Een lange etappe door een streek die nog steeds getekend is door het oorlogsverleden. We lopen over oude spoorwegen en door veldwegen. De hele buurt lijkt wel uitgestorven en op enkele verdwaalde wandelaars na zien we niemand hier. We eindigen de wandeling in Saint-Quentin, een typisch Frans stadje met een mooie kathedraal. Hoogteverschillen zijn vandaag redelijk beperkt en er zijn lange stukken over goed lopende veldwegen. De 35 km is dan ook vlot verteerbaar.
De volgende etappe van de Via Francigena gaat normaal gezien tot Trefcon. Maar ik beslis om er een vervolg aan te knopen en door te wandelen tot aan het station van Saint-Quentin. Daar kan ik gemakkelijk de trein terug nemen naar Lille en dan verder naar huis. Het wordt dus voorlopig de laatste dag op de Via Francigena.
Na de 31 kilometer van gisteren staat vandaag ongeveer 35 kilometer op het programma. Op de koop toe moet ik de trein van 17u42 halen want anders geraak ik niet meer thuis. Ik beslis dus maar op tijd te beginnen wandelen om me niet te moeten haasten. Na een vlug ontbijt loop ik iets voor 8 uur 's morgens al de stad uit. Iedereen slaapt nog na de 14 juli festiviteiten van gisteren dus kom ik niemand tegen.
De eerste 6 kilometer gaan over alweer een oude spoorweg. Waar ze die blijven halen weet ik niet maar het wandelt alleszins redelijk vlot. Bij de start druppelde het nog lichtjes maar al gauw werd het helemaal droog. Gelukkig maar, ik keek er niet naar uit om zo ver door de regen te wandelen.
Ook vandaag is er niet veel te zien behalve velden en slaperige dorpjes. Wel kom ik een gepensioneerde wandelaar met zijn hond tegen die enthousiast vertelt dat hij al veel pelgrims gezien heeft. Zelfs mensen uit Australië en Amerika. Uit België, ja dat is niet zo spectaculair natuurlijk.
Dit deel van de tocht heeft ook weer bijzonder mooie stukjes. Zo zijn er enkele echt pittoreske dorpjes die gepasseerd worden en enkele mooie stukjes door het bos. Maar over het algemeen is het toch het ene veld na het andere.
Even geef ik extra gas om voor een regenbui het volgende dorp te bereiken. Dat lukt en ik kan schuilen in de kerk maar die inspanning moet ik me daarna bekopen. Ik geraak maar heel moeizaam weer in gang als ik eenmaal weer verder trek.
De laatste tien kilometer gaan over, uiteraard, een oude spoorweg. Linea recta brengt deze me tot in Saint-Quentin. Na nog een passage door de banlieus waar de drugsdealers langs het pad staan te wachten op klanten kom ik dan eindelijk aan het kanaal van Saint Quentin. Dit moet ik nog proberen over te steken als ik het station wil bereiken en dat lukt. De brug is niet zo stevig en ze is eigenlijk verboden terrein maar ze is "op zijn Frans" afgesloten zodat het dus geen probleem is om te passeren. Nog een kilometer verder wacht het station van Saint Quentin en mijn trein weer naar huis. Het waren 5 mooie wandeldagen en nu kan ik beginnen plannen voor het vervolg.
Het album met alle foto's van de dag vind je hier:
https://photos.app.goo.gl/WNmhP357Vy4yW8j88
Related posts
Via Francigena Etappe F10: Bapaume - Péronne »
Via Francigena Etappe F12: Saint-Quentin - La Fère »
