandeling tot in Martigny is een opwarmertje en loopt meestal in de vallei. Het stukje na Martigny staat bekend als het lastigste stuk van de hele Via Francigena omdat er nogal wat langs het ravijn gewandeld moet worden. Mensen met hoogtevrees onthouden zich dan ook best van dit stuk en kunnen de trein nemen.
Voor je aan deze en de volgende wandelingen begint kijk je best eens op
www.schweizmobil.ch om te kijken of de route volledig toegankelijk is. Door aardverschuivingen wordt er wel eens een stukje van de route afgesloten. Deze site is ook gewoon interessant omdat je daar al een paar foto's van de omgeving kan bekijken.
Vanvond zal ik slapen in Sembrancher na een wandeling van een dikke 30 kilometer lang waarbij onderweg zo'n 750 hoogtemeters te overwinnen zijn. Het wordt dus geen walk in the park vandaag maar het moet doenbaar zijn als ik er rustig de tijd voor neem.
Het eerste stuk van de wandeling tot in Martigny is vrij gemakkelijk. Er wordt een hellingetje beklommen maar het gaat heel geleidelijk dus kan je zonder echt af te zien een paar honderd meter klimmen. Daarna is het vooral vlak door de vallei wandelen. Onderweg kom je de "cascade de la pisse-vache" tegen, ja de waterval van de pissende koe. En die levert een vrij spectaculaire stroom water die naar beneden stort. In deze buurt zijn ook heel wat plekjes te vinden waar je eventueel wild kan kamperen.
Na een goeie maaltijd in Martigny kan dan het gevreesde stuk van de wandeling beginnen. Maar zoals steeds als een stuk gehyped wordt valt dat allemaal wel mee. Het deed me meer denken aan het klimmen naar de bron van de Loue die we in de Jura tegenkwamen. Ja, je wandelt af en toe langs een ravijn, en nee, het is nooit gevaarlijk. Toch zeker niet als het droog weer is. Als dit het ergste is wat me nog te wachten staat, laat de rest dan maar snel komen.
Dat wil niet zeggen dat dit geen uitdagend stukje wandelen is. Er moet soms steil geklommen worden of afgedaald, er moet soms over rotsen geklauterd worden, maar alles is perfect aangegeven. Gewoon genieten is dus de boodschap. Ik doe dat met volle teugen en voor ik het weet is Sembrancher in de verte al in zicht. Na nog een laatste stuk wandelen door de zon kan ik mijn bed opzoeken. Ik slaap vanavond in "la vie eau naturelle", een b&b met heel sympthieke uitbaters.
Het album met alle foto's van vandaag vind je op:
https://photos.app.goo.gl/tGY8KgcrE1XzkJQF6.
Related posts
Via Francigena Etappe S3: Villeneuve - Saint-Maurice »
Via Francigena Etappe S5: Sembrancher - Bourg-Saint-Pierre »
