Volgens de topogids loopt het eerste stukje van de wandeling tot in Sint Joris. Dat betekent dat je bijna 29 kilometer onderweg zal zijn wat toch wel ruim veel is voor de kortere herfstdagen. Daarom besluit ik van de wandeling wat in te korten en maar tot in Knesselare te wandelen. Op de plek waar je daar de grote weg kruist is er een bushalte waar de bus die van Brugge komt stopt. Hopelijk lukt het dan om de volgende etappe met de bus van de aankomst weer naar de start te geraken. En als dat niet zou lukken dan vind ik volgende keer wel een bus die tot in het centrum van Knesselare rijdt.
De wandeling is zoals je in deze buurt kan verwachten helemaal vlak. Maar dat maakt het zeker niet minder mooi. Ik wandel door een prachtig stuk van de echte westvlaamse boerenbuiten. Mooie vergezichten, mooie velden en weiden vol met koeien.
Het enige wat echt ontbreekt op dit stuk van de wandeling is onverharde wegen. Bijna 80% gaat over asfalt of betonwegen. Na de regenbuien van de afgelopen dagen is dat voor mij geen probleem maar je moet op dit stuk dus nog niet te veel zandwegen door bossen verwachten.
Daarna duik ik echt de boerenbuiten in. Dat is mooi maar na een tijdje heb je de velden en akkers wel gezien. En de kilometerslange asfaltstroken vormen een aanslag op mijn knie die begint op te spelen. Nadat ik even wat rustiger wandel komt dat gelukkig weer goed.
Volgende keer wandel ik tot Ruddervoorde en kruis ik de mij welbekende GR129. Maar dat zien we dan wel weer.
Het album met alle foto's van de dag vind je hier: https://photos.app.goo.gl/zfzceYKn39FkGTEx6
