Ik heb nog pijn in mijn linkerknie na de geforceerde wandeling in het onweer van afgelopen woensdag dus ga ik het vooral heel rustig aan doen vandaag. Ik wil niet in de lappenmand belanden met het mooie weer en de vakantie die er aankomt. Ik kies voor een redelijk kort en vlak stukje GR129 tussen Lotenhulle en Kruishoutem. Het wordt de derde dag dat ik op de GR129 rondhang.
Ik parkeer me 's morgens bij bushalte Hoogmolenstraat in Kruishoutem. Daar passeert zaterdag rond 10u30 een bus die naar het station van Deinze gaat. Van daar uit kan je dan een kwartiertje later de bus nemen richting Lotenhulle. De hele route lukt in 59 minuten, handig als je weet dat een buskaartje exact 60 minuten geldig is. Vanuit Lotenhulle wandel ik terug naar Kruishoutem waar ik mijn auto weer oppik. 's Morgens de bus nemen heeft als voordeel dat ik geen stress moet hebben om op tijd te komen voor mijn bus en dus ontspannen kan wandelen.
De eerste kilometers heb ik nog last van mijn knie. Die heb ik duidelijk overbelast afgelopen woensdag. Ik ga heel traag en voorzichtig en gelukkig begint ze na een kilometer of 5 stilaan los te komen. De pijn gaat weg en het tempo gaat de hoogte in.
Dit stuk van de GR129 is een beetje een overgangsetappe. Veel asfalt en beton, maar ook hier en daar pareltjes van natuur. Zoals het kasteelpark en het kasteel van Poeke dat me echt verrast heeft.
Een deel van de wandeling kende ik al van mijn tocht over de GR128. Ik was hier al in januari toen ik van Tielt naar Deinze wandelde. Ondertussen heb ik nog wat gelezen en blijkbaar heb ik vorige keer toch wel een paar mooie stukjes gemist. Het standbeeld van Achiel Buysse aan de kerk van Wontergem had ik vorige keer wel gezien maar ik had er geen idee van dat die 3 keer de ronde van Vlaanderen gewonnen heeft en dus mede-recordhouder is. Hij won net zo veel rondes als Johan Museeuw en Tom Boonen om er maar 2 te noemen.
En ook het spoorwegbrugje dat tijdens de tweede wereldoorlog door de belgen opgeblazen was om de spoorweg te saboteren en daarna door de nazi's hersteld werd heb ik gemist vorige keer. Je passeert dit bruggetje als je over het vlonderpad naast de spoorweg aan het lopen bent (wanneer je een beekje oversteekt). Het is een prachtig stukje erfgoed en wat de tekst op de brug juist betekent weet niemand blijkbaar.
Daarna laat ik de GR128 al gauw weer los en kan een echt prachtig stuk van de wandeling beginnen. Kilometerslang gaat het over onverharde wegen. Dit is echt een mooi stuk. Onverwacht kom ik een mobiele ijscremeverkoper tegen die tegen alle verwachtingen in ook koud drinken in de aanbieding heeft. Calorieën en suikers kon hij me bezorgen, net wat ik nodig had.
Uiteindelijk kom ik aan de Leie en gaat de wandeling verder langs het mooie Machelen aan de Leie. Magneetvissers probeerden hier iets boven te halen maar veel succes leken ze niet te hebben.
Van hier was het nog een kleine 8 kilometer tot Kruishoutem. En die waren een hel. Van die 8 kilometer was er exact 451 meter onverhard. De rest was geasfalteerd en liep over kaarsrechte wegen. Maar goed, ook dat is België en ook dat stuk moet dus overwonnen worden.
Net voor Kruishoutem kan je een ommetje van een goeie 100 meter maken naar een uitkijktoren. Je kan u die moeite besparen: de constructie is blijkbaar onveilig en op politiebevel gesloten.
Vandaag heb ik 26 kilometer gelopen op de GR129: van kilometer 47 tot 73. Volgende keer loop ik tot Oudenaarde en zal de tocht dus heel wat heuvelachtiger worden.
Het album met alle foto's van de dag vind je hier: https://photos.app.goo.gl/i24DiAAoHrinz5jS9
Related posts
GR 129 Etappe 2: Beernem - Lotenhulle »GR 129 Etappe 4: Kruishoutem - Oudenaarde »