Vanaf vandaag worden de maatregelen tegen het coronavirus versoepeld. We mogen heel voorzichtig het huis weer uit om te gaan wandelen. Dat wandelen mag vanaf nu "op een redelijke afstand" van huis. Wat die redelijke afstand dan wel is kan niemand vertellen dus hou ik het maar op het stukje GR dat het dichtst bij huis ligt.
Vandaag moet de
GR122 er aan geloven van Moortsele waar ik hem enkele weken geleden achterliet tot in Brakel. Dat is in totaal een goeie 30 kilometer over heuvelachtig terrein maar het weerbericht ziet er goed uit dus dat moet lukken. De avond op voorhand wordt de auto in de Brusselsestraat in Brakel geparkeerd (altijd plaats daar) en rijd ik met de MTB terug tot thuis. Een mooie tocht over typische mountainbikepaadjes. Voor 's morgens wordt een kleine lift geregeld zodat ik in alle comfort kan starten.
De wandeling brengt me al gauw tot in het mooie Munte. Dit is werkelijk een prachtig dorpje in een fantastische omgeving. Aan de kerk staat de eerste wandelboom van de dag. En deze boom staat hier niet omdat hier meerdere routes mekaar kruisen, nee, hij staat hier zomaar omdat het kan.
De wandeling loopt eerst door weidse open landschappen vol velden. Die velden zijn dan ook nog eens bezaaid met bunkers. Dit is een overblijfsel van de verdedigingslinie van Gent uit de wereldoorlog. Uiteindelijk bleken ze nutteloos omdat de vijand gewoon rond de bunkers trok en de belgen in de rug dreigde aan te vallen waarna ze verlaten werden.
Na een tiental kilometer is het gedaan met de open landschappen en plots bevind ik me midden in de Vlaamse Ardennen. Langs een oude Schelde-arm loop ik richting Zwalm-streek. Hier is een stukje van de route afgesloten in verband met het broedseizoen maar met een kleine omweg is dat snel opgelost.
Na enkele heuvelachtige passages pikt de route het riviertje "de Zwalm" dan op en volgen die voor een vijftal kilometer. Dat lijkt misschien saai maar het is een van de mooiste wandelpaden die je u kan voorstellen. Zeker nu iedereen thuis zit uit schrik voor het corona-virus is het hier heerlijk rustig wandelen.
Het landschap wordt steeds heuvelachtiger ondertussen en het uitzicht vanop de hoogste toppen is werkelijk de moeite. Zeker op een open dag zoals vandaag. Het is puffen bij het beklimmen van de Berendries. Maar dat geeft wel aan dat we in Ronde Van Vlaanderenterrein komen stilaan.
En je weet dat je in Vlaanderen bent als je op elke straathoek en zelfs ergens in the middle of nowhere een kapelletje tegenkomt.
Onderweg zal ik vandaag maar weinig andere GR-routes tegenkomen. Enkele kilometers loop ik samen met de
streek-GR Vlaamse Ardennen maar verder kruis ik geen andere GR paden. De wandelboom duidt dan ook de route van GRVA aan, niet te verwarren met de GR5A die we een paar kilometer verder zullen passeren. De afstand tot Hulst die hier als 91km aangegeven wordt zit er wel een vijftiental kilometer naast. De GR122 is sinds deze boom geplaatst is blijkbaar een beetje gegroeid.
Tot hier was de route perfect bewegwijzerd. Maar de volgende kilometers was ik blij dat de GPX track op mijn gps stond. De route aanduiding ontbrak of was wel heel erg oud. Hoog tijd dat hier eens werk gemaakt wordt van de route. Vreemd want hier lopen we zowel op de GR122 als op de streek-GR Vlaamse Ardennen. Na nog enkele kilometers kwam ik dan uiteindelijk aan in Brakel. Net voor Brakel passeren we nog een wandelboom die ook nog een oude kilometeraantal aanduidt.
Op meerdere plaatsen mis ik toch een topogids. Aan een mooi uitzicht is het zelf uitzoeken wat er daar te zien is. Als we een bijzonder standbeeld of een mooi dorpje passeren moet ik nu zelf uitzoeken wat dit voorstelt. Misschien wordt het toch eens tijd om eens een nieuwe topogids uit te geven voor de GR122.
Het album met alle foto's van de dag vind je hier:
https://photos.app.goo.gl/BvoHF3mvC8Qf4Z9H6
Related posts
GR 122 Etappe 4: Melle - Moortsele »
GR 122 Etappe 6: Brakel - Ronse »
