De Dutch Mountain trail is een tocht die al heel lang op mijn verlanglijst staat, maar omdat ik met zoveel andere wandelingen bezig ben komt het er maar niet van om er aan te beginnen. Maar nu het volop jachtseizoen is en de bossen in Wallonië en Frankrijk zowat verboden terrein zijn kan ik het niet laten om toch eens naar Limburg af te zakken.
De eerste twee etappes van de Dutch Mountain Trail ga ik later dit jaar als een tweedaagse lopen, dus begin ik zoals zo vaak bij het eind. Ik loop vandaag de laatste etappe van de tocht, van Mheer tot in Maastricht, wat goed is voor zo'n 23 kilometer plezier. Onderweg heb je een veerpont over de Maas nodig en die vaart van april tot en met eind oktober. Het is ondertussen half oktober, vandaar dat ik vandaag dus voor deze etappe kies. Als de veerpont niet vaart dan moet je even omlopen langs de volgende brug, maar dat is een omweg van een kilometer of 8. De omweg gaat ook over mooie weggetjes langs de Maas maar dan wordt de wandeling wel heel lang natuurlijk. Op de facebook pagina van de veerpont "Eijsden - Lanaye" vind je of hij vaart vandaag.
De omgeving is hier echt een wandelparadijs. Van in Mheer wordt onmiddellijk voor prachtige paden gekozen en de eerste paar kilometer van de tocht gaan volledig onverhard. Het is uitkijken waar je loopt want er zijn best wel wat putten en stenen op het pad. Om het helemaal mooi te maken hebben de plensbuien van de afgelopen dagen voor nogal wat modder gezorgd. Bizar dat je hier over een soort van leem loopt waar het water allemaal op blijft staan, terwijl je 20 kilometer verderop bij de National Park Trail dan weer vooral zandvlaktes tegenkomt. Die National Park Trail is trouwens ook een aanrader als je die nog niet gelopen zou hebben en niet genoeg zou krijgen van deze omgeving.
Onderweg herken ik een aantal plekjes van toen ik de laatste etappe van de GR128 liep maar toch zijn grote stukken helemaal nieuw voor mij. Vooral de rust en de mooie uitzichten vanop de toppen van de heuvels zijn prachtig. Je kan eindeloos ver kijken en de terrils van de oude mijnsites rond Luik zijn te zien in het landschap.
Het eerste stuk van de tocht gaat ook voor een belangrijk deel door België. Je steekt vandaag een paar keer de grens over, soms kom je daarbij een oude grenspaal tegen, soms ook niet en dan loop je helemaal onverwacht plots weer in een ander land.
Ongeveer halfweg de wandeling kom je langs Eijsden. Dit is een mooi stadje waar je eventueel de tocht kan onderbreken. Met de trein kan je probleemloos naar Maastricht zodat je gemakkelijk de wandeling in 2 stukken kan opsplitsen als de tocht te zwaar zou zijn.
Wandel je toch verder dan kan je in Eijsden de overzetboot nemen naar Lanaye. Deze vaart van april tot oktober, wil je in de winter de tocht maken dan moet je omlopen langs de volgende brug en heb je een omweg van een kilometer of 8 aan je broek.
Ik kan gelukkig gemakkelijk mee vandaag en geniet van de overtocht over de rivier. Eenmaal aan de overkant mag je nog een stukje langs het water lopen, waarna je langs een paar avontuurlijke (maar helemaal ongevaarlijke) paden tot bij het sluizencomplex van Lanaye wandelt. Het is op deze plaats dat het Albertkanaal begint aan zijn tocht naar Antwerpen. Dat kanaal werd in het begin van de vorige eeuw gegraven om kolen en staal uit de fabrieken rond Luik naar de haven van Antwerpen te transporteren.
Maar wij volgen vandaag het kanaal niet, wij volgen een kilometer of 2 de Maas waarna we aan de spectaculaire beklimming van de Observant mogen beginnen. En die beklimming is best spectaculair en gaat op sommige plekken echt op handen en voeten. Voor mensen die minder goed te been zijn is het misschien wat overdreven. Zij kunnen beter van bij de sluizen van Lanaye het Albertkanaal volgen tot de brug in Kanne waar ze de GR5 kunnen oppikken en langs die weg naar boven wandelen. Dat is een stuk veiliger en het is ook best een mooi wandelingetje.
Maar goed, eenmaal boven kan je naar het hoogtepunt van de dag wandelen en dat is een gigantische oude mergelgroeve. Hier werd bijna 100 jaar lang kalk afgegraven om er cement van te maken, maar nu is het een prachtig stukje industrieel erfgoed dat stilletjesaan in een natuurgebied aan het veranderen is. Puur genieten is deze plek.
Met een steile trap loop je uit de groeve en dan sta je plots aan het eindpunt van het Pieterpad. Dat loopt dwars door Nederland, van helemaal in het noorden tot hier en is zowat het meest belopen lange afstandspad in Nederland. Op het eindpunt heb ik dus al gestaan, nu moet ik alleen nog eens tijd vinden om het pad zelf te lopen.
Na nog een mooie afdaling langs smalle paadjes komen we weer bij de Maas aan en kunnen de laatste paar kilometers gewandeld worden tot bij het station van Maastricht. Daar is een kwartier later een bus die me weer naar mijn auto brengt. Deze etappe zit er op, en dat smaakt zeker naar meer. Het album met daarin alle foto's van de wandeling vind je hier: https://photos.app.goo.gl/pLMign8ac3CHU15JA.
