Het heeft lang geduurd voor ik eindelijk nog eens in Engeland geraakt ben. De voorbije jaren heb ik deze pelgrimstocht gelopen van Calais tot ergens in Italië maar die eerste etappe was er nog altijd over geschoten. Maar eindelijk is het nu zo ver: we maken een klein familie-uitstapje richting Canterbury tijdens de Paasvakantie en ik mag 2 keer de familie achterlaten om een stukje gaan wandelen. Ik liep gisteren de etappe van Shepherdswell tot in Dover, en vandaag ga ik de eerste etappe van deze pelgrimstocht lopen.
Wil je zelf met de auto naar Engeland en het Engelse stuk van de tocht maken dan kan je parkeren op het eind van Approach Road in Shepherdswell. Hier, bij de speeltuin, vind je zeker een plekje om je auto achter te laten. We zijn hier zowat halfweg de tocht en ook vlakbij het station van Shepherdswell, met prima verbindingen naar Canterbury en naar Dover. Wil je toch in Canterbury parkeren, kies dan misschien voor P&R New Dover Road van waar je met de gratis bus op een paar minuutjes in het centrum van Canterbury staat.
's Morgens bezoeken we de prachtige kathedraal van Canterbury, waarna ik op pad ga. Ik word iets na de middag opgepikt bij het station van Shepherdswell. Dat betekent dat ik vandaag zo'n 16 kilometer (of 10 mijl zoals ze hier nog altijd lijken te zeggen) mag lopen door de prachtige Engelse boerenbuiten. En dat het hier mooi is dan is een understatement. Ik moet toch echt meer deze richting uit komen, het is hier fantastisch en er liggen hier in Engeland nog zo veel mooie tochten op mij te wachten. De Pennine Way, de Southern Upland Way en de Cleveland Way om er maar een paar te noemen stonden al heel hoog op mijn todo-lijstje maar ze zijn na vandaag nog een paar plaatsen gestegen.
Ik begin vandaag mijn tocht aan de mooie kathedraal van Canterbury. Gisterenavond was ik al op zoek gegaan naar de wegwijzer naar Rome die hier in het gras rond de kerk verstopt ligt en had ik ook dit prachtige gebouw bezocht. Als je niet in de kathedraal wil zijn dan kan je 's avonds prima een wandelingetje rond de kerk maken en de mooiste plekjes bewonderen.
We worden meteen Canterbury uitgeloodsd en na een oude ruine, een gevangenis en een paar scholen gepasseerd te zijn komen we op "Pelgrims Road" uit. En die mogen we volgen. Het voelt best goed om op deze weg te lopen waar al eeuwenlang pelgrims liepen als ze aan hun epische tocht begonnen. De eerste kilometers zijn nog tussen de huizen maar al gauw mogen we op een heel rustig weggetje door de velden lopen.
Eigenlijk over een lange rechte weg komen we aan in Patrixbourne waar er een mooi kerkje is met zo'n typisch kerkhof met half vervallen graven er rond. Ik loop wat rond op het kerkhof en wil een foto nemen van de ingang van de kerk als ik plots voel dat er iemand naast me staat. Ik kijk, en nee, er is echt niemand in de buurt. Ik geloofde niet in geesten, maar misschien kan ik nu wel begrijpen dat mensen beweren dat ze er gezien hebben. Ik was eigenlijk van plan om hier even uit te rusten op een bankje, maar mijn haar stond recht overeind, dus heb ik maar beslist om snel een paar kilometer verder te lopen.
En dat was eigenlijk niet zo'n slecht plan. Na het dorp mag je dwars door de wei omhoog lopen tot op de top van een kleine berg. En van hier heb je een prachtig uitzicht op de omgeving, waarvan je echt kan genieten vanop een strategisch ideaal geplaatst bankje.
