Dag 3 alweer op deze mooie GR128. Vandaag loopt de wandeling van Moorslede, waar ik vorige keer gestrand was, naar het provinciaal domein Rhodesgoed. En de problemen met het vervoer tussen start en aankomst van mijn wandeling blijven ook hier gelden. Noch Moorslede, noch Rhodesgoed (net voorbij Roeselare) is deftig bereikbaar met het openbaar vervoer. Uiteindelijk besluit ik om met de fiets te pendelen tussen start en eindpunt. 's Morgens parkeer ik mijn fiets aan het eindpunt en rij dan met de auto naar de start. Tijdens deze rit krijg ik al een voorproefje van wat me te wachten staat: een stedelijke omgeving, weinig groen, maar wel een verrassend mooie stad.
Wat op zich wel een goed plan leek viel toch lelijk tegen. West-Vlaanderen heeft wel de naam "le plat pays" maar erg plat is het in de omgeving van Roeselare niet. Na een dikke 20 kilometer stappen op de fiets kruipen en bergop beginnen fietsen is niet echt aan te raden. Maar goed, what doesn't kill you makes you stronger zullen we maar denken. Ik ben er nog niet helemaal uit of het nu best is om eerst te fietsen en dan te wandelen of omgekeerd.
De wandeling begint gezapig langs rustige veldwegeltjes hoewel er hier en daar een paar venijnige hellingen voor de voeten geworpen worden. Mooie vergezichten zijn mijn deel en deze buurt is duidelijk aan een heropleving bezig. Alle oude boerderijen of schoolgebouwen worden volop gerenoveerd en omgetoverd tot prachtige paleizen. En daar slingert de wandeling zich vandaag tussendoor
Daarna komen we dichter bij de stad Roeselare en wordt het moeilijker om de wandeling aangenaam te houden. De bebouwing neemt toe en waar er geen bebouwing is loop ik door eindeloze velden. Onverharde wegen zijn een ver vervlogen fata morgana in deze streek. Gelukkig wordt er wel gekozen voor heel rustige wegen zodat de wandeling tenminste veilig blijft.
We passeren door elk stukje groen dat opgepikt kon worden. Maar in een landbouwstreek met bijna geen bossen, en met de stad Roeselare die steeds dichter bij komt wordt het steeds moeilijker om nog aangename wegen te vinden. Er zijn nog verrassend veel plukjes bos te vinden met uiteraard het wereldberoemde Sterrebos als absoluut hoogtepunt. Dat is een prachtig bos en uiteraard passeert de wandeling langs de "ster" van het sterrebos. Ook het kasteel met mooie ophaalbrug en taverne is een aangenaam rustpunt op deze tocht.
Daarna moeten we ook weer uit de buitenwijken van Roeselare geraken en dat is minder interessant. Een stuk van enkele kilometers lopen we een kaarsrechte weg af met als enige doel zo snel mogelijk weer op de boerenbuiten te geraken. Mijn voeten kraken, mijn knieën protesteren uit alle macht maar ik zet door. Met het verstand op 0 loop ik door. Als het dan ook nog zachtjes begint te regenen dan heb ik het wel gehad. Gelukkig komt aan alles een eind, en dus ook aan dit eindeloos verbindingsstuk. Langs mooie wegen worden we in de richting van het Rhodesveld gestuurd.
Na een veel te korte passage door het mooie maar modderige provinciaal domein Rhodesveld zit de wandeling er alweer op voor vandaag. We zijn weer 21km verder geraakt vandaag. De oorlog hebben we achter ons gelaten en Oost-Vlaanderen komt al bijna in zicht. Het was vandaag een stuk van de wandeling door een iets minder aangenaam wandelgebied maar de parcoursbouwers hebben er werkelijk alles aan gedaan om de tocht zo mooi mogelijk te maken.
Het album met alle foto's van de dag vind je hier:
https://photos.app.goo.gl/Pwt6bprRLyaZHXEV7
Related posts
GR 128 Etappe 2: Palingbeek - Moorslede »
GR 128 Etappe 4: Rhodesgoed - Tielt »
