De examens van de kinderen zijn gedaan dus kan ik er weer op uit trekken. Ik doe de 2 wandeldagen die er overgeschoten waren in mijn tocht over de GR129. Het is in deze afgelegen streek een echte uitdaging om openbaar vervoer te vinden dus besluit ik er maar een tweedaagse van te maken. Ik boek een hotelletje in Maissin dat ongeveer halfweg de tocht ligt.
Vrijdagmorgen parkeer ik me op de grote parking aan het stationnetje van Bertrix. Ik neem de trein richting Jemelle-Rochefort (met een overstap in Libramont). Dan neem ik nog een bus die me een half uurtje later in Wellin op het marktplein afzet. Al bij al is dit een vlotte verbinding. Vanavond wandel ik tot Maissin en morgen wandel ik weer tot bij mijn auto in Bertrix.
Ik ken de streek hier vrij goed en weet dan ook wat me te wachten staat. Op een vlakke tocht moet ik in ieder geval niet rekenen vandaag. Er staan zo'n 30 kilometers op het programma maar het zijn deze week de langste dagen van het jaar dus heb ik daglicht tot na 22 uur. Ik kan dan ook uitgebreid de tijd nemen om af en toe even te rusten en van de omgeving te genieten.
Het weer is vandaag niet zo geweldig. Het is meestal droog maar het KMI heeft code geel afgekondigd voor mogelijk zwaar onweer. Ik waag het er toch maar op en zit meestal ergens diep in de bossen dus veel kan ik er niet aan veranderen als het zou beginnen regenen. Schuilen is hier niet mogelijk.
Het eerste stuk van de wandeling vanuit Bertrix is een uitdaging. Op 2 plekken is de route een beetje veranderd. Een keer is dat een kleine kilometer extra wandelen, de andere omleiding is een kleine kilometer korter. In totaal komt de afstand dus ongeveer op hetzelfde neer.
Het is hier stil. Je hoort hier echt niets. Enkel als er een groep motorrijders passeert dan hoor je pas hoeveel lawaai die eigenlijk maken. Maar voor de rest is het gewoon genieten van de omgeving en de eindeloze bossen.
Na een kilometer of 10 kom ik langs de "Passerelle Maria" waar ik even kan uitrusten voor ik aan de volgende beklimming mag beginnen. Even later volgt een stukje langs een fit-o-meter die een wel erg steil parcours volgt. Dit zou ik niet willen lopen, ik kruip naar boven.
Kilometerslang wandel ik door de bossen langs meestal vrij brede paadjes die vlot bewandelbaar zijn. Maar met een kilometer of 20 op de teller begint het te donderen. Het was droog gebleven tot nu, maar dat kon niet blijven duren. Voor ik het weet begint het stevig te regenen en kan ik alleen maar onder een boom staan schuilen. Dat is meteen dan maar een test om te kijken of mijn nieuwe Osprey rugzak waterdicht is.
Gelukkig houdt het na een half uurtje stortregenen op en kan ik weer verder. Ik geniet van de rust en van de zuurstof in de lucht net na het onweer. En zo wandel ik rustig verder tot ik in Maissin ben. Onderweg kruis ik nog heel even de GR14 die ik misschien binnenkort ook eens ga beginnen lopen.
In Maissin is er een hotel. En dat hotel zorgt niet voor eten: "nee, dat doen we niet meer". Gelukkig is er een fantastisch frituur in het dorp, maar dat is enkel vrijdag en zaterdagavond open. Had ik dus even geluk dat het vrijdagavond is vandaag. Ik verorber een gigantische hamburger met een berg fritten en kan er weer tegenaan.
Het hotel is ingericht als een of andere afrikaanse lodge. Dat is allemaal mooi maar ik had liever gehad dat ze meer geld in de kwaliteit van hun matrassen en in de geluidsisolatie gestoken hadden...
Het album met alle foto's van vandaag vind je hier:
https://photos.app.goo.gl/VoDYzu2dcmcuZ6sk7.
Related posts
GR 129 Etappe 15: Houyet - Wellin »
GR 129 Etappe 17: Maissin - Bertrix »
