Op onze tocht nar Rome verlaten we vandaag de regio Liguria alweer en lopen we weer verder in Toscane. Er staat zo'n 28 kilometer en een dikke 600 hoogtemeters op het programma. Normaal is dat doenbaar, maar met de vermoeidheid van de afgelopen paar dagen nog in de benen wordt dat toch een stevige klus.
Halfweg de etappe van vandaag passeren we langs Luni. Nu kent niemand deze stad nog, maar in de Romeinse tijd was dit de belangrijkste stad van de omgeving hier, en er zijn dan ook eindeloos veel overblijfselen te bewonderen. De stad was zo belangrijk omdat hier vlakbij belangrijke marmer-groeves te vinden waren en omdat het een belangrijke haven had.
In de haven van Luni scheepten pelgrims uit het zuiden in op weg naar Santiago. Ze namen de boot tot Arles, waar ze de camino de Santiago oppikten. En zo blijken alle pelgrimsroutes op een of andere manier toch met mekaar in verband te staan.
En we komen op nog meer bekend terrein als we even verderop langs Carrara passeren. Dat is zowat een merknaam geworden is voor top kwaliteit van marmer. Veel van de antieke standbeelden zijn gemaakt uit blokken marmer dat uit deze mijnen komt. Romeinse triomfbogen werden bekleed met marmer dat hier gevonden werd. De David van Michelangelo? Gemaakt uit een blok marmer dat hier opgegraven werd. Zo'n 600 jaar geleden liep Michelangelo hier dus rond op zoek naar een geschikt blok marmer om zijn meesterwerk te maken. Benieuwd wie hier binnen 600 jaar rondloopt en wat er dan overgebleven is van onze beschaving.
{inAds}
Zoals steeds nemen we vandaag een route die een stukje van de kust af ligt. De kust is hier helemaal volgebouwd met toeristische dorpjes, maar wij lopen zeker tijdens het tweede stuk van de wandeling over een heel rustige en (doordat we niet langs de kust lopen) ook een best heuvelachtige route.
We blijven gelukkig wel in de buurt van de kust zodat we vandaag ook een paar keer hele mooie uitzichten over de zee hebben. En van de Middellandse zee word je altijd gelukkig, dat straalt echt vakantie uit. Zeker van op de berg die we net voor het eind van de etappe mogen beklimmen krijg je een prachtig zicht op het water. En dan denk je onvermijdelijk terug aan een paar jaar geleden, toen we in Calais naar de Noordzee aan het staren waren. We zijn een lange weg gekomen ondertussen...
Kilometerslang mogen we aan de rand van de berg lopen met aan onze rechterhand weidse uitzichten over de zee. Fantastisch mooi is dat, en de vrij saaie eerste helft van de wandeling van vandaag is gauw vergeten. Recente zware onweders hebben hier en daar voor land verschuivingen gezorgd dus is het soms even behelpen en zorgen dat je die plekken veilig kan passeren, maar gevaarlijk wordt het eigenlijk nooit.
Via Francigena Etappe I20: Massa - Camaiore »
In de haven van Luni scheepten pelgrims uit het zuiden in op weg naar Santiago. Ze namen de boot tot Arles, waar ze de camino de Santiago oppikten. En zo blijken alle pelgrimsroutes op een of andere manier toch met mekaar in verband te staan.
En we komen op nog meer bekend terrein als we even verderop langs Carrara passeren. Dat is zowat een merknaam geworden is voor top kwaliteit van marmer. Veel van de antieke standbeelden zijn gemaakt uit blokken marmer dat uit deze mijnen komt. Romeinse triomfbogen werden bekleed met marmer dat hier gevonden werd. De David van Michelangelo? Gemaakt uit een blok marmer dat hier opgegraven werd. Zo'n 600 jaar geleden liep Michelangelo hier dus rond op zoek naar een geschikt blok marmer om zijn meesterwerk te maken. Benieuwd wie hier binnen 600 jaar rondloopt en wat er dan overgebleven is van onze beschaving.
Zoals steeds nemen we vandaag een route die een stukje van de kust af ligt. De kust is hier helemaal volgebouwd met toeristische dorpjes, maar wij lopen zeker tijdens het tweede stuk van de wandeling over een heel rustige en (doordat we niet langs de kust lopen) ook een best heuvelachtige route.
We blijven gelukkig wel in de buurt van de kust zodat we vandaag ook een paar keer hele mooie uitzichten over de zee hebben. En van de Middellandse zee word je altijd gelukkig, dat straalt echt vakantie uit. Zeker van op de berg die we net voor het eind van de etappe mogen beklimmen krijg je een prachtig zicht op het water. En dan denk je onvermijdelijk terug aan een paar jaar geleden, toen we in Calais naar de Noordzee aan het staren waren. We zijn een lange weg gekomen ondertussen...
Kilometerslang mogen we aan de rand van de berg lopen met aan onze rechterhand weidse uitzichten over de zee. Fantastisch mooi is dat, en de vrij saaie eerste helft van de wandeling van vandaag is gauw vergeten. Recente zware onweders hebben hier en daar voor land verschuivingen gezorgd dus is het soms even behelpen en zorgen dat je die plekken veilig kan passeren, maar gevaarlijk wordt het eigenlijk nooit.
Related posts
Via Francigena Etappe I18: Aulla - Sarzana »Via Francigena Etappe I20: Massa - Camaiore »
