De vlaktes van Noord Italië zijn nu wel definitief achter de rug want vandaag wordt er geklommen. Na twee weken zonder hoogteverschillen zijn we wel wat uitgekeken op die vlaktes, dus laat de bergen maar komen. We mogen vandaag zo'n 800 meter klimmen en na de vlakke wegen van de afgelopen dagen gaat dat pijn doen. Het is niet zo'n heel lange etappe vandaag: zo'n 27 kilometer met daarin 800 hoogtemeters, dat moet te doen zijn.
In Fornovo-di-Taro steken we uiteraard de rivier "de Taro" over, en dan begint de gigantische klim die me overmorgen bovenop Passa-dela-Cisa en Monte Valoria zal brengen. Vandaag hou ik het bescheiden en loop ik de eerste paar honderd hoogtemeters tot in een B&B die een kilometer of 5 voorbij Fornovo langs de route ligt. Dat scheelt weer een stuk voor de etappe van morgen die echt zwaar zal zijn.
We maken vandaag eigenlijk een grote bocht die ons langs kleine achterafweggetjes naar Fornovo brengt. Het is niet de kortste route die we nemen vandaag, maar het belooft toch best een aangename wandeling te worden. In tegenstelling tot de vorige dagen staan er vandaag immers wel wat onverharde wegen op het programma.
Iets voor Fornovo is er een mogelijkheid om een stukje van de route in te korten en rechtdoor naar de stad te lopen in plaats van nog een mooi uitzicht bovenop een heuvel mee te pikken. Je vermijdt daarmee dus ook een paar honderd hoogtemeters. Als de benen dus niet echt mee willen op deze eerste dag in de bergen, dan is dat best een aanrader.
Op de brug in Fornovo vind je een mooi standbeeldje van een pelgrim, en dat duidt nog maar eens aan dat je zeker niet de eerste pelgrim bent die hier in de loop der jaren gepasseerd is. Miljoenen mensen gingen ons voor, dus zijn we nu op een of andere manier een deel van een eeuwenoude traditie. Misschien doe ik dit zelf niet om religieuze redenen, het is altijd aangenaam om zo'n tradities in ere te houden.
Ik steek in Fornovo de rivier over en dan begint mijn tocht door de Appenijnen pas echt. Ik klim nog een stukje verder tot ik bij mijn agriturismo ben. Het is vandaag een vrij rustige dag, maar morgen kan het echte klimwerk dan beginnen. In Fornovo zoek ik iets te eten en sla ik voorraad in voor morgen want dan kom ik de hele dag bijna geen dorpjes tegen. Enkele energierepen en wat suikerhoudende drank vinden een plekje in mijn rugzak zodat ik zeker niet zonder brandstof val als ik morgen halfweg op een steile klim sta.
Het eerste stuk van de wandeling wordt gekenmerkt door een paar riviertjes die overgestoken moeten worden. Het heeft de afgelopen weken extreem geregend in deze buurt, dus staat het water uitzonderlijk hoog. Het wordt dus ook een hachelijke onderneming om hier door te geraken. Eenmaal neem ik een bruggetjes dat een dikke kilometer verder staat en geraak zo weer terug op de weg. Maar soms moet je gewoon je verstand even op nul zetten.
Iets voor Fornovo mogen we door een prachtig stukje natuur lopen langs het water en ook hier komt plots een riviertje op mijn pad. En dan heb je de keuze: ofwel loop je een paar kilometer terug om dan langs een drukke weg te gaan lopen, ofwel ga je gewoon dwars door het water. Ik loop met trailrunners dus ga gewoon zonder nadenken door het water. Twee kilometer verder heeft de zon mijn schoenen alweer droog gebrand.
Tot Fornovo waren er wel wat heuveltjes maar was het nooit echt steil klimmen. Maar voor ons zien we de bergen al liggen en we mogen echt steil beginnen klimmen. We gaan langs de nodige haarspeldbochten om zo de heuvel voorbij de stad over te geraken. Eenmaal boven mogen we alweer even steil afdalen. Ik hou het iets verder voor bekeken, maar ben toch wel blij dat ik deze paar honderd hoogtemeters nog meegenomen heb vandaag. Morgen staat er immers nog veel extremer klimwerk op het programma, en dan hebben we dit alvast gehad.
