Deze etappe stond al lang op de planning maar het was wachten tot ik eens tijdens de week richting Frankrijk kon gaan. De Kerstvakantie is daar het ideale moment voor, dus moest het er nu eindelijk maar eens van komen. Ik vertrek vrij vroeg, en na een rit vol mistbanken en laagstaande zonnen sta ik rond half 10 in Guignicourt. Hier was ik vroeger ook al een paar keer toen ik de Via Francigena liep. Het station ligt een kilometer van de snelweg en je kan er gemakkelijk parkeren, dus het is een ideale uitvalsbasis voor alle etappes hier in de buurt.
Vandaag loop ik 30 kilometer van Guignicourt naar Reims. Het is een combinatiewandeling: de eerste 9 kilometer tot Neufchâtel-sur-Aisne loop ik over de GR12 die onderweg is van Amsterdam naar Parijs. In Neufchâtel-sur-Aisne pik ik dan aan de brug over het Canal Latéral à l'Aisne de GR654 op die op weg is naar Reims en Compostela. Vanavond kan ik dan gemakkelijk de trein terug nemen. Tijdens de week is er 's avonds elk uur een trein dus dat moet vlot lukken. En zo loop ik vandaag een stukje dicht van het gat dat ik gelaten had op de GR12, en loop ik het stukje dat ik nog niet gelopen had van de GR654. Twee vliegen in 1 klap dus.
De wandeling begint met een vrij recht stuk van een kilometer of 8. Op de kaart lijkt het alsof het vlak naast de grote weg loopt maar in de praktijk van dat reuzegoed mee. Het is een afgescheiden en onverhard pad dat we voor de voeten krijgen. Ik ben wel blij dat het koud is vandaag en dat de ondergrond dus nog bevroren is. Dat maakt wandelen door modderpoelen toch iets gemakkelijker.
Links en recht van het pad zijn er mooie plassen waar in het voorjaar waarschijnlijk veel watervogels te zien gaan zijn. Nu is het er maar stil, want het is veel te koud voor die beestjes.
In Neufchâtel-sur-Aisne mogen we een stukje langs het kanaal lopen langs een mooi en alweer onverhard pad. Heel mooi en stil is het hier en de vrieskou zorgt voor prachtige taferelen. Het is hier echt genieten en om een of andere reden gaat het wandelen vandaag supervlot. Ik voel geen vermoeidheid, en dat is best een aangenaam gevoel.
Na een paar kilometer mogen we het kanaal loslaten en gaan we door de boerenbuiten en dwars door de velden wandelen. Het is hier best heuvelachtig dus zitten er een paar venijnige klimmetjes in de tocht. Maar als je eenmaal boven bent dan zie je kilometersver waar je naartoe moet. Het pad strekt zich eindeloos voor je uit zodat je niet anders kan dan het verstand op 0 zetten en gewoon doorgaan. Dit voelt alsof je op een loopband staat te wandelen, je gaat maar door, en je lijkt geen meter op te schieten.
Langs nog een paar mooie dorpjes en een stukje over een heel rustige weg komen we dan aan in Berméricourt. We lopen langs het station van Loivre zodat je eventueel ook hier kan stoppen als je vindt dat het genoeg geweest is voor vandaag. Je geraakt van hier heel gemakkelijk met de trein in Reims of in Laon (en morgenvroeg weer terug) als je een slaapplek zou zoeken.
Even voorbij het station pikken we een nieuw kanaal op dat we de komende dagen nog veel gaan zien. Het gaat om het "Canal de l'Aisne à la Marne", dus zoiets als het kanaal van de Aisne naar de Marne. En dat treft, want we zijn op weg naar het departement van de Marne. Die zullen we pas binnen een dag of 3 (en binnen een dikke 50 kilometer) tegenkomen in Condé-sur-Marne. Wen er dus maar alvast aan, want dit kanaal zal onze leidraad zijn de komende dagen en we zullen regelmatig lange stukken langs dit kanaal lopen. En als je denkt dat het gedaan is met kanalen eenmaal we bij de Marne zijn, dan denk je maar meteen iets anders. Ze hebben daar namelijk zoiets als een "Canal Latéral à la Marne" in de aanbieding, maar dat is allemaal toekomstmuziek.
Meestal heeft een kanaal een verhard "jaagpad" of "chemin de halage" zoals ze dat hier noemen. Vroeger moesten de paarden over dit pad de schepen voorttrekken, maar nu komen er op dit kanaal vooral plezierbootjes en wordt dit pad door pelgrims en wielertoeristen gebruikt. Het kan verkeren.
