De laatste champagne wijngaarden worden verkend waarna we langs de abdij van Clairvaux en door dichte bossen tot in Orges wandelen. Dit is een heel mooie wandeling door de Haute-Marne waarbij toch redelijk wat hoogteverschil overbrugd moet worden. Zeker geen walk in the park dus, deze etappe.
Vandaag staat alweer een stevig stukje van de Via Francigena op het programma. Ik loop van Bar-sur-Aube, langs de abdij van Clairvaux naar Orges waar ik een toffe B&B gevonden heb. In totaal staat er 34 kilometer op het programma vandaag.
Dit stuk van de wandeling is echt een tof stuk. De afgelopen wandelingen liepen vooral door de velden en kwamen we niet zo veel bezienswaardigheden tegen. De eindeloze stukken door de velden begonnen op den duur eentonig te lijken. Vandaag daarentegen komen we in een streek waar veel meer bos te vinden is. Kilometerslang wordt er door het bos gebaggerd en dat is best fijn als afwisseling. Het zijn vandaag vooral lange rechte wegen door het bos. Sommige mensen zullen dit saai vinden en vergelijkingen gaan maken met het wandelen over eindeloze dijken in Nederland, maar ik vind het best mooi.
Vandaag lopen we langs de laatste champagne wijngaarden. Ik wist niet dat er zo ver naar het zuiden nog champagne gemaakt werd, maar waarschijnlijk mag het nog net omdat we nog in het departement Marne zijn. We wandelen vandaag trouwens van het departement "Marne" naar de "Haute Marne", dus de volgende dagen zal het gedaan zijn met wijn maken.
Al van bij de start in Bar-sur-Aube had ik het gevoel dat het geen gemakkelijk begin zou zijn voor de wandeling. Even de omgeving bekijken leerde me dat er een stevige heuvel naast de stad ligt met daarop een of andere antenne. Ik ken de GR-makers ondertussen, dus has ik meteen het gevoel van "het zal toch niet waar zijn". Maar ja, het was dus waar, en 2 kilometer verder stond ik 200 meter hoger naast de antenne van het uitzicht te genieten. Het was met andere woorden stevig wakker worden.
Halfweg de wandeling kom ik langs de abdij van Clairvaux. In de Middeleeuwen was dit de woonplaats van Bernardus van Clairvaux, beter bekend als Sint Bernardus. Zo'n 1000 jaar geleden was die abt van de abdij hier. Dat moet nogal een kerel geweest zijn. Hij overtuigde zowat zijn hele familie, zelfs zijn vader, om in te treden in het klooster. Hij runde de abdijen blijkbaar als een familiebedrijf. Maar daarnaast was hij ook een goed auteur en schreef een heleboel beroemde boeken en preken.
De bossen rond de abdij worden alweer bewoond door processierupsen. Dat wordt meer en meer een probleem in Frankrijk blijkbaar. En om een of andere reden zitten die steeds in bossen rond abdijen. Een paar honderd kilometer geleden kwam ik bij de Abbaye de Vauclair ook zo'n rupsen tegen waarna ik een paar weken non-stop afgezien heb. Nu let ik er op dat ik niets aanraak en vooral niet ga zitten wanneer er zo'n bord staat dat aangeeft dat er rupsen zitten.
Momenteel wordt de abdij van Clairvaux gebruikt als een gevangenis waar zware criminelen hun dagen slijten. Dat geeft een beetje een vreemde sfeer. Langs de ene kant is er deze mooie oude abdij en een prachtig verhaal over de heilige Bernardus. Langs de andere kant is het een gevangenis nu waar moordenaars wachten op het moment dat ze weer vrij mogen rondlopen. Moest Bernardus het zien, hij zou zich omdraaien in zijn graf. Maar dat kan natuurlijk niet, want hij is heilig en dus ergens in de hemel...
In de abdij is ook Philip van den Elzas begraven. Die bestuurde Vlaanderen ongeveer 1000 jaar geleden als Graaf van Vlaanderen, stierf tijdens een kruistocht en werd dan hier begraven. Maar eigenlijk is dit een beetje een anonieme graaf waar we niet veel over leren in de geschiedenislessen. Zijn vader daarentegen, die doet misschien wel een belletje rinkelen. Dat was Diederik van den Elzas (of Thierry d'Alsace zoals ze hier in Frankrijk zeggen), en die bracht de relikwie van het heilig bloed naar Brugge toen hij terug kwam van een kruistocht. Nu nog steeds wordt elk jaar de Heilig-bloedprocessie gehouden in Brugge. In de heilig-bloedkapel in Brugge vinden we trouwens nog een mooi standbeeld van onze Philip van den Elzas terug. En zo zie je maar dat geschiedenis eigenlijk best fascinerend kan zijn en dat je door even te graven veel meer links ontdekt dan je op het eerste zicht zou denken.
In het bos onderweg zijn er bomen omgezaagd en mooi in stukken gestapeld. Een van de bomen had blijkbaar GR-aanduidingen want op de stapel ligt mooi een stukje boom met daarop de rood-witte plakaatjes. Hier zullen de route planners dus nog eens terug moeten komen om ze aan een andere boom te bevestigen. Even verder vind ik de aanduidingen op een houten electriciteitspaal, met vlak daarnaast het bericht dat de paal binnenkort vervangen wordt. Ach ja, ik heb mijn route op de GPS bij, maar zonder wordt het hier dus binnenkort nog een beetje lastiger om de weg te vinden.
In het tweede stuk van de wandeling lopen we een heel stuk samen met de GR703 "Sur les passes de Jeanne d'Arc". Dat zijn mooie kilometers maar ook erg zwaar. Eindeloos wordt er geklommen op slecht begaanbare boswegen wat het echt een zware wandeling maakt. Het is ook warm vandaag en er is niet altijd veel schaduw te vinden. Ik was dan ook blij toen ik aan het eind van de wandeling geraakt was. Morgen wordt een prachtige dag, dan moet er door eindeloze bossen gezworven worden en komt alweer de volgende abdij op mijn pad.
Het album met alle foto's van vandaag vind je hier: https://photos.app.goo.gl/snrT3rVULH5VHMNg7.
Related posts
Via Francigena Etappe F22: Unienville - Bar-sur-Aube »Via Francigena Etappe F24: Orges - Leffonds »