De eerste twee etappes van de Dutch Mountain Trail ga ik later dit jaar als een tweedaagse lopen, dus begin ik zoals zo vaak bij het eind. Ik loop vandaag de laatste etappe van de tocht, van Mheer tot in Maastricht, wat goed is voor zo'n 23 kilometer plezier. Onderweg heb je een veerpont over de Maas nodig en die vaart van april tot en met eind oktober. Het is ondertussen half oktober, vandaar dat ik vandaag dus voor deze etappe kies. Als de veerpont niet vaart dan moet je even omlopen langs de volgende brug, maar dat is een omweg van een kilometer of 8. De omweg gaat ook over mooie weggetjes langs de Maas maar dan wordt de wandeling wel heel lang natuurlijk. Op de facebook pagina van de veerpont "Eijsden - Lanaye" vind je of hij vaart vandaag.
De omgeving is hier echt een wandelparadijs. Van in Mheer wordt onmiddellijk voor prachtige paden gekozen en de eerste paar kilometer van de tocht gaan volledig onverhard. Het is uitkijken waar je loopt want er zijn best wel wat putten en stenen op het pad. Om het helemaal mooi te maken hebben de plensbuien van de afgelopen dagen voor nogal wat modder gezorgd. Bizar dat je hier over een soort van leem loopt waar het water allemaal op blijft staan, terwijl je 20 kilometer verderop bij de National Park Trail dan weer vooral zandvlaktes tegenkomt. Die National Park Trail is trouwens ook een aanrader als je die nog niet gelopen zou hebben en niet genoeg zou krijgen van deze omgeving.
Onderweg herken ik een aantal plekjes van toen ik de laatste etappe van de GR128 liep maar toch zijn grote stukken helemaal nieuw voor mij. Vooral de rust en de mooie uitzichten vanop de toppen van de heuvels zijn prachtig. Je kan eindeloos ver kijken en de terrils van de oude mijnsites rond Luik zijn te zien in het landschap.
Het eerste stuk van de tocht gaat ook voor een belangrijk deel door België. Je steekt vandaag een paar keer de grens over, soms kom je daarbij een oude grenspaal tegen, soms ook niet en dan loop je helemaal onverwacht plots weer in een ander land.
Ongeveer halfweg de wandeling kom je langs Eijsden. Dit is een mooi stadje waar je eventueel de tocht kan onderbreken. Met de trein kan je probleemloos naar Maastricht zodat je gemakkelijk de wandeling in 2 stukken kan opsplitsen als de tocht te zwaar zou zijn.
Wandel je toch verder dan kan je in Eijsden de overzetboot nemen naar Lanaye. Deze vaart van april tot oktober, wil je in de winter de tocht maken dan moet je omlopen langs de volgende brug en heb je een omweg van een kilometer of 8 aan je broek.
Ik kan gelukkig gemakkelijk mee vandaag en geniet van de overtocht over de rivier. Eenmaal aan de overkant mag je nog een stukje langs het water lopen, waarna je langs een paar avontuurlijke (maar helemaal ongevaarlijke) paden tot bij het sluizencomplex van Lanaye wandelt. Het is op deze plaats dat het Albertkanaal begint aan zijn tocht naar Antwerpen. Dat kanaal werd in het begin van de vorige eeuw gegraven om kolen en staal uit de fabrieken rond Luik naar de haven van Antwerpen te transporteren.
Maar wij volgen vandaag het kanaal niet, wij volgen een kilometer of 2 de Maas waarna we aan de spectaculaire beklimming van de Observant mogen beginnen. En die beklimming is best spectaculair en gaat op sommige plekken echt op handen en voeten. Voor mensen die minder goed te been zijn is het misschien wat overdreven. Zij kunnen beter van bij de sluizen van Lanaye het Albertkanaal volgen tot de brug in Kanne waar ze de GR5 kunnen oppikken en langs die weg naar boven wandelen. Dat is een stuk veiliger en het is ook best een mooi wandelingetje.
Maar goed, eenmaal boven kan je naar het hoogtepunt van de dag wandelen en dat is een gigantische oude mergelgroeve. Hier werd bijna 100 jaar lang kalk afgegraven om er cement van te maken, maar nu is het een prachtig stukje industrieel erfgoed dat stilletjesaan in een natuurgebied aan het veranderen is. Puur genieten is deze plek.
Met een steile trap loop je uit de groeve en dan sta je plots aan het eindpunt van het Pieterpad. Dat loopt dwars door Nederland, van helemaal in het noorden tot hier en is zowat het meest belopen lange afstandspad in Nederland. Op het eindpunt heb ik dus al gestaan, nu moet ik alleen nog eens tijd vinden om het pad zelf te lopen.
Na nog een mooie afdaling langs smalle paadjes komen we weer bij de Maas aan en kunnen de laatste paar kilometers gewandeld worden tot bij het station van Maastricht. Daar is een kwartier later een bus die me weer naar mijn auto brengt. Deze etappe zit er op, en dat smaakt zeker naar meer. Het album met daarin alle foto's van de wandeling vind je hier: https://photos.app.goo.gl/pLMign8ac3CHU15JA.