Vandaag is het tijd om eindelijk nog eens een stukje op de GR5 te lopen. Ik parkeer me in Dieuze en wandel de laatste 30 vlakke kilometers van de GR5 vandaag. Vanavond neem ik de trein naar Nancy, om dan morgen verder te gaan met etappe FL-6. Met een kleine wandel-driedaagse kan ik zo het logistiek lastige stuk tussen Liverdun en Hertzing overbruggen. Het is hier echt "the middle of nowhere" en hotels of b&b's zijn hier zo goed als niet te vinden.
Daarom parkeer ik me in het midden van een heel lang desolaat stuk van de wandeling. Op het eind van de dag neem ik de trein enkele etappes terug tot in Nancy. De etappes loop ik door deze tactiek dan niet helemaal in volgorde (eerst 8, daarna 6 en 7) maar het maakt de logistiek iets gemakkelijker. Een stuk van zo'n 70 kilometer waar ik niet direct een oplossing voor vond wordt zo overbrugbaar.
Ik sta nu aan de rivier de Saar, niet zo ver van Sarrebourg. Aan de overkant van de rivier beginnen de Vogezen en torent de Donon boven het landschap uit. Twee wandeldagen verderop zal ik op de top van die berg staan en gaan we voor het eerst op deze route boven dan 1000 meter. Maar dat is voor een volgende wandelvakantie. Vandaag wandel ik de laatste vlakke kilometers van de hele GR5, en dat kan je letterlijk nemen. Bekijk het hoogteprofiel van de wandeling en je zal zien dat het tot hier eigenlijk vlak is maar dat het vanaf nu enkel maar crescendo gaat met de hoogtemeters.
De eerste kilometers voeren me naar een heel mooie vijver. Er is een uitzichtstoren waar ik even de omgeving kan bekijken en iets verderop staat er zelfs een vogelkijkhut. Mooi allemaal en het vogelgekwetter is oorverdovend. Ik ken er te weinig van om te weten velk ras van vogel er overvloog maar ik herkende tocht een paar roofvogels die een of ander karakteristiek lawaai produceerden.
Maar alle mooie liedjes komen ten eind en ik moet al gauw alweer een paar kilometer over het asfalt lopen. Dat gaat vlot maar ik loop toch liever over onverharde achterafpaadjes. En die krijg ik al dan ook voorgeschoteld in grote hoeveelheden.
Mooie paadjes, een mooi bos, en meer mooie paadjes. Zo gaat het verbazend goed vooruit. Onderweg komen we ook nog langs een heel aantal vijvers die hier kwistig in het rond gesmeten lijken te zijn.
De laatste 10 kilometer voor vandaag volg ik de oevers van een mooi kanaal. Ik wandel over het jaagpad en verbaas me er alweer over dat ik op die hele afstand exact 1 mountainbiker tegenkom. Geen wielertoeristen, geen groepen fietsers die je van je sokken blazen. Nee, gewoon niemand kom je tegen op deze tocht en dat is een verademing.
Ik wandel op een jaagpad met links en rechts van het kanaal mooie plassen water. En op de oever ligt een bever te zonnen. Als hij me ziet dan verdwijnt hij sloom in het water. En ik was te gechockeerd om mijn foto toestel te nemen. Tsja, dat was best fijn en het bewijst maar weer eens dat zelfs de dieren hier geen mensen verwachten.
Ik bereik uiteindelijk Hertzing waar ik aan de bushalte de bus naar Sarrebourg neem. Het is een mini-busje waarvan de remmen niet zo goed lijken te werken want ze maken een vreemd metaal-op-metaal geluid. Ik ben de enige passagier en de chauffeur dumpt me aan de ingang van het station van Sarrebourg waarna hij volle gas alweer vertrekt. Vreemde jongens die Franse buschauffeurs.
De spoorwegen staken vandaag voor de verandering niet en brengen me probleemloos tot in Nancy waar ik een hotel heb op 100 meter van het station. Na een hamburger gegeten te hebben vlak bij de "Place Stanislas" kan ik eindelijk in mijn bed kruipen. Ik zet het raam van mijn kamer open en hoor de hele avond de karakteristieke "ting ting tiiing tiiing" van de spoorwegaankondigingen. Maar ik ben zo moe van deze dag dat ik toch probleemloos in slaap val.
De foto's van vandaag vind je hier:
https://photos.app.goo.gl/jLsBHG8CPEd8MHex5.
Related posts
GR5 Etappe FL7: Brin-sur-Seille - Dieuze »
GR5 Etappe FL9: Hertzing - Abreschviller »
GR5 Lotharingen »
