Na een pauze van enkele maanden door een lockdown om het corona virus te verslaan is het dan eindelijk zo ver. De winkels zijn sinds deze week weer open, de treinen rijden weer en de scholen gaan stilaan weer enkele dagen in de week open. Dan is het ook wel verantwoord om een stukje te gaan wandelen op de GR128. Je moet van onze regering nog steeds binnen een redelijke afstand van huis blijven maar Leuven ligt amper 3 kwartier rijden van huis en naar mijn aanvoelen is dat nog net redelijk. In Frankrijk mag je ondertussen trouwens op 100 km van huis gaan wandelen en ik blijf netjes binnen die afstand. Zonder al te veel risico op problemen kan ik dus het volgende stukje van de GR128 aanvallen vandaag.
Vandaag pik ik de draad dus weer op waar ik de GR128 begin maart voor heel die coronoa-crisis begon achterliet: in Wilsele Putkapel. Parkeren doe ik vandaag in Boutersem aan het station van Vertrijk. Dat station ken ik nog uit de tijd dat ik hier niet zo ver uit de buurt woonde en hier wel eens de trein naar Brussel nam. Ik neem hier vandaag de trein naar Leuven en stap daar over op de bus naar Putkapel. Daarna wandel ik rond Leuven tot ik in Neervelp de
GR512 (de Brabantse Heuvelroute) tegenkomen die me na een kilometer of 3 terug naar het station van Vertrijk brengt. In totaal is het een kleine 30 kilometer wandelen maar door het heuvelachtig terrein zal het toch vermoeiend zijn. Gelukkig is het deze tijd van het jaar lang licht en kan er dus ruim de tijd genomen worden om te rusten onderweg.
De wandeling begint vlot en op minder dan een half uur lukt het om aan de start van mijn wandeling voor vandaag te geraken. Eerst de trein naar Leuven en toen ik bij het busstation aankwam stond daar al een bus naar Putkapel te wachten. Zo vlot heb ik nog nooit het openbaar vervoer gebruikt, zelfs de routeplanner van de lijn was helemaal in de war en kon niet geloven dat ik mijn bus gehaald had. Hoe dan ook, bedankt voor de service NMBS en De Lijn!
Het eerste stuk van de wandeling loopt door de heuvels rond Leuven die verrassend pittig zijn. Na 5 kilometer staan de eerste 100 hoogtemeters als op de gps. Zo heuvelachtig is de GR128 tot hier toe nog niet geweest en mijn benen moeten even wennen aan het klimmen. Maar door het rustig aan te doen kan ik mijn ademhaling onder controle houden en de heuvels zonder problemen bedwingen.
Na een grote boog rond Leuven met passages in het Lindenbos en over de Varenberg komt dan eindelijk de abdij van Park in het vizier. Onderweg kom ik langs wijnvelden en waan ik me even in Frankrijk. Maar nee, ik ben nog altijd in de buurt van Leuven. Het is nog 105km tot Tongeren, waar is de tijd dat ik in Kemmel aan de wandeling begon? Dat lijkt ondertussen een eeuwigheid geleden, in een tijd dat corona virussen nog een ver van mijn bed show waren.
Maar nu is het dan toch tijd om Leuven definitief achter mij te laten om verder richting Limburg te trekken. Over heel bekende paden (ooit, in een ver verleden woonde ik hier vlakbij in Korbeek Lo) gaat het dan richting Bierbeek. Toen ik hier nog woonde had ik hier mijn vaste looprondje en ook daarvan wordt vandaag een stukje gewandeld. Pure nostalgie is dat.
Het pad loopt hier blijkbaar ook samen met een of andere route naar Compostella. Vandaag is dus niet alleen de Vlaanderenroute maar ook een beetje een pelgrimstocht. het is naar het schijnt nog 2116 kilometer tot Santiago wat eigenlijk nog min of meer meevalt. Misschien moet ik ooit ook maar eens een pelgrimstocht ondernemen. Maar als ik dat al doe dan waarschijnlijk toch een iets minder toerische tocht dan die naar Santiago. De route naar Rome bijvoorbeeld staat wel ergens op mijn bucketlist.
Na het dorp van Bierbeek loop ik langs rustig glooiende wegen verder in de richting van de beroemde watertoren. De toren is mooi beschilderd als wereldbol en vind je terug op talloze foto's van de streek. Aan de voet van de watertoren staat een bankje waar ik dankbaar gebruik van maak. Hier ontmoet ik ook mijn eerste mede-gr-wandelaar van de route. Een wandelaar is bezig met de streek-gr Hageland die hier voor een lang stuk samenvalt met de GR128.
Na nog een laatste inspanning kom ik aan de splitsing van de GR512 en de GR128. De GR512 gaat hier linksaf richting Diest, maar veel belangrijker, richting station van Vertrijk waar mijn auto staat. De GR512, beter bekend als de "Brabantse Heuvelroute", verbindt Diest met Geraardsbergen met onderweg lange stukken door het Meerdaalbos en het Zoniënwoud. Dat moet een mooie wandeling zijn en die kan dus meteen bij op mijn bucketlist.
Volgende keer wandel ik het vervolg en trek ik in een grote boog om Tienen om zo bijna in Limburg uit te komen. Het laatste stuk van de wandeling komt in zicht. Het album met alle foto's van de dag vind je hier:
https://photos.app.goo.gl/47iP2TuFbFGvD9JdA
Related posts
GR 128 Etappe 11: Eppegem - Putkapel »
GR 128 Etappe 13: Vertrijk - Ezemaal »
