GR14 Etappe 7: Saint-Hubert - Grupont

Ik heb een heel aantal wandelingen op mijn todo lijst staan die tijdens de week gewandeld moeten worden. In deze streek in Wallonië is het busvervoer tijdens het weekend bedroevend slecht, maar tijdens de week lukt het meestal wel om de verplaatsing te maken. Ik heb nog een paar dagen vakantie van vorig jaar die dringend op moeten, dus geniet ik vandaag van het mooie weer en trek ik richting Grupont. Daar neem ik iets voor 10u een bus tot in Saint-Hubert. De routeplanner vind je zoals steeds op de site of in de heel slechte app van de TEC. Contactloos betalen op de bus is hier nog niet uitgevonden maar je kan zonder problemen cash betalen bij de chauffeur. Zorg wel dat je min of meer gepast kan betalen, dus probeer niet met een briefje van 20 euro of groter want dat gaat niet lukken...

Grupont is maar een klein gehuchtje maar er is wel een treinstation waar ik voor de volgende etappes graag gebruik van zal maken. De tocht is vandaag met net geen 20 kilometer dan ook niet zo heel lang of zwaar, maar het belooft wel een prachtige tocht door de natuur te worden.

Saint-Hubert is uiteraard de hoofdstad van de jacht, maar het jachtseizoen is ondertussen toch al weer een paar weken gesloten. Het zou dus rustig moeten zijn in de Ardeense bossen vandaag en met wat geluk kom ik dan ook een paar everzwijntjes tegen.

De wandeling begint in de vallei in Saint Hubert en we moeten dus meteen stevig klimmen om weer wat hoogte te maken. Na een kleine 2 kilometers staan de eerste 100 hoogtemeters op de teller. Gelukkig wordt het daarna veel gemakkelijker wandelen. Het gaat nog wat op en af, maar eigenlijk heb je het moeilijkste stuk van de tocht dan wel gehad. Tijdens de klim stop ik regelmatig om mooie fotootjes te nemen van de abdij van Saint Hubert die daar in de vallei ligt te pronken. En uiteraard is dat ook ideaal om even op adem te komen en even die hartslag weer onder controle te krijgen.

Na eerst nog wat door de weides gelopen te hebben duiken we voor de rest van de dag "La Grande Forêt de Saint-Hubert" in. En dat bos is echt groot. Je kan hier echt uren lopen zonder een weg te passeren of andere mensen tegen te komen. Gsm-ontvangst is er nauwelijks en dat maakt het hier echt wel fijn.

Onderweg kom je nog een monument voor koning Albert 1 tegen. Die was blijkbaar ook verzot op die woud en ging hier regelmatig alleen op pad. Tot hij van de rots in Marche-les-Dame viel uiteraard. Het monument wordt momenteel vooral onderhouden door evenzwijnen, als ik op de vraatsporen af mag gaan.

Over vooral half-verharde weggetjes is het best wel fijn wandelen in het bos. Het gaat nu lichtjes bergaf en dat maakt het echt gemakkelijk lopen. Na even de drukke weg gepasseerd te zijn ter hoogte van het "Musée de la Vie rurale en Wallonie", het Waalse Bokrijk dus eigenlijk, moeten er nog 2 stevige beklimmingen verteerd worden. We komen nu op het grondgebied van Nassogne en ook hier is het grootste gedeelte van het land bedekt met een dicht woud.

Het is stevig klimmen maar eigenlijk best te doen. Je moet 2 keer een kleine 100 meter overbruggen, maar gelukkig zijn er op strategische plekken bankjes neergezet waar je even op adem kan komen. Door de velden loop ik tot in Grupont, waar ik mijn auto achtergelaten had. Volgende keer kan ik de trein nemen tot aan het kleine stationnetje hier, en zo een tweedaagse tot in Bouillon op poten zetten. Maar dat zal nog even moeten wachten, eerst heb heb ik nog een paar andere tochten op mijn planning staan.

Alle foto's van vandaag die vind je hier: https://photos.app.goo.gl/nBoH2pTiD4RPeks29.