Vandaag staat er nog eens een etappe van de GR5A op het programma. Ik parkeer me aan het station van Temse, en wandel tot in Linkeroever. Elk uur, zelfs op zondag, heb je een bus die ook dit traject doet en die je terug kan brengen. Dit is dus een prima etappe om met het openbaar vervoer te lopen. Ik wandel vandaag zo'n 30 kilometer maar je kan de etappe natuurlijk ook in 2 stukken opsplitsen door bijvoorbeeld vanuit Kruibeke de bus terug te nemen.
Het komt voor mij best uit om deze etappe van Temse naar Linkeroever te lopen. Het is al rond 5 uur donker deze tijd van het jaar en ik kan pas redelijk laat aan de tocht beginnen. Ik beslis dus om geen tijd (en daglicht) te verliezen met eerst de bus te nemen, maar om onmiddellijk aan de wandeling te beginnen. Uiteindelijk is het iets na 10 als ik aan de wandeling kan beginnen, net op tijd, want 30 kilometer, dat is toch zo'n uur of 6 lopen.
Ik zet er dan ook maar meteen stevig de pas in. De eerste 15 kilometer tot in Kruibeke zijn van de mooiste kilometers die ik al gelopen heb op deze route. Dit is het echte werk. We lopen de hele tijd langs prachtige dijken, langs oude kleiputten, langs een oud fort, en langs prachtige stille weggetjes door de polders. Hier kan je niet anders dan genieten, en dat doe ik dan ook met volle teugen.
Ik wist echt niet dat er hier nog zo veel natuur te vinden was, maar het is echt een openbaring. Hier kom ik gegarandeerd nog wel eens terug. Bij regenachtig weer kan het hier op sommige plekken drassig zijn denk ik, maar op dit moment is het helemaal geen probleem. Ik kan me dan ook helemaal uitleven.
In Kruibeke loop ik langs de overzetdienst die ik ook ooit nog eens moet nemen om het verbindingsstukje van de GR5A met de GR565 te komen lopen. Dat is nog een missing link voor mensen die de hele E2 route aan het lopen zijn, maar die niet via de start van de GR5 in Hoek van Holland gaan. Vroeger kon je vanuit Engeland nog een ferry nemen tot Oostende en dan zo over de GR5A naar de GR5 ergens in de Kempen lopen, maar die ferry is al lang afgeschaft. Maar goed, het is een stukje GR-route in Vlaanderen die ik nog niet gelopen heb, dus die etappe moet ik ooit eens lopen. Hier aan de overzetdienst is er prima parking voorzien, dus dat kan geen probleem zijn.
De volgende 15 kilometer van de tocht zijn eigenlijk minder mooi. We lopen grote stukken op de weg waar af en toe toch een auto passeert. En na het eindeloze gebagger door de natuur van het eerste stuk van deze wandeling is dat wel een contrast. We worden wel zo veel mogelijk over trage wegen gestuurd maar soms zijn die er gewoon niet en moet men je wel langs de weg sturen.
Voorbij het mij bekende Burcht worden we terug de natuur ingestuurd, en mogen we de Burchtse Weel gaan verkennen. Mooi is het hier, daar kan ik wel van genieten. Maar daarna is het gewoon een paar kilometer rechtdoor langs de weg tot op het Frederik van Eedenplein, waar ik de bus terug neem.
Vandaag was dus een wandeling met 2 gezichten: het begon met een fantastisch stuk, en tussen Kruibeke en Linkeroever werd het op zijn best middelmatig. Maar goed, je kan niet alles hebben, en ik ben toch blij dat ik deze etappe gelopen heb. Alweer een gat in de GR5A is toegelopen.
Het wordt nu hoog tijd dat ik nog eens wat andere routes ga lopen de komende maanden en deze etappes op de GR5A wat laat wachten. Die zijn ideaal als je niet ver weg wil, maar op deze manier geraken ze wel heel snel op natuurlijk. In Nederland ligt het kustpad nog op me te wachten en de winter is zowat het ideale moment om daar naartoe te trekken. Misschien moet ik eens een paar dagen naar daar trekken. Of ik maak echt eens werk van de GR126, of ik ga naar Limburg waar de GR561 ook nog altijd op me ligt te wachten. En dat is de enige GR-route in Vlaanderen waar ik nog geen meter van liep.
Alle foto's van vandaag vind je hier: {getButton} $text={foto album} $icon={link} $color={#27aa60}.
Ik zet er dan ook maar meteen stevig de pas in. De eerste 15 kilometer tot in Kruibeke zijn van de mooiste kilometers die ik al gelopen heb op deze route. Dit is het echte werk. We lopen de hele tijd langs prachtige dijken, langs oude kleiputten, langs een oud fort, en langs prachtige stille weggetjes door de polders. Hier kan je niet anders dan genieten, en dat doe ik dan ook met volle teugen.
Ik wist echt niet dat er hier nog zo veel natuur te vinden was, maar het is echt een openbaring. Hier kom ik gegarandeerd nog wel eens terug. Bij regenachtig weer kan het hier op sommige plekken drassig zijn denk ik, maar op dit moment is het helemaal geen probleem. Ik kan me dan ook helemaal uitleven.
In Kruibeke loop ik langs de overzetdienst die ik ook ooit nog eens moet nemen om het verbindingsstukje van de GR5A met de GR565 te komen lopen. Dat is nog een missing link voor mensen die de hele E2 route aan het lopen zijn, maar die niet via de start van de GR5 in Hoek van Holland gaan. Vroeger kon je vanuit Engeland nog een ferry nemen tot Oostende en dan zo over de GR5A naar de GR5 ergens in de Kempen lopen, maar die ferry is al lang afgeschaft. Maar goed, het is een stukje GR-route in Vlaanderen die ik nog niet gelopen heb, dus die etappe moet ik ooit eens lopen. Hier aan de overzetdienst is er prima parking voorzien, dus dat kan geen probleem zijn.
De volgende 15 kilometer van de tocht zijn eigenlijk minder mooi. We lopen grote stukken op de weg waar af en toe toch een auto passeert. En na het eindeloze gebagger door de natuur van het eerste stuk van deze wandeling is dat wel een contrast. We worden wel zo veel mogelijk over trage wegen gestuurd maar soms zijn die er gewoon niet en moet men je wel langs de weg sturen.
Voorbij het mij bekende Burcht worden we terug de natuur ingestuurd, en mogen we de Burchtse Weel gaan verkennen. Mooi is het hier, daar kan ik wel van genieten. Maar daarna is het gewoon een paar kilometer rechtdoor langs de weg tot op het Frederik van Eedenplein, waar ik de bus terug neem.
Vandaag was dus een wandeling met 2 gezichten: het begon met een fantastisch stuk, en tussen Kruibeke en Linkeroever werd het op zijn best middelmatig. Maar goed, je kan niet alles hebben, en ik ben toch blij dat ik deze etappe gelopen heb. Alweer een gat in de GR5A is toegelopen.
Het wordt nu hoog tijd dat ik nog eens wat andere routes ga lopen de komende maanden en deze etappes op de GR5A wat laat wachten. Die zijn ideaal als je niet ver weg wil, maar op deze manier geraken ze wel heel snel op natuurlijk. In Nederland ligt het kustpad nog op me te wachten en de winter is zowat het ideale moment om daar naartoe te trekken. Misschien moet ik eens een paar dagen naar daar trekken. Of ik maak echt eens werk van de GR126, of ik ga naar Limburg waar de GR561 ook nog altijd op me ligt te wachten. En dat is de enige GR-route in Vlaanderen waar ik nog geen meter van liep.
Alle foto's van vandaag vind je hier: {getButton} $text={foto album} $icon={link} $color={#27aa60}.
