De Escapardenne Lee Trail in Luxemburg staat al eeuwen op mijn verlanglijstje maar eindelijk kan ik er aan beginnen. Ik parkeer me in Bourscheid bij de kerk en neem de gratis bus tot in Ettelbruck. Alle openbaar vervoer is volledig gratis in Luxemburg en de dienstregeling van de bussen vind je op https://www.mobiliteit.lu.
De Lee Trail loopt door een fantastisch mooi stuk van Luxemburg en heeft volledig terecht het "best of europe" certificaat gekregen. Het is wel een pittige wandeling want op de 50 kilometer die de tocht lang is moet er dik 2000 meter geklommen worden. Vandaag staat daar zo'n 1100 meter van op het programma. Ik loop dus een kleine 25 kilometer met onderweg 1100 hoogtemeters, dat is doenbaar maar toch wel stevig. De beklimmingen zijn dan ook nog eens vrij steil zodat het er echt wel in hakt.
De afgelopen weken heb ik me op de GR5 in de Vogezen geamuseerd (nog zo'n "best of europe" route trouwens). Ook daar deed ik veel hoogtemeters, maar daar was het veel meer geleidelijk klimmen met regelmatig wat min of meer vlakke kilometers om te bekomen. Hier is het echt permanent op en af zonder mogelijkheid tot recupereren onderweg. Onderschat de wandeling dus zeker niet. Ik doe de tocht in 2 etappes, maar je kan ze net zo goed in 3 etappes opsplitsen. Etappe 1 eindigt dan bij het station van Michelau waar je zeker ergens je auto kwijt kan. Zowat elk uur heb je hier een trein naar de start van de route. Dan is die etappe dik 15 kilometer lang met zo'n 500 hoogtemeters.
De wandeling begint vandaag meteen pittig. We lopen van bij het station van Ettelbruck 500 meter min of meer vlak en dan staat de eerste steile beklimming al meteen op het programma. Gelukkig duurt het niet lang, maar het zet wel de toon voor vandaag. We worden langs smalle paadjes tussen de velden en door dichte bossen gestuurd. Het is hier mooi maar je merkt meteen ook dat er geen meter vlak tussen zit. We klimmen stevig en net wanneer we boven op de heuvel zijn kunnen alweer beginnen afdalen. Eerst mochten we nog even genieten van prachtige uitzichten, maar al gauw gaat het steil naar beneden tot bij de Sauer. Dit riviertje is trouwens de leidraad voor de rest van de route. Telkens zullen we klimmen tot een mooi uitzichtspunt om dan weer naar beneden te duiken.
De eerste paar kilometer krijgt de route gezelschap van de "Sentier Adrien Ries". Dat is ook een lange afstandsroute van een kleine 50 kilometer en echt een aanrader voor als je niet genoeg kan krijgen van deze omgeving.
Na een paar min of meer vlakke kilometers kan dan de steile klim beginen tot aan het uitzichtspunt van de Predigtstuhl. Na een kilometer of 10 sta je daar te staren naar de Sauer die ergens heel diep in de vallei loopt. De afgelopen kilometers waren dus toch niet zo vlak als het leek, we hebben alweer bijna 200 meter geklommen ondertussen. Het uitzichtspunt ligt trouwens niet op de top van de berg maar een vijftigtal meter lager. Je mag dus heel steil afdalen tot het uitzichtspunt en dan alweer stevig klimmen tot je weer boven op de heuvelrug bent. Dat hakt er alweer stevig in.
Gelukkig is er dan even een klein rustpuntje in de route en mogen we een paar kilometer echt vlak lopen. Dat doet deugd, ik kan eindelijk weer eens op adem komen.
Al gauw gaat het echter in dalende lijn en mogen we extreem steil gaan afdalen tot aan de kerk van Michelau. Aan de kerk is er een bankje onder de boom, en daar eet ik mijn chocoladekoeken op. Ik geniet er van om even een half uurtje te rusten, want de tocht is voor mij nog niet gedaan.
Vanuit Michelau kan je het eindpunt van de route voor vandaag zien liggen boven op de berg. En ja, als we eenmaal het dorp uitlopen mag de beklimming alweer beginnen. Het gaat steil omhoog, eerst over de weg, maar dan over onverharde paden door het veld. Op de tegenoverliggenden heuvel zien we het prachtig gerestaureerde kasteel van Bourscheid liggen. Maar wij moeten verder klimmen tot op een prachtig uitzichtspunt alweer.
