Ik was gestrand in Yves Gomezée op de GR12. Van hier is het nog ongeveer 50 kilometer tot aan de Franse grens. In een ideale wereld zou ik het resterende stuk dus in 2 etappes van elk ongeveer 25 kilometer verdelen. Maar na 25 kilometer loopt de wandeling ergens midden in de bossen en is er geen openbaar vervoer te vinden in de omgeving. Maar gelukkig kruisen we daar een "Ravel" die ons recht naar het station van Mariembourg brengt waar ik dan de trein naar Yves-Gomezee kan nemen. De 3 kilometer die ik extra moet lopen tot aan het station neem ik er maar bij: het is toch over een Ravel dus het loopt vlot en zonder grote hoogteverschillen.
Vind je deze wandeling te lang dan kan je ze beperken tot het stuk van Philippeville tot Mariembourg. Ook in Philippeville stopt de trein en de wandeling is dan een kleine 20 kilometer lang. Grote hoogteverschillen zijn er vandaag niet maar door het glooiende landschap staan er toch weer 400 hoogtemeters op de teller 's avonds.
Dit is een stuk van België waar je normaal gezien nooit komt. Een loopt geen snelweg naartoe, enkel een dramatisch slechte nationale weg die vanuit Marcinelle richting Franse grens trekt. Slecht wegdek, af en toe een rond punt en de verlaten winkels langs de route getuigen van een tristesse die je in West-Europa normaal gezien enkel tegenkomt in de armste stukken van Frankrijk. Maar als je dit eenmaal overwonnen hebt dan kom je in een wandelparadijs. In deze streek kan je echt nog uren ongestoord door het bos zwerven zonder iemand te zien of te horen.
Neem bijvoorbeeld mijn passage door het gehucht "Jamagne". Ik kom aangelopen terwijl er achter het dorp donkere wolken samen pakken. Ik zie of hoor niemand in het dorp dat totaal verlaten lijkt. Als ik bijna aan de kerk ben beginnen de kerkklokken te luiden. Nog steeds niemand te zien, maar een hond begint in de verte te huilen. Of was het een wolf? Ik zal het nooit weten, maar ik voelde me als in het scenario van een slechte griezelfilm. Ik verwachtte iemand met een kettingzaag van achter een boom te zien komen, maar nee, zelfs dat was me niet gegund.
Maar de mensen in deze streek hebben humor. Dat getuigt mijn passage door Sautour. Dat is een mooi dorpje waar wel leven is: elk huis lijkt opgeknapt te worden en er voor het eerst op mijn wandeling zie ik mensen. Maar dan kom je langs een huis waar een bordje hangt met "opgepast, bizarre hond". Of even verder: "de bel doet het niet, gelieve hard ding-dong te roepen". Vreemde mensen wonen er hier, maar het bevalt me dus wel.
Vandaag loopt het eerste stuk van de wandeling vooral over heel rustige wandelwegen. Dwars door de velden lopen we vandaag en heel af en toe komt er een klein dorpje in zicht. Bossen zijn er verrassend weinig, dit is echt nog een landbouwstreek.
Maar zoals het vaak gaat tijdens het wandelen verandert het landschap plots. Mensen denken soms dat wandelen saai is en dat je heel de dag dezelfde landschappen voor je ziet. Maar dat is in dit geval zeker niet het geval. Het landschap wordt iets heuvelachtiger en meteen beland je in een groot en dicht bos. Hier is het best aangenaam wandelen en is het met volle teugen genieten. Je mag natuurlijk niet snel bang zijn want in zo'n stil bos hoor je de vreemdste geluiden. Voor je het weet denk je dat je door een bende wilde everzwijnen achterna gezeten wordt. Maar natuurlijk is dat niet het geval: alle wild blijft netjes in zijn schuilplaats en is veel banger van mij dan ik van hen.
Na een hele lange rechte weg door het bos kom ik dan aan mijn eindpunt voor vandaag. Ik sla af richting Mariembourg en in de richting van mijn auto die daar trouw staat te wachten aan het station.
Ik wandelde vandaag 25 kilometer over de GR12 en dan nog 3 kilometer extra tot aan het station van Mariembourg. Volgende keer wandel ik dwars door de bossen tot aan de Franse grens waarna ik zal moeten wachten tot ik Frankrijk weer binnen mag om verder te gaan richting Parijs.
Het album met alle foto's van de dag vind je hier: https://photos.app.goo.gl/AKteT7oXScK3pohA7.
Related posts
GR 12 Etappe W-4: Jamioulx - Yves-Gomezée »GR 12 Etappe W-6: Mariembourg - Moulin-Manteau »