Vandaag wordt er gewerkt op de E40 tussen Brussel en Gent maar de Dutch Mountain Trail moet nu echt wel eens afgewerkt worden dus trotseer ik de files om richting Eygelshoven te rijden. Ik parkeer me probleemloos op de nieuwe carpoolparking aan het station van Eygelshoven. Google maps kent deze parking nog niet, maar ze bestaat wel degelijk en is prima geschikt om je auto een tijdje te laten staan.
Parkeren is dus geen enkel probleem vandaag en na een ontspannen rit van een dikke 2 uur kan ik beginnen wandelen. We worden meteen de rimboe ingestuurd en daar blijkt het zoals steeds in de herfst extreem glad te zijn. Het heeft hard geregend dus we lopen over modder, voeg daar nog wat rottende bladeren bij en je hebt een cocktail die elke afdaling tot een avontuur maakt. Bijna kon ik er na 200 meter mee ophouden want ik ging stevig onderuit op de eerste afdaling van de dag.
Ik heb toch maar doorgezet en daar ben ik achteraf gezien wel blij om. De eerste 10 kilometers van de trail zijn echt heel mooi. We maken stevige klimmetjes, lopen door mooie bossen en langs prachtige waterplassen. Het is hier echt genieten van de omgeving. Even moet er een extreem steile beklimming overwonnen worden en dat is door de modder best wel avontuurlijk. Gelukkig zijn er uitstekende wortels en takken om je aan vast te houden als je nog maar eens onderuit gaat.
De laatste paar honderd meter van de beklimming van de eerste stevige berg van vandaag is echt niet te doen. Ik probeer naar boven te lopen maar glijd 2 meter naar beneden voor elke meter die ik naar boven geraak. Gelukkig is er een min of meer vlakke weg die me iets verder weer op het pad uit laat komen. Het is een beetje valsspelen, maar in deze weersomstandigheden zat er niks anders op dan een stukje van het pad te laten voor wat het is. Het moet nog een beetje veilig blijven ook natuurlijk.
We lopen hier vooral over smalle kronkelpaadjes door de woeste natuur en het is hier echt mooi. Voor ik het weet zijn er 10 kilometers van de tocht afgelegd en dan verandert de omgeving plots. We lopen Duitsland binnen en daar lopen we plots door grote weiden. Koeien staan er in de winter natuurlijk niet in, maar het is toch opmerkelijk dat het landschap plots zo anders is.
Op de grens komen we ook een aantal tank-versperringen tegen uit de tweede wereldoorlog. Als je dan bedenkt dat er momenteel in Oekraine net zo'n versperringen gebouwd worden dan word je toch even stil.
Waar je tijdens het eerste deel van de route om de paar honderd meter een afslag moest nemen kan je nu ongestoord 4 kilometer rechtdoor lopen. Het is anders, maar het heeft ook wel wat.
Zonder veel problemen kom ik uiteindelijk aan in Vaals. Ik neem de bus tot in Heerlen en dan de trein tot in Eygelshoven. En dan mag de terugweg beginnen. Het begint te regenen, en regen gecombineerd met de duisternis zorgt voor enorm veel ongevallen en files. Maar uiteindelijk geraak ik thuis. De Dutch Mountain Trail is klaar, het was zeker de moeite.
Het album met alle foto's van vandaag vind je hier: https://photos.app.goo.gl/VoyHwQcJzynb4ZQh7.
We lopen hier vooral over smalle kronkelpaadjes door de woeste natuur en het is hier echt mooi. Voor ik het weet zijn er 10 kilometers van de tocht afgelegd en dan verandert de omgeving plots. We lopen Duitsland binnen en daar lopen we plots door grote weiden. Koeien staan er in de winter natuurlijk niet in, maar het is toch opmerkelijk dat het landschap plots zo anders is.
Waar je tijdens het eerste deel van de route om de paar honderd meter een afslag moest nemen kan je nu ongestoord 4 kilometer rechtdoor lopen. Het is anders, maar het heeft ook wel wat.
Het album met alle foto's van vandaag vind je hier: https://photos.app.goo.gl/VoyHwQcJzynb4ZQh7.
