Vandaag staat er een heel lange wandeling op het programma. Ik wandel van Metz tot in Onville en dat is goed voor een kleine 35 kilometer wandelplezier waarbij het toch echt niet vlak zal zijn. Ik begin er vandaag op tijd aan nadat ik goed geslapen heb in mijn hotelletje in Metz. Het wordt vandaag alweer een erg warme dag, dus ben ik blij dat een groot stuk van de wandeling door het bos zal gaan.
Ik vertrek om 8 uur en bij het buitenlopen van Metz zie ik op een informatiebord dat het al 25° is ondertussen. Ook wordt de mensen aangeraden om op te letten en als ze iemand zien die last heeft van de hitte, van dan meteen de hulpdiensten te bellen. Tsja, ik ga vandaag 35 kilometer lopen. Dat lijkt geen geweldig goed plan maar ik heb niet veel keuze want ik moet nu eenmaal tot bij mijn auto geraken.
Gelukkig begint de wandeling redelijk vlak en kan ik in een gezapig tempo de stad uitlopen en een stukje langs de Moezel wandelen. Ik let er op om zeker niet te snel te lopen zodat ik energie kan sparen. Maar grote stukken van de wandeling lopen in de zon die ongenadig brandt. De eerste 15 kilometer zijn eigenlijk gewoon een wandeling langs smalle achterafpaadjes die van het ene mooie dorpje naar het andere lopen. Elk dorp heeft zijn "lavoir" en daar kan je dus vlot aan water geraken. Ik zorg er voor om mijn waterfles vandaag zo veel mogelijk gevuld te houden. Onderweg kan ik zelfs nog wat water smokkelen uit een brandslang die aan het druppelen is. Gelukkig heb ik een waterfilter ingebouwd in mijn drinkfles, dus hoef ik me niet te veel zorgen te maken over het al dan niet drinkbaar zijn.
Onderweg lopen we nog langs hele mooie overblijfselen van een of ander Romeins aquaduct. Mij lijkt het over-gerestaureerd te zijn zoals veel van de Romeinse overblijfselen, maar het geeft toch een goed idee van hoe het er vroeger uitgezien moet hebben.
Maar dan begint het. Even voorbij het viaduct moet er geklommen worden en niet zo'n klein beetje. Ik forceer me om door te lopen tot ik in de schaduw even kan rusten. En als ik dat eindelijk kan doen dan zet ik me op een boomstronk en leg ik mijn armen even op mijn benen. Enkele seconden later is mijn broek doorweekt. Om maar te zeggen dat ik gezweet heb...
Gelukkig wordt de beklimming daarna iets minder hevig zodat ik rustig verder kan lopen en ondertussen recupereren. Na een afdaling tot het volgende dorpje mag ik dan aan de volgende beklimming beginnen. Ook deze duurt eindeloos onder een brandende zon. Maar aan alles komt een eind, zodat ik dus uiteindelijk zonder al te veel problemen boven geraak. En dan is het kwestie van rustig door te stappen tot ik bij mijn auto ben. Ondertussen gaat het door een prachtig stuk natuur, door heel mooi bos en ook prachtige open ruimtes boven op de berg. Het is hier echt mooi.
Een afdaling later sta ik weer in Onville. Ik rep me naar mijn auto die gelukkig nog altijd op mij staat te wachten en kan de tocht naar huis aanvatten. De eerste paar kilometer voel ik dat het rijden echt niet vlot gaat, ik ben gewoon te moe om goed te functioneren. Even rusten dan maar en enkele liters water drinken, en daarna kon ik rustig naar huis rijden. Gelukkig was het niet te druk op de snelweg en kon ik grote stukken op cruise-control rijden. Thuis dook ik snel in de douche en viel ik als een blok in slaap. Deze 3 dagen waren intens, maar het was een van de mooiste stukken van de route tot nu toe. Lotharingen is zo veel meer dan een saai verbindingsstuk tussen Luxemburg en de Vogezen. Het is hier echt mooi!
Alle foto's van vandaag vind je hier:
https://photos.app.goo.gl/gf8cdgeuSKBMjtiVA.
Related posts
GR5 Etappe FL2: Aboncourt - Metz »
GR5 Etappe FL4: Onville - Pont-a-Mousson »
GR5 Lotharingen »