Alle foto's van vandaag vind je hier: https://photos.app.goo.gl/FTMtLCXWXcgeXCFe8.
{getCard} $type={post} Via Francigena: Fornovo - Berceto
In Fornovo-di-Taro steken we uiteraard de rivier "de Taro" over, en dan begint de gigantische klim die me overmorgen bovenop Passa-dela-Cisa en Monte Valoria zal brengen. Vandaag hou ik het bescheiden en loop ik de eerste paar honderd hoogtemeters tot in een B&B die een kilometer of 5 voorbij Fornovo langs de route ligt. Dat scheelt weer een stuk voor de etappe van morgen die echt zwaar zal zijn.
We maken vandaag eigenlijk een grote bocht die ons langs kleine achterafweggetjes naar Fornovo brengt. Het is niet de kortste route die we nemen vandaag, maar het belooft toch best een aangename wandeling te worden. In tegenstelling tot de vorige dagen staan er vandaag immers wel wat onverharde wegen op het programma.
Iets voor Fornovo is er een mogelijkheid om een stukje van de route in te korten en rechtdoor naar de stad te lopen in plaats van nog een mooi uitzicht bovenop een heuvel mee te pikken. Je vermijdt daarmee dus ook een paar honderd hoogtemeters. Als de benen dus niet echt mee willen op deze eerste dag in de bergen, dan is dat best een aanrader.
Op de brug in Fornovo vind je een mooi standbeeldje van een pelgrim, en dat duidt nog maar eens aan dat je zeker niet de eerste pelgrim bent die hier in de loop der jaren gepasseerd is. Miljoenen mensen gingen ons voor, dus zijn we nu op een of andere manier een deel van een eeuwenoude traditie. Misschien doe ik dit zelf niet om religieuze redenen, het is altijd aangenaam om zo'n tradities in ere te houden.
Ik steek in Fornovo de rivier over en dan begint mijn tocht door de Appenijnen pas echt. Ik klim nog een stukje verder tot ik bij mijn agriturismo ben. Het is vandaag een vrij rustige dag, maar morgen kan het echte klimwerk dan beginnen. In Fornovo zoek ik iets te eten en sla ik voorraad in voor morgen want dan kom ik de hele dag bijna geen dorpjes tegen. Enkele energierepen en wat suikerhoudende drank vinden een plekje in mijn rugzak zodat ik zeker niet zonder brandstof val als ik morgen halfweg op een steile klim sta.
Het eerste stuk van de wandeling wordt gekenmerkt door een paar riviertjes die overgestoken moeten worden. Het heeft de afgelopen weken extreem geregend in deze buurt, dus staat het water uitzonderlijk hoog. Het wordt dus ook een hachelijke onderneming om hier door te geraken. Eenmaal neem ik een bruggetjes dat een dikke kilometer verder staat en geraak zo weer terug op de weg. Maar soms moet je gewoon je verstand even op nul zetten.
Iets voor Fornovo mogen we door een prachtig stukje natuur lopen langs het water en ook hier komt plots een riviertje op mijn pad. En dan heb je de keuze: ofwel loop je een paar kilometer terug om dan langs een drukke weg te gaan lopen, ofwel ga je gewoon dwars door het water. Ik loop met trailrunners dus ga gewoon zonder nadenken door het water. Twee kilometer verder heeft de zon mijn schoenen alweer droog gebrand.
Tot Fornovo waren er wel wat heuveltjes maar was het nooit echt steil klimmen. Maar voor ons zien we de bergen al liggen en we mogen echt steil beginnen klimmen. We gaan langs de nodige haarspeldbochten om zo de heuvel voorbij de stad over te geraken. Eenmaal boven mogen we alweer even steil afdalen. Ik hou het iets verder voor bekeken, maar ben toch wel blij dat ik deze paar honderd hoogtemeters nog meegenomen heb vandaag. Morgen staat er immers nog veel extremer klimwerk op het programma, en dan hebben we dit alvast gehad.
Alle foto's van vandaag vind je hier: https://photos.app.goo.gl/FTMtLCXWXcgeXCFe8.
Related posts
{getCard} $type={post} Via Francigena: Fiorenzuola - Costamezzana{getCard} $type={post} Via Francigena: Fornovo - Berceto