Het is al veel te lang geleden dat ik nog op de GR129 was komen wandelen. Vandaag is het heel mooi weer en ik neem de namiddag vakantie om een wandelingetje te doen. Ik rijd naar Messancy waar ik me aan het station parkeer en ik wandel de laatste 22 kilometer van de GR129 tot bij de bron van de Semois in Arlon. Iets voor 3 uur kan ik aan mijn wandeling beginnen. Ik neem na de wandeling de trein van 19u31 terug van Arlon naar Messancy. Tijdens de week heb je hier elk uur een trein dus is er geen stress nodig om je trein te halen, een uurtje later is de volgende trein er al. Eenmaal terug bij mijn auto moet ik nog helemaal terug naar huis, maar door het late uur zijn er gelukkig geen files rond Brussel zodat ik nog voor 10 uur 's avonds thuis ben.
Eerst moeten we uit het dorp van Messancy zien te geraken. Dat gaat over een licht bergoplopende weg waar gelukkig niet te veel auto's rijden. De wegwijzers zijn nagelnieuw, de verf is nog nat dus hier is iemand heel recent gepasseerd om alles weer in orde te maken voor de vele wandelaars die deze route komen lopen. Na een paar kilometer mogen we even de verharde weg verlaten. We worden door een weide met hoog gras gestuurd waar vroeger ooit een weg gelopen moet hebben. Hoog gras en dan overal bordjes dat je moet opletten voor teken, het is geen ideale combinatie. Maar het is in zekere zin toch beter dan altijd maar over die verharde wegen lopen. Dat doet te veel pijn aan de knieën en voeten.
Even verderop worden onze smeekbeden verhoord en zijn we vertrokken voor een paar kilometers door het bos. Heel mooi is dit en ik geniet er vooral van om even uit de zon te zijn. Het is mooi weer, maar ik ben de brandende zon nog niet helemaal gewoon.
Dan moet even de snelweg overgestoken worden en een tijdje later ook de drukke N4. En na dat minder mooie intermezzo duiken we weer de natuur in. Plots hoor je de snelweg niet meer en is het weer stil. Het gaat stevig op en neer door dichte bossen, langs mooie abdijen en door heidegebieden bovenop een berg. Even duiken we zelfs de Luxemburgse grens over.
De laatste paar kilometers van de route gaan door de voorsteden van Arlon. Mooie huizen worden afgewisseld met bouwvallen maar over het algemeen lijkt dit me een rustige buurt om te wonen. Langs een minder aantrekkelijke weg loop ik dan de stad in tot bij de bron van de Semois. Als je het niet wist dan zou je hier zo voorbij lopen. Echt indrukwekkend is deze plek niet, behalve dan voor lange afstandswandelaars die sinds de start in Brugge naar hier onderweg waren. De GR129 is ten einde, maar zoals altijd kan dit het begin worden van een nieuw avontuur. Want hier kan je gewoon verder lopen op de GR15 die je tot in Monschau kan brengen (en daar kan je dan overstappen op de GR14 die je helemaal naar Parijs brengt als je wil). Of je stapt hier over op de GR16 die de loop van de Semois volgt en door velen geprezen wordt als het mooiste GR pad van het land. Heb je er dus nog niet genoeg van dan kan je er gerust nog een hoop kilometers aan vastknopen.
Het album met alle foto's van vandaag vind je hier:
https://photos.app.goo.gl/Ap587RBYxmDzw3no8.
Related posts
GR 129 Etappe 22: Châtillon - Messancy »