Even mag er afgedaald worden maar we blijven een tijdje op deze hoogte hangen dan. Het is echt mooi hier en even later staan we op het volgende prachtig uitzichtspunt waar je de Saurer een bocht van 180 graden ziet maken diep in de vallei. Je ziet ook een bruggetje over de rivier, heel klein in de diepte. En je raadt het al, we mogen afdalen tot aan de rivier. Extreem steil is het hier en we mogen de 200 meter die we zonet geklommen waren alweer afdalen.
Halfweg is er nog een mooi uitzichtspunt, maar we moeten verder. Eenmaal beneden steken we de Sauer nog maar eens over. Hier is ook een camping voor als je zou willen. Het is helemaal niet nodig om je tent over al deze heuvels mee te sleuren, maar sommige mensen kamperen nu eenmaal graag. Je kan net zo goed een van de vele gratis bussen of treinen nemen en ergens comfortabel slapen. Of misschien word ik gewoon oud en ben ik gesteld op mijn comfort. Dat kan natuurlijk ook.
Maar goed, ons einddoel lag dus boven op de berg en we zijn nu net zo'n 200 meter afgedaald tot bij de rivier. Dan weten we wat er ons te wachten staat. Even mogen we de Sauer volgen, maar al gauw smijten ze ons de volgende beklimming voor de voeten. Deze is stevig en ik ben echt blij dat er halfweg een bankje staat om even te rusten.
Ik voel me echt moe en het klimmen gaat dus vrij traag maar ik geraak uiteindelijk boven. Alweer worden we onderweg op mooie uitzichten getracteerd, maar ik ben vooral blij dat ik bijna aan mijn auto ben. Het is warm vandaag en ik begin uitgeput te geraken. Maar uiteindelijk geraak ik toch boven, al de training van de afgelopen maanden helpt toch denk ik.
Al bij al een fantastisch mooie eerste etappe,maar onderschat ze niet. Het is echt pittig. Als je niet gewend bent om lange afstanden met stevige hoogteverschillen te lopen, splits de tocht dan beter op in 3 etappes. Dat loopt iets aangenamer denk ik. Ik had voor de wandeling zoiets van "voor 15 kilometer ga ik niet naar Luxemburg rijden", maar misschien was dat toch achteraf bekeken dus wel een goed idee geweest.
Alle fotootjes van vandaag vind je hier: https://photos.app.goo.gl/YWhyeyu2ndUtMnzw6
De Lee Trail loopt door een fantastisch mooi stuk van Luxemburg en heeft volledig terecht het "best of europe" certificaat gekregen. Het is wel een pittige wandeling want op de 50 kilometer die de tocht lang is moet er dik 2000 meter geklommen worden. Vandaag staat daar zo'n 1100 meter van op het programma. Ik loop dus een kleine 25 kilometer met onderweg 1100 hoogtemeters, dat is doenbaar maar toch wel stevig. De beklimmingen zijn dan ook nog eens vrij steil zodat het er echt wel in hakt.
De afgelopen weken heb ik me op de GR5 in de Vogezen geamuseerd (nog zo'n "best of europe" route trouwens). Ook daar deed ik veel hoogtemeters, maar daar was het veel meer geleidelijk klimmen met regelmatig wat min of meer vlakke kilometers om te bekomen. Hier is het echt permanent op en af zonder mogelijkheid tot recupereren onderweg. Onderschat de wandeling dus zeker niet. Ik doe de tocht in 2 etappes, maar je kan ze net zo goed in 3 etappes opsplitsen. Etappe 1 eindigt dan bij het station van Michelau waar je zeker ergens je auto kwijt kan. Zowat elk uur heb je hier een trein naar de start van de route. Dan is die etappe dik 15 kilometer lang met zo'n 500 hoogtemeters.
De wandeling begint vandaag meteen pittig. We lopen van bij het station van Ettelbruck 500 meter min of meer vlak en dan staat de eerste steile beklimming al meteen op het programma. Gelukkig duurt het niet lang, maar het zet wel de toon voor vandaag. We worden langs smalle paadjes tussen de velden en door dichte bossen gestuurd. Het is hier mooi maar je merkt meteen ook dat er geen meter vlak tussen zit. We klimmen stevig en net wanneer we boven op de heuvel zijn kunnen alweer beginnen afdalen. Eerst mochten we nog even genieten van prachtige uitzichten, maar al gauw gaat het steil naar beneden tot bij de Sauer. Dit riviertje is trouwens de leidraad voor de rest van de route. Telkens zullen we klimmen tot een mooi uitzichtspunt om dan weer naar beneden te duiken.