Wandelen langs een kanaal vind ik altijd rustgevend. Ja, het is eindeloos rechtdoor, maar regelmatig kom je een sluis tegen of kom je langs hele mooie stukjes natuur. Er is altijd wel wat te zien en mij gaat het alleszins niet snel vervelen. We hopen voor u hetzelfde, want de komende dagen zal je veel meer kanalen zien dan je lief is.
Ik verwonder me over hoe ingenieus ze deze kanalen aangelegd hebben. Soms zijn er een paar sluizen vlak bij mekaar, soms lijken we op een verhoog te lopen, soms ligt het kanaal diep ingeslepen in de grond. Het moet een gigantisch werk geweest zijn om dit aan te leggen ergens in de eerste helft van de 19e eeuw. Het was trouwens Napoleon die besliste dat er hier een kanaal moest komen, hoewel het daarna nog wel een tijdje duurde voor men er echt aan begon. Dus behalve alleen maar veldslagen winnen, heeft die nog wel meer grote werken laten uitvoeren die nu nog altijd te zien zijn overal in Frankrijk.
Meestal is er naast zo'n kanaal dus een verhard pad maar vandaag gaat er een groot stuk onverhard. Dat maakt dit best een aangenaam stuk, hoewel het natuurlijk altijd rechtdoor is. Je GPS kan je wel thuislaten op dit stukje van de route.
Even voor Reims komt dan plots de Via Francigena ons vervoegen. Een goeie week zullen de 2 pelgrimsroutes samen verder lopen, tot de Via Francigena richting Zwitserland en richting Alpen zal afslaan, terwijl de GR654 verder trekt richting Compostela en de Pyreneeën. Ik hou het voor bekeken voor vandaag, wandel naar het station en neem een trein terug naar mijn auto.
Alle foto's van vandaag vind je hier: https://photos.app.goo.gl/8hstAkz1KheMgKYMA.
Links en recht van het pad zijn er mooie plassen waar in het voorjaar waarschijnlijk veel watervogels te zien gaan zijn. Nu is het er maar stil, want het is veel te koud voor die beestjes.
In Neufchâtel-sur-Aisne mogen we een stukje langs het kanaal lopen langs een mooi en alweer onverhard pad. Heel mooi en stil is het hier en de vrieskou zorgt voor prachtige taferelen. Het is hier echt genieten en om een of andere reden gaat het wandelen vandaag supervlot. Ik voel geen vermoeidheid, en dat is best een aangenaam gevoel.
Langs nog een paar mooie dorpjes en een stukje over een heel rustige weg komen we dan aan in Berméricourt. We lopen langs het station van Loivre zodat je eventueel ook hier kan stoppen als je vindt dat het genoeg geweest is voor vandaag. Je geraakt van hier heel gemakkelijk met de trein in Reims of in Laon (en morgenvroeg weer terug) als je een slaapplek zou zoeken.
Meestal heeft een kanaal een verhard "jaagpad" of "chemin de halage" zoals ze dat hier noemen. Vroeger moesten de paarden over dit pad de schepen voorttrekken, maar nu komen er op dit kanaal vooral plezierbootjes en wordt dit pad door pelgrims en wielertoeristen gebruikt. Het kan verkeren.
Ik verwonder me over hoe ingenieus ze deze kanalen aangelegd hebben. Soms zijn er een paar sluizen vlak bij mekaar, soms lijken we op een verhoog te lopen, soms ligt het kanaal diep ingeslepen in de grond. Het moet een gigantisch werk geweest zijn om dit aan te leggen ergens in de eerste helft van de 19e eeuw. Het was trouwens Napoleon die besliste dat er hier een kanaal moest komen, hoewel het daarna nog wel een tijdje duurde voor men er echt aan begon. Dus behalve alleen maar veldslagen winnen, heeft die nog wel meer grote werken laten uitvoeren die nu nog altijd te zien zijn overal in Frankrijk.
Even voor Reims komt dan plots de Via Francigena ons vervoegen. Een goeie week zullen de 2 pelgrimsroutes samen verder lopen, tot de Via Francigena richting Zwitserland en richting Alpen zal afslaan, terwijl de GR654 verder trekt richting Compostela en de Pyreneeën. Ik hou het voor bekeken voor vandaag, wandel naar het station en neem een trein terug naar mijn auto.
Alle foto's van vandaag vind je hier: https://photos.app.goo.gl/8hstAkz1KheMgKYMA.
