Vorig jaar liep ik het Vlaamse stuk van de GR12. Ik was toen gestrand net voor Brussel. In de stad was het lange tijd verplicht om zelfs in open lucht met mondmasker rond te lopen en dan was een stadswandeling van dik 20 kilometer natuurlijk niet zo aangewezen. Vandaag kan ik vrij door de stad lopen hoewel we alweer in een nieuwe coronagolf aanbeland zijn. Het wordt niet zo'n mooi weer vandaag en in de namiddag wordt regen voorspeld dus vertrek ik vroeg en probeer ik tegen de middag klaar te zijn met mijn wandeling.
Meestal vind ik stadswandelingen niet zo fijn. Ik hou meer van de rust en de stilte die ik op de meeste GR paden vind. Maar heel af en toe kan ik ook wel eens genieten van een mooie stad. En Brussel is echt een verrassend mooie stad waar ik veel te weinig kom. Sinds Donald Trump het een "Hellhole" noemde en sinds de Brusselse bevolking maar niet te overtuigen is van zich te laten vaccineren lijkt de stad ook in de rest van België een slechte naam te hebben. Dat is echter onterecht, er is echt veel moois te zien in de stad. En deze wandeling gidst ons langs de belangrijkste plekken. Misschien had ik het wel leuker gevonden als we de stad vermeden hadden en langs het Pajottenland richting Kasteelbrakel zouden lopen maar dwars door de stad lopen en zoeken naar rood-witte wegwijzertjes heeft ook wel iets. Stel dat ze het Pajottenland gekozen hadden, dan zouden ze een stuk van de VIP gebruikt kunnen hebben. Ook zo'n lange afstandswandeling die daar ligt te verkommeren maar die door een fantastisch mooi landschap loopt en dus nog op mijn todo-lijstje staat.
Vandaag gaat de tocht door Brussel, en wie Brussel zegt die zegt natuurlijk "Atomium". En ja, na een paar stappen komen we langs het lelijke bouwwerk dat daar staat te roesten op de Heizelvlakte, vlakbij dat versleten voetbalstadion waar de rode duivels meestal hun tegenstanders in de pan hakken. Maar toch loop ook ik naar de selfieplek om een mooie foto van dat bouwwerk te nemen.
Na het atomium mag ik door de parken richting koninklijk paleis wandelen. Hier is het verlaten en op enkele vreemde creaturen die hier rondhangen en politiecombi's die hier patrouilleren na ben ik alleen. Toch ben ik blij als ik weer in iets meer bewoond gebied ben, hier voelde ik me niet helemaal op mijn gemak. Het paleis is nog altijd hetzelfde als altijd: een groot hek en een ingang waar elke minuut een auto binnenrijdt. Je vraagt je af wat die daar allemaal gaan doen. De agenten aan de ingang doen plichtsbewust het hek open en toe als er weer eens een auto door wil.
Door een achterbuurt kom ik dan in de noordwijk, waar bedrijven hun hoofdzetel hebben en er verder niks te beleven valt. De WTC torens worden momenteel afgebroken, heel lang geleden werkte ik hier een paar jaar. Toen stonden die torens al op instorten dus ben ik blij dat er hier eindelijk eens iets nieuws gebouwd wordt. Ik passeer het noordstation maar snel want dat komt nogal vaak in het nieuws door veiligheidsproblemen waar de politie zich geen raad mee weet. Maar zo 's morgens vroeg valt dat best mee, alle krapuul slaapt blijkbaar nog.
Na het noordstation kan de stadswandeling beginnen. Langs het Rogierplein en de kruidtuin gaat het naar de congreskolom en zo verder naar de kathedraal. Net voor ik bij de kathedraal ben vind ik de wandelboom die de GR126 aanduidt, een wandeling die zeker nog op mijn todo-lijst staat omdat hij zo gemakkelijk met de trein te doen is.
En dan kan stilaan de rustige wandeling uit de stad beginnen. Langs de Hallepoort gaat het naar de Marollenwijk. Onderweg komen we nog langs het justitiepaleis dat voor renovaties al zo lang in de stellingen staat dat er nu zelfs een renovatie van de stellingen bezig is. Ik neem een lift naar beneden en wandel rustig verder de stad uit tot in Vorst waar we een paar mooie parken mogen passeren. Even later horen we door de Crabbegatweg, een mooie oude holle weg, te lopen maar die wordt gerenoveerd en is nu al bijna een jaar afgesloten. Ik neem dan maar een straatje verder maar een omleiding is niet aangeduid. Voor een obstakel dat er 200 werkdagen zal zijn is het misschien toch wel de moeite om de signalisatie aan te passen?
De laatste paar kilometers gaan bergaf richting Ukkel Kalevoet. Daar stond ik exact een jaar geleden ook toen ik het vervolg van deze route wandelde. Ik had toen geen idee dat het zo lang zou duren voor ik dit ontbrekende stuk zou kunnen dichtlopen.
Het album met alle foto's van vandaag vind je hier: https://photos.app.goo.gl/RoB1uWmEB8UdjEE57.
Related posts
GR 12 Etappe V-5: Mechelen - Grimbergen »GR 12 Etappe V-7: Ukkel-Kalevoet - Kasteelbrakel »