De volgende kilometers lopen wat mij betreft te dicht bij de snelweg, zodat je wel wat last hebt van lawaai. Maar we moeten nu eenmaal richting Dover, net zoals de snelweg, dus zal die onvermijdelijk altijd wel ergens in de buurt zijn. Gelukkig mogen we een kilometer of 2 verder weer wat verder van de snelweg door de velden lopen.
Onderweg moet ik 2 Amerikaanse toeristen nog duidelijk maken dat als er een hek op je pad staat, dat je dat dan echt mag openmaken en de route volgen, desnoods dwars door het veld. En nee, niemand gaat je daarvoor doodschieten. Toen ze zagen dat ik het fluitend deed, volgden ze uiteindelijk toch twijfelend.
En zo gaat het langs mooie kunstwerkjes richting Womenswold. Dit is een prachtig dorpje met een schattig kerkje waar je indien je dat wil een pelgrims-stempel kan scoren. Gewoon de kerk binnengaan en hij ligt daar op een tafeltje op je te wachten. Ik doe daar niet aan mee, maar ieder zijn ding zou ik denken. Ik wandel de route voor mezelf, niet om aan iemand te bewijzen waar ik allemaal geweest ben.
Hierna is het nog maar een kort stukje tot aan het volgende dorpje, waarna we langs heel mooie weggetjes tot in Shepherdswell mogen lopen. Gisteren liep ik etappe 2, en vandaag word ik hier opgepikt, waarna ik weer naar huis moet.
De foto's van vandaag vind je hier: https://photos.app.goo.gl/bmaJ59YjV9hJfYdu7.
's Morgens bezoeken we de prachtige kathedraal van Canterbury, waarna ik op pad ga. Ik word iets na de middag opgepikt bij het station van Shepherdswell. Dat betekent dat ik vandaag zo'n 16 kilometer (of 10 mijl zoals ze hier nog altijd lijken te zeggen) mag lopen door de prachtige Engelse boerenbuiten. En dat het hier mooi is dan is een understatement. Ik moet toch echt meer deze richting uit komen, het is hier fantastisch en er liggen hier in Engeland nog zo veel mooie tochten op mij te wachten. De Pennine Way, de Southern Upland Way en de Cleveland Way om er maar een paar te noemen stonden al heel hoog op mijn todo-lijstje maar ze zijn na vandaag nog een paar plaatsen gestegen.
We worden meteen Canterbury uitgeloodsd en na een oude ruine, een gevangenis en een paar scholen gepasseerd te zijn komen we op "Pelgrims Road" uit. En die mogen we volgen. Het voelt best goed om op deze weg te lopen waar al eeuwenlang pelgrims liepen als ze aan hun epische tocht begonnen. De eerste kilometers zijn nog tussen de huizen maar al gauw mogen we op een heel rustig weggetje door de velden lopen.
De volgende kilometers lopen wat mij betreft te dicht bij de snelweg, zodat je wel wat last hebt van lawaai. Maar we moeten nu eenmaal richting Dover, net zoals de snelweg, dus zal die onvermijdelijk altijd wel ergens in de buurt zijn. Gelukkig mogen we een kilometer of 2 verder weer wat verder van de snelweg door de velden lopen.
En zo gaat het langs mooie kunstwerkjes richting Womenswold. Dit is een prachtig dorpje met een schattig kerkje waar je indien je dat wil een pelgrims-stempel kan scoren. Gewoon de kerk binnengaan en hij ligt daar op een tafeltje op je te wachten. Ik doe daar niet aan mee, maar ieder zijn ding zou ik denken. Ik wandel de route voor mezelf, niet om aan iemand te bewijzen waar ik allemaal geweest ben.
Hierna is het nog maar een kort stukje tot aan het volgende dorpje, waarna we langs heel mooie weggetjes tot in Shepherdswell mogen lopen. Gisteren liep ik etappe 2, en vandaag word ik hier opgepikt, waarna ik weer naar huis moet.
De foto's van vandaag vind je hier: https://photos.app.goo.gl/bmaJ59YjV9hJfYdu7.
