Vandaag loop ik het tweede stuk van mijn tweedaagse in dit afgelegen stuk van de Ardennen. Na een nachtje slapen in Maissin loop ik vandaag de resterende 31 kilometer tot in Bertrix.
Ook vandaag gaat het door een eenzaam landschap met maar af en toe een gehucht dat gepasseerd wordt. Ik zal dus moeten zorgen voor genoeg proviand voor onderweg.
Het plan was om bij de bakker in Maissin een broodje te kopen zodat ik proviand had voor 's middags. Maar om een of andere reden besliste de bakker om net deze week met vakantie te gaan. Geen bakker dus en ook geen eten voor 's middags want andere winkels zijn hier niet in de buurt. Gelukkig had ik nog 2 blikjes cola gescoord in de frituur gisteren zodat ik mezelf een suikershot kan geven als de honger echt te erg wordt.
De wandeling van vandaag is min of meer een copie van die van gisteren, met dat verschil dat het hier zo mogelijk nog minder dicht bevolkt is. Het gaat nog steeds stevig berg op en berg af door de bossen maar het totale hoogteverschil is toch iets minder dan de vorige tocht. Het is wel meteen een goeie training voor mijn reis naar de Alpen die er binnen minder dan 2 maand aankomt.
Wie op zoek is naar rust en stilte komt in dit stuk van het land helemaal aan zijn trekken. De jeugd daarentegen, die op zoek is naar iets meer vertier, die trekt massaal naar de stad. Het loopt hier dus stilaan leeg, net zoals op het platteland in Frankrijk.
Van bij mijn hotel wandel ik op een rustig tempo verder en ik denk steeds: "als ik straks een bankje tegenkom dan rust ik even". Na 22 kilometer is dat nog niet gebeurd dus zet ik me maar een kwartier in het midden van de weg. Hou er dus maar rekening mee dat je hier een rustpauze zal moeten improviseren. De faciliteiten voor wandelaars zijn hier ongbestaande en dat duidt dan meteen ook weer aan dat er hier niet zo veel mensen komen. De hele dag kom ik 1 mountainbiker tegen die aan het ploeteren is, maar verder niemand. Dat is best wel uitzonderlijk in het dichtbevolkte België.
Bijna in Bertrix loopt de wandeling door het "Château des Fées". De route maakt speciaal een omweg om dit toch wel mooie stukje natuur te bezoeken en ik kan de route-ontwerpers geen ongelijk geven. Het is een ruw en prachtig stukje natuur waar er echt geklommen moet worden. Zo'n stevige beklimming met 30 kilometers op de teller doet wel pijn maar het was de moeite waard.
Het album met alle foto's van vandaag vind je hier:
https://photos.app.goo.gl/dJF5ZMTahnwVQHve7.
Related posts
GR 129 Etappe 16: Wellin - Maissin »
GR 129 Etappe 18: Bertrix - Florenville »