De eerste paar kilometer krijgt de route gezelschap van de "Sentier Adrien Ries". Dat is ook een lange afstandsroute van een kleine 50 kilometer en echt een aanrader voor als je niet genoeg kan krijgen van deze omgeving.
Na een paar min of meer vlakke kilometers kan dan de steile klim beginen tot aan het uitzichtspunt van de Predigtstuhl. Na een kilometer of 10 sta je daar te staren naar de Sauer die ergens heel diep in de vallei loopt. De afgelopen kilometers waren dus toch niet zo vlak als het leek, we hebben alweer bijna 200 meter geklommen ondertussen. Het uitzichtspunt ligt trouwens niet op de top van de berg maar een vijftigtal meter lager. Je mag dus heel steil afdalen tot het uitzichtspunt en dan alweer stevig klimmen tot je weer boven op de heuvelrug bent. Dat hakt er alweer stevig in.
Gelukkig is er dan even een klein rustpuntje in de route en mogen we een paar kilometer echt vlak lopen. Dat doet deugd, ik kan eindelijk weer eens op adem komen.
Al gauw gaat het echter in dalende lijn en mogen we extreem steil gaan afdalen tot aan de kerk van Michelau. Aan de kerk is er een bankje onder de boom, en daar eet ik mijn chocoladekoeken op. Ik geniet er van om even een half uurtje te rusten, want de tocht is voor mij nog niet gedaan.
Vanuit Michelau kan je het eindpunt van de route voor vandaag zien liggen boven op de berg. En ja, als we eenmaal het dorp uitlopen mag de beklimming alweer beginnen. Het gaat steil omhoog, eerst over de weg, maar dan over onverharde paden door het veld. Op de tegenoverliggenden heuvel zien we het prachtig gerestaureerde kasteel van Bourscheid liggen. Maar wij moeten verder klimmen tot op een prachtig uitzichtspunt alweer.
Even mag er afgedaald worden maar we blijven een tijdje op deze hoogte hangen dan. Het is echt mooi hier en even later staan we op het volgende prachtig uitzichtspunt waar je de Saurer een bocht van 180 graden ziet maken diep in de vallei. Je ziet ook een bruggetje over de rivier, heel klein in de diepte. En je raadt het al, we mogen afdalen tot aan de rivier. Extreem steil is het hier en we mogen de 200 meter die we zonet geklommen waren alweer afdalen.
Halfweg is er nog een mooi uitzichtspunt, maar we moeten verder. Eenmaal beneden steken we de Sauer nog maar eens over. Hier is ook een camping voor als je zou willen. Het is helemaal niet nodig om je tent over al deze heuvels mee te sleuren, maar sommige mensen kamperen nu eenmaal graag. Je kan net zo goed een van de vele gratis bussen of treinen nemen en ergens comfortabel slapen. Of misschien word ik gewoon oud en ben ik gesteld op mijn comfort. Dat kan natuurlijk ook.
Maar goed, ons einddoel lag dus boven op de berg en we zijn nu net zo'n 200 meter afgedaald tot bij de rivier. Dan weten we wat er ons te wachten staat. Even mogen we de Sauer volgen, maar al gauw smijten ze ons de volgende beklimming voor de voeten. Deze is stevig en ik ben echt blij dat er halfweg een bankje staat om even te rusten.
Ik voel me echt moe en het klimmen gaat dus vrij traag maar ik geraak uiteindelijk boven. Alweer worden we onderweg op mooie uitzichten getracteerd, maar ik ben vooral blij dat ik bijna aan mijn auto ben. Het is warm vandaag en ik begin uitgeput te geraken. Maar uiteindelijk geraak ik toch boven, al de training van de afgelopen maanden helpt toch denk ik.
Al bij al een fantastisch mooie eerste etappe,maar onderschat ze niet. Het is echt pittig. Als je niet gewend bent om lange afstanden met stevige hoogteverschillen te lopen, splits de tocht dan beter op in 3 etappes. Dat loopt iets aangenamer denk ik. Ik had voor de wandeling zoiets van "voor 15 kilometer ga ik niet naar Luxemburg rijden", maar misschien was dat toch achteraf bekeken dus wel een goed idee geweest.
Alle fotootjes van vandaag vind je hier: https://photos.app.goo.gl/YWhyeyu2ndUtMnzw